Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (29-12-09)



Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Παραδοσιακό
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη


Λοιπόν εδώ είναι το κορμί
λοιπόν εδώ είναι η βραδιά
κάνε τη θάλασσα γραμμή
να περπατήσει η καρδιά
λοιπόν εδώ είναι η στιγμή
λοιπόν εδώ είναι ό,τι αγαπάς
κάνε τον ουρανό γυαλί
μέχρι τ`αστέρια να με πας.

Όχι δε μιλώ για μια νύχτα εγώ
δε μιλώ για ένα βράδυ εγώ
δε μιλώ για ένα χάδι εγώ
για όλη τη ζωή μας εγώ μιλώ.

Όχι δε μιλώ για μια νύχτα εγώ
δε μιλώ για ένα βράδυ εγώ
δε μιλώ για ένα χάδι εγώ
για όλη τη ζωή μας σου μιλώ.

Για μια ολόκληρη ζωή
για μια ολόκληρη χαρά
γι`αυτό γεννιέται το κορμί
γι αυτό ανασταίνεται η καρδιά
για μια δικιά μας αστραπή
μέσα στον ξένο ουρανό
γι αυτό το λίγο που διαρκεί
για την αγάπη σου μιλώ.

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (27-12-09)



Στίχοι: Μουσική: Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ρους


Η μέρα κυλάει
Για να 'ρθει η επόμενη να φέρει σκέψεις μ' άλλο αέρα
Και πριν να πιάσεις το νόημα περνάει
Στην αγκάλια μου έλα
Είναι καλύτερη απ' τις πόλεις η δική μου η τρέλλα
Μα πρόσεξε μη μείνεις εκεί

Το ξέρεις μ' αρέσεις, μα μη με πιστέψεις
Σ' αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω δεν υπάρχουν κανόνες
Μα μόνο εξαιρέσεις

Και ψάχνεις για κάτι
Σε ένα φιλί, σε μια ματιά, σ' ένα χαμόγελο, σ' ένα άδειο κρεβάτι
Κι ας ξέρεις τίποτα δε θα 'ναι εκεί
Μα η αγάπη είναι εδώ
Χτυπάει την πόρτα μας και μείς σαν μια γροθιά τ' όνειρό της
Κι αυτή μας δείχνει το άσχημο προσωπό της

Το ξέρεις μ' αρέσεις, μα μη με πιστέψεις
Σ' αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω δεν υπάρχουν κανόνες
Μα μόνο εξαιρέσεις

Άδειο το βλέμμα
Ο πόνος μέσα στο μυαλό, μέσα στο σώμα και στο αίμα
Να μη το δείξεις, να μη μου το πεις
Μα πήγε αργά
Για να τραβήξουμε ξανά κι οι δυο σε αντίθετους δρόμους
Τι κι αν πονάω, τι κι αν πονάς

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (26-12-09)


Στίχοι: Θοδωρής Μαραντίνης
Μουσική: Θοδωρής Μαραντίνης
Πρώτη εκτέλεση: Onirama


Εσύ μου έκλεισες το μάτι μα δε με κοίταξες ξανά
μέσα στης νύχτας την απάτη μοιάζουνε όλα αληθινά
Εσύ μου έδεσες τα χέρια και μου΄ταξες πάρα πολλά
κι αν χάθηκαν όλα τ΄αστέρια κρυφτήκανε στη συννεφιά

Ό,τι δεν έχεις είναι αυτό που δε χρειάζεσαι
ό,τι δεν έχεις δεν αξίζει ν΄αγαπάς
ό,τι χαρίζεις είναι αυτό που θα μοιράζεσαι
κι ό,τι σου λείπει μεσ΄τα χέρια το κρατάς

Εσύ είσαι αυτή που πάντα ψάχνω μα δε σε βρίσκω πουθενά
μια σε κερδίζω μια σε χάνω και πάντα θέλω πιο πολλά

Ό,τι δεν έχεις είναι αυτό που δε χρειάζεσαι
ό,τι δεν έχεις δεν αξίζει ν΄αγαπάς
ό,τι χαρίζεις είναι αυτό που θα μοιράζεσαι
κι ό,τι σου λείπει μεσ΄τα χέρια το κρατάς

Κι όλο θέλεις να θέλεις όλα αυτά που δε θέλεις
έχεις μάθει να ζητάς πιο πολλά
δεν είναι πιο γαλανός ο ουρανός που γυρεύεις
σ΄ένα ψέμα σου δίνει φτερά
Κι όλο θέλεις να ξέρεις όλα αυτά που δε ξέρεις
τη γραμμή στην παλάμη ξεχνάς
Όταν θες να φωνάξεις και στον τοίχο να γράψεις
στην καρδιά σου θα΄χει πάντα μπογιά
Όλα αυτά που πιστεύεις όλα αυτά που γυρεύεις
κοίτα δίπλα σου μη ψάχνεις μακριά
κι όλο θέλεις να θέλεις και τη μοίρα μπερδεύεις
τη ζωή σου μεσ΄τα χέρια κρατάς