Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (7-4-2010)


Στίχοι: Φοίβος
Μουσική: Φοίβος
Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Βανδή

Μοιάζω εγώ να είμαι ένα φυλλαράκι
Και εσύ ο βοριάς, που όλο με μανία με φυσάς
Και πάω, πάω όπου με πας

Μοιάζω εγώ να είμαι ένα καραφάκι με γλυκό κρασί
Που γουλιά, γουλιά με πίνεις το βραδάκι και έχω εξαντληθεί

Χαλάλι σου όμως ότι και να μου συμβεί
Φτάνει να ξέρω πως περνάς καλά εσύ Καρδιά μου

Στα ‘δωσα όλα και έμεινα στον άσσο
έτσι θέλησα να σου εκφράσω
πως τη μέρα που θα φύγεις θα καταστραφώ
γι αυτό και στα ‘δωσα όλα μέσα από την καρδιά μου
πράγματα και συναισθήματα μου για να σου θυμίζουν
κάθε ώρα και λεπτό πως νιώθω εγώ

Μοιάζω εγώ να είμαι ένα λουλουδάκι που έκοψες εσύ
για να απολαμβάνεις το άρωμα του μέχρι να σου μαραθεί
μοιάζω εγώ να είμαι ένα πορτοφολάκι που εσύ κρατάς
και από μέσα του ότι θελήσεις παίρνεις και το σπαταλάς

Χαλάλι σου όμως ότι και να μου συμβεί
Φτάνει να ξέρω πως περνάς καλά εσύ Καρδιά μου

Στα ‘δωσα όλα και έμεινα στον άσσο
έτσι θέλησα να σου εκφράσω
πως τη μέρα που θα φύγεις θα καταστραφώ
γι αυτό και στα ‘δωσα όλα μέσα από την καρδιά μου
πράγματα και συναισθήματα μου για να σου θυμίζουν
κάθε ώρα και λεπτό πως νιώθω εγώ.

Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (5-4-2010)


Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί

Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες

Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει

Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο ʼλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας

O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές

Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία

Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί

Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Εθνική Ελλάδος γεια σου

Τι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει

Mα η δικιά μας έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία

Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς

Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (1-4-2010) ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!



Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Άλλες ερμηνείες: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας

Τέρμα τα θαύματα, τα σινεμά κλειστά
Δεν υπάρχεις πια, δεν υπάρχεις...
όλα τα φώτα σβήνω και κρύβομαι ξανά
Δεν υπάρχεις πια, δεν υπάρχεις...

Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό ένα όνειρο
Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό εγώ χωρίς εσένα,
Εγώ χωρίς εσένα

Μες στη βουή ξεχνιέμαι
κι ο κόσμος προσπερνά.
Δε με ψάχνεις πια,
δε με ψάχνεις.

Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό ένα όνειρο
Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό εγώ χωρίς εσένα,
Εγώ χωρίς εσένα

Δε θέλω να θυμάμαι, δε θέλω να ξεχνάω
Δε σε έχω πια, δε σε έχω...
την έξοδο κινδύνου δε βρίσκω πουθενά,
Δε σε έχω πια, δε σε έχω...