Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (6-1-2012) ΑΦΟΙ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑ- Ο ΦΑΝΗΣ ( ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗ ΦΑΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΝΗ)



Στίχοι: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας


Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή

Δεν ήσουνα φαντάρος για να σου πω καλός πολίτης
Μα ούτε και που γιόρταζες για να σου πω χρονιά πολλά
Τρελάδικο και φυλακή δυο χρόνια κι έξι μήνες
Ήπια το ούζο κι είπα γεια χαρά

Το ξέρω ζήτησες δουλειά σε χίλια δυο αφεντικά
Κι όλοι ζητούσανε να δουν συστάσεις, προϋπηρεσία
Μα μόλις είδανε κι αυτοί πως είχες κίτρινο χαρτί
Σε διώξανε σαν το σκυλί κι ούτε σ' αφήσανε να πεις
Μια δικαιολογία

Και είπες στην αρχή καλά κι αλλού εζήτησες δουλειά
Κι αλλού ξανά κι αλλού τα ίδια και τα ίδια
Μα ήσουν άτυχος πολύ γιατί έπεσες και σ' εποχή
Που όλοι σφίγγαν το λουρί κι εσύ είχες κίτρινο χαρτί
Κι αυτό το χρώμα ξέρεις φέρνει αλλεργία

Κι ερχότανε κι ο πυρετός κάθε που νύχτωνε
Σε τυρρανούσε καλοκαίρι και χειμώνα
Κι είναι μαρτύριο τρομερό το βίτσιο αυτό το βρομερό
Που σου 'μαθε στη φυλακή
εκείνος ο ψηλός απ' τη Δραπετσώνα
σου λείπει η σκόνη η λευκή, το ξέρεις πως δεν φταις εσύ
φωτιές σου καίνε το κορμί,
κουτάλι και βελόνα

Και έκανες υπομονή γιατί φοβόσουν το κελί
Καλόπιανες τη μοναξιά και τον ασβέστη που 'πεφτε
Σαν χιόνι απ' το ταβάνι
Και μέχρι να σου βγει η ψυχή δεν θα ξεχάσεις μια στιγμή
Κάποια βραδιά στη φυλακή φωνές και κλάματα
Κι είπανε τ' αλλο το πρωί στο δεκαπέντε το κελί
Ότι βιάσαν οι παλιοί τον έφηβο το Φάνη

Κι όταν σε βρήκαν παγωμένο στο κελί σου
Είπαν αυτός είναι απ' ώρα πια νεκρός
Και κάποιος έτρεξε τηλέφωνο να πάρει
Πέντε βδομάδες τώρα υπόφερες το ξέρω
Το ξέρω σου 'λειψε η σκόνη η λευκή
Και μού 'λεγες εκεί ξανά δε θα γυρίσω
σιχάθηκα τις νύχτες τις λευκές
Σαν άνθρωπος κι εγώ θέλω να ζήσω

Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (5-1-2012) ΓΟΝΙΔΗΣ ΣΤ, ΡΑΓΚΟΥΣΗ Λ. - ΕΛΑ ΠΑΛΙ ΑΠΟΨΕ



Θυμίζει καλοκαίρι τ'αλμυρό φιλί σου
τότε που ήμουν άρρωστη μαζί σου.

Θυμίζουν καλοκαίρι τα λυτά μαλλιά σου
θυμίζει θάλασσα η αγκαλιά σου.

Μου θυμίζεις ότι ωραίο έχω ζήσει
αναμνήσεις που κανείς δε θα τις σβήσει
μου θυμίζεις πάλι τη τρελή τη ζάλη
το γλυκό απ' των φιλιών σου το μεθύσι.

Έλα πάλι απόψε μια φορά
δεν υπάρχει στην αγάπη διαφορά
δοκιμάσαμε κι αλλού και δε μας πάει
σαν και εμάς κανείς δεν ξέρει να αγαπάει.

Θυμίζει καλοκαίρι το καυτό κορμί σου
τις νύχτες που κοιμήθηκα μαζί σου.

Θυμίζει καλοκαίρι το χαμόγελο σου
που με ταξίδεψες στο όνειρο σου.

Μου θυμίζεις ότι ωραίο έχω ζήσει
αναμνήσεις που κανείς δε θα τις σβήσει
μου θυμίζεις πάλι τη τρελή τη ζάλη
το γλυκό απ' των φιλιών σου το μεθύσι.

Έλα πάλι απόψε μια φορά
δεν υπάρχει στην αγάπη διαφορά
δοκιμάσαμε κι αλλού και δε μας πάει
σαν και εμάς κανείς δεν ξέρει να αγαπάει.

Έλα πάλι απόψε μια φορά
δεν υπάρχει στην αγάπη διαφορά
δοκιμάσαμε κι αλλού και δε μας πάει
σαν και εμάς κανείς δεν ξέρει να αγαπάει.

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (2-1-2012) ΠΑΡΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ - ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΑΜΑΡΤΗΜΑ



Στίχοι: Γιάννης Πάριος
Μουσική: Γιάννης Πάριος

Τις αμαρτίες τις δικές μου
αν χρειαστεί να τις μετρήσω
από τα δέκα δάχτυλα μου
μόνο τα πέντε θα κρατήσω.

Μα το δικό σου αμάρτημα
του κόσμου όλα τα δάχτυλα.

Τώρα το δίκιο σου γυρεύεις
μες στο ποτό και μες στη ζάλη
κι όλο μετράς στα δάχτυλά σου
τις αμαρτίες που ’χω κάνει.

Μα το δικό σου αμάρτημα
του κόσμου όλα τα δάχτυλα.