Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΣΤΑΣ- ΜΑΤΙΑ ΔΙΧΩΣ ΛΟΓΙΚΗ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 27-2-2015)




Είναι τα μάτια σου
ένας διάδρομος παλιός
δάκρυα πνιγμένα
ξεφλουδίζουνε τους τοίχους
που ένας ένοικος αθόρυβος κρυφός
αντί συνθήματα
ζωγράφισε με στίχους

Και μέσα υπάρχουν τα σκαλιά
που οδηγούν
σ' ένα υπόγειο με παιχνίδια χαλασμένα
όσα οι άνθρωποι βαριούνται και ξεχνούν
μετά τη χρήση
τα φορτώνουνε σε σένα

Μου λες τα μάτια σου
να μη τα αγαπώ
και να μη πάψω
να πιστεύω στα δικά μου
μα αυτά τα μάτια όπου χαθώ
κι όπου βρεθώ
τα έχω πίσω μου
και μέσα και μπροστά μου

Μέσα στην ίριδα ανάβει μια φωτιά
που κάθε άστεγο
και άνεργο ζεσταίνει
κι η καλοσύνη τους
απλώνει σαν λαδιά
να μαλακώσει μιαν ανάγκη
πετρωμένη

Σ΄αυτά τα μάτια δεν υπάρχει λογική
όσο βαθιά κι αν τα κοιτάζω
μ΄αγαπούνε
της ιστορίας πυρπολούν τη φυλακή
στα παραμύθια και στ' αστέρια
να με βρούνε

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ - ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 23-2-2015)

Τώρα μην ψάχνεις για εξηγήσεις, όλα τα βλέπω ανθρώπινα
ακόμα πιο πικρό το δάκρυ αν μού'δινες θα τό'πινα
τώρα μην ψάχνεις για εξηγήσεις, όλα τα βλέπω ανθρώπινα
και άλλο σφάλμα πιο μεγάλο αν έκανες θα τό'σβηνα

Εγώ είμ'ένας χαρτετός κι όσο ψηλά ανεβαίνω
τόσο καταλαβαίνω και τόσο συγχωρώ
εγώ είμ'ένας χαρταετός και απ'τ'ουρανού τα βάθη
τ'ανθρώπινα τα λάθη τα βλέπω και γελώ

Στης Κυριακής μου το σακάκι σε είχα το γαρύφαλλο
όμως παράπονο κανένα που μ'έριξες σε ύφαλο
στης Κυριακής μου το σακάκι σε είχα το γαρύφαλλο
τώρα μην ψάχνεις για εξηγήσεις, μην ψάχνεις σε παρακαλώ

Εγώ είμ'ένας χαρταετός κι όσο ψηλά ανεβαίνω
τόσο καταλαβαίνω και τόσο συγχωρώ
εγώ είμ'ένας χαρταετός και απ'τ'ουρανού τα βάθη
τ'ανθρώπινα τα λάθη τα βλέπω και γελώ