TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (12-1-2010)

Παίρνει φωτιά και βγαίνει
άραγε τί μας περιμένει
αν την αγγίξεις θα καείς
μάγκα ή θα ζεσταθείς

Μια γυναίκα όλα τα μπορεί
σε αφήνει να διαλέξεις
και στο τέλος παίρνεις
ότι θέλει αυτή

Μια γυναίκα όλα τα μπορεί
ακριβά αν θέλεις να φύγεις
σου 'χει αφήσει αυτή
τη πόρτα ανοιχτή

Με μίνι φούστα
ή με παντελόνι
σε ρίχνει κάτω
αν θέλει σε σηκώνει
αν θέλει σε εξυψώνει
αν θέλει είσαι σκόνη
μπορεί να είσαι πλάι της
κι αυτή να είναι μόνη
σε βάζει κι ονειρεύεσαι
κι εσύ δεν το ξέρεις
στραβή άμα της κάνεις
πάντα θα υποφέρεις
Ένα χαμόγελό της
μια πινελιά με χρώμα
σ' έχει αυτοκόλλητο
ή αν θέλει ξένο σώμα
χειμώνα αν θέλει
ή χαλί το καλοκαίρι
την άνοιξη στο σπίτι σου αυτή θα τη φέρει
όπως και τα αστέρια να φτιάξεις ουρανό
κι αν θέλει στον αφήνει για πάντα αδειανό

Μια γυναίκα πια όλα τα καταφέρνει
εσύ πουλάς τα πάντα κι αυτή ότι θέλει παίρνει
μπορεί να σου γλυκάνει την πιο πικρή στιγμή
γιατί μια γυναίκα μάγκα όλα τα μπορεί

Μια γυναίκα όλα τα μπορεί
σε αφήνει να διαλέξεις
και στο τέλος παίρνεις
ότι θέλει αυτή

Μια γυναίκα όλα τα μπορεί
ακριβά αν θέλεις να φύγεις
σου 'χει αφήσει αυτή
τη πόρτα ανοιχτή

Μια γυναίκα όλα τα μπορεί
σε αφήνει να διαλέξεις
και στο τέλος παίρνεις
ότι θέλει αυτή

Μια γυναίκα όλα τα μπορεί
πάτα όσο θέλεις γκάζι
μα τα φρένα στη ζωή σου
είναι αυτή

Γόβα στιλέτο ή αθλητικό
μας λύνει και μας δένει
αν θέλει στο λεπτό
τη μία Παναγία
την άλλη αμαρτία
είναι και αλήτισσα
μα είναι και κυρία
αν θέλει αφυδατώνει το φως από τ' αστέρια
και γίνεται αστέρι στου ουρανού σου τα λημέρια
Μπορεί να χρωματίσει τις γκρίζες σου γωνιές
γι' αυτήν όλα τα beat, γι' αυτήν έχει πενιές
Χιλιόμετρο της γίνεσαι στέκεται ή σ' αφήνει
σ' ανάβει άμα γουστάρει κι αν όχι απλά σε σβήνει
Βατράχι, πριγκιπόπουλο
αυτή θα αποφασίσει
αυτή είναι η ανατολή
αυτή είναι κι η δύση
Ταράζει όποτε θέλει τα ήσυχα νερά μας
κερνάει μοναξιά ή την παίρνει μακριά μας
Κερνάει και αγάπη αρκεί να είσαι εκεί
γιατί μια γυναίκα, μάγκα όλα τα μπορεί

Μια γυναίκα όλα τα μπορεί
σε αφήνει να διαλέξεις
και στο τέλος παίρνεις
ότι θέλει αυτή

Μια γυναίκα όλα τα μπορεί
ακριβά αν θέλεις να φύγεις
σου 'χει αφήσει αυτή
τη πόρτα ανοιχτή

Μια γυναίκα όλα τα μπορεί
σε αφήνει να διαλέξεις
και στο τέλος παίρνεις
ότι θέλει αυτή

Μια γυναίκα όλα τα μπορεί
πάτα όσο θέλεις γκάζι
μα τα φρένα στη ζωή σου
είναι αυτή

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (11-1-2010)

Το σημάδι
Πάριος Γιάννης
Μουσική/Στίχοι: Τόκας Μάριος/Αλιβιζάτος Σαράντης

Θέλω να κρύψω την αλήθεια πως με είχες όλη νύχτα
τον τρελό στην αγκαλιά σου
και ο ιδρώτας της αγάπης
είχε κάτι από φωτιά

Θέλω να κρύψω πως ξημέρωνε και ήμουνα
ακόμα στα φιλιά σου
και ‘γώ σου κάρφωσα τον ήλιο
πριν να φύγω στα μαλλιά

Μα το σημάδι στο λαιμό μου απ' τα φιλιά σου
θα μαρτυράει πως με είχες αγκαλιά σου
μα το σημάδι στο λαιμό μου που θα μένει
θα μαρτυράει πως δεν είμαστε δύο ξένοι

Θέλω να κρύψω στο κορμί μου τις γραμμές από τα χέρια
που γλυκά με τυραννούσαν
κι αυτή την φλέβα που χτυπούσε
όλη νύχτα στο λαιμό

Θέλω να κρύψω όσα είπαμε την ώρα
που από πόθο σε ζητούσα
και πως χανόμουνα απόψε
σ' ένα δρόμο αμαρτωλό

Μα το σημάδι στο λαιμό μου απ' τα φιλιά σου
θα μαρτυράει πως με είχες αγκαλιά σου
μα το σημάδι στο λαιμό μου που θα μένει
θα μαρτυράει πως δεν είμαστε δύο ξένοι

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (10-1-10)

Ζήτα μου ό,τι θες.
Μουσική/Στίχοι: Αλεξίου Χάρις

Aπόψε θα σου ορκιστώ πως σ' αγαπάω
Eσύ με σπρώχνεις στο κακό κι εγώ γελάω
Ό,τι έμεινε απ' το χαλασμό θα σου χαρίσω
το τελευταίο μου ναυάγιο πριν ζήσω

Zήτα μου ό,τι θες, πάρε με όπου θες, εσύ | 2x

Zωή μισή δεν θέλω πια να ζω | 2x

Aπόψε η νύχτα μ' έβαλε να σε παιδέψω
πριν τον τρελό χορό της σου χορέψω
Kι όσο τα κόκκινα τα πέπλα μου θα υφαίνεις
μες στον καθρέφτη θα σε βλέπω να πεθαίνεις

Zήτα μου ό,τι θες, πάρε με όπου θες, εσύ | 2x

Zωή μισή δεν θέλω πια να ζω | 2x

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (9-1-10)

Στίχοι: Μάρκος Βαμβακάρης, Φράγκος
Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης, Φράγκος
Πρώτη εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης, Φράγκος
Άλλες ερμηνείες: Γρηγόρης Μπιθικώτσης || Γιώργος Νταλάρας locomondo

Μία φούντωση, μια φλόγα
έχω μέσα στην καρδιά
λες και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά
λες και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά

Θα 'ρθω να σε ανταμώσω
κάτω στην ακρογιαλιά
Θα ήθελα να σε χορτάσω
όλο χάδια και φιλιά
Θα ήθελα να σε χορτάσω
όλο χάδια και φιλιά

Θα σε πάρω να γυρίσω
Φοίνικα, Παρακοπή
Γαλησσά και Nτελαγκράτσια
και ας μου 'ρθει συγκοπή
Γαλησσά και Nτελαγκράτσια
και ας μου 'ρθει συγκοπή

Στο Πατέλι, στο Nυχώρι
φίνα στην Αληθινή
και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή
και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (8-1-10)

Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Βανδή

Στίχοι-Μουσική: Φοίβος

Θέλω να σου σκάσω ένα φιλί
Γιατί σ' έχω ερωτευθεί πολύ
μα όταν έξω βγαίνουμε ποτέ
Δεν τολμώ να πω τι σκέφτομαι

Πες μου τι είν' αυτό που ζητάς
Δεν κάνει
πες μου τι έχεις μεσ' το μυαλό
Δεν πρέπει
Εντάξει
Ακου λοιπόν τι σκέφτομαι
Όταν κοντά σου καίγομαι

Σ' ένα φτηνό ξενοδοχείο να τρυπώσουμε
Κι ως το πρωί να ξεφαντώσουμε
Να κάνουμε αγκαλιές και φιλία
Κι άλλα κόλπα ερωτικά

θέλω τόσα πράγματα να πω
Που αφορούν μονάχα εμάς τους δυο
Μα όταν με κοιτάζεις ντρέπομαι
Και σε θέση δύσκολη έρχομαι
Πες μου τι είν' αυτό που ζητάς
Δεν κάνει
πες μου τι έχεις μεσ' το μυαλό
Δεν πρέπει
Εντάξει
Ακου λοιπόν τι σκέφτομαι
Όταν κοντά σου καίγομαι

Σ' ένα φτηνό ξενοδοχείο να τρυπώσουμε
Κι ως το πρωί να ξεφαντώσουμε
Να κάνουμε αγκαλιές και φιλία
Κι άλλα κόλπα ερωτικά

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (7-1-10) ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΩΑΝΝΑ!

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (6-1-10)

Στίχοι: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας

Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή

Δεν ήσουνα φαντάρος για να σου πω καλός πολίτης
Μα ούτε και που γιόρταζες για να σου πω χρονιά πολλά
Τρελάδικο και φυλακή δυο χρόνια κι έξι μήνες
Ήπια το ούζο κι είπα γεια χαρά

Το ξέρω ζήτησες δουλειά σε χίλια δυο αφεντικά
Κι όλοι ζητούσανε να δουν συστάσεις, προϋπηρεσία
Μα μόλις είδανε κι αυτοί πως είχες κίτρινο χαρτί
Σε διώξανε σαν το σκυλί κι ούτε σ' αφήσανε να πεις
Μια δικαιολογία

Και είπες στην αρχή καλά κι αλλού εζήτησες δουλειά
Κι αλλού ξανά κι αλλού τα ίδια και τα ίδια
Μα ήσουν άτυχος πολύ γιατί έπεσες και σ' εποχή
Που όλοι σφίγγαν το λουρί κι εσύ είχες κίτρινο χαρτί
Κι αυτό το χρώμα ξέρεις φέρνει αλλεργία

Κι ερχότανε κι ο πυρετός κάθε που νύχτωνε
Σε τυρρανούσε καλοκαίρι και χειμώνα
Κι είναι μαρτύριο τρομερό το βίτσιο αυτό το βρομερό
Που σου 'μαθε στη φυλακή
εκείνος ο ψηλός απ' τη Δραπετσώνα
σου λείπει η σκόνη η λευκή, το ξέρεις πως δεν φταις εσύ
φωτιές σου καίνε το κορμί,
κουτάλι και βελόνα

Και έκανες υπομονή γιατί φοβόσουν το κελί
Καλόπιανες τη μοναξιά και τον ασβέστη που 'πεφτε
Σαν χιόνι απ' το ταβάνι
Και μέχρι να σου βγει η ψυχή δεν θα ξεχάσεις μια στιγμή
Κάποια βραδιά στη φυλακή φωνές και κλάματα
Κι είπανε τ' αλλο το πρωί στο δεκαπέντε το κελί
Ότι βιάσαν οι παλιοί τον έφηβο το Φάνη

Κι όταν σε βρήκαν παγωμένο στο κελί σου
Είπαν αυτός είναι απ' ώρα πια νεκρός
Και κάποιος έτρεξε τηλέφωνο να πάρει
Πέντε βδομάδες τώρα υπόφερες το ξέρω
Το ξέρω σου 'λειψε η σκόνη η λευκή
Και μού 'λεγες εκεί ξανά δε θα γυρίσω
σιχάθηκα τις νύχτες τις λευκές
Σαν άνθρωπος κι εγώ θέλω να ζήσω

Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή