ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ. 24 ΩΡΕΣ ΤΟ 24ΩΡΟ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ LIVE - ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ -ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΕΡΑΚΙ Σ' ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.
Μόνο μια φορά,
κρίμα στη χαρά,
κάπου κοιταχτήκαμε,
μετά ερωτευτήκαμε
κι ύστερα βρεθήκαμε
άλλη μια φορά.
Πρώτη μου φορά
σε θολά νερά
έμαθα κολύμπι
και πώς λεν το "γιαχαμπίμπι",
πρώτη μου φορά.
Μόνο μια φορά
έκλαψα για σένα πικρά
κι ύστερα κανόνισα
και δε σου τηλεφώνησα
ούτε μια φορά.
Μόνο μια φορά,
κρίμα στη χαρά,
Θα ‘ρθουνε κι οι φίλοι μου
να μάθουν το ρεζίλι μου,
μάτωσα τα χείλη μου
άλλη μια φορά.
Μόνο μια φορά
φτάνει, σοβαρά
η καρδιά του ανθρώπου
να βρεθεί στο επί τόπου
λιώμα, φανερά.
Φθινόπωρο στον έρωτα
απόψε ανατέλλει
αρισμαρί και μέλι
μύρισαν
τα βουνά
κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός
το χώμα το βρεγμένο
σαν κάρβουνο
αναμμένο
η ομορφιά πονά.
Φιλί γυρεύω του ουρανού
κι αυτός μου δίνει
στάχτη
μα απ’ της καρδιάς τ’ αδράχτι
σαν θέλω να κοπείς
σαλεύουν τα
πορτόφυλλα
κι η κλειδωνιά γυρίζει
αέρας μου σφυρίζει
αν έρθεις, μην αργείς.
Γδύσου κι από τα μάτια μου
πάρε νερό και πλύσου
ο χωρισμός θυμήσου
είναι
χειμωνανθός
τη λύπη την κατοίκησα
σε νύχτα και σε μέρα
σ’ αφήνω στον αέρα
για να σε βρω στο φως.
Η αγάπη φόβους και όνειρα
δειπνά προτού ραγίσει
στου
πόνου το ξωκλήσι
αγιάζει η ερημιά
κι εγώ μια θλίψη που ζητώ
για να με σημαδέψει
το φως πριν βασιλέψει
θα σ’ αρνηθώ ξανά.
Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
τις ώρες που αγριεύει η βροχή
στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις
και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί
μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις
Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου
σου `φερα απ’ τους Δελφούς γλυκό νερό
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου
και πριν προλάβω τρις να σ’ αρνηθώ
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου
Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη
και την τρελή σου κυνηγάει σκιά
πώς να ημερέψει ο νους μ’ ένα σεντόνι
πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά
αγάπη που σε λέγαμ’ Αντιγόνη
Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιο γαλαξία να σε βρω
εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι
κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι
Όλο με κοιτάς σαν να με ρωτάς «πες μου, μ’ αγαπάς;», σου απαντάω «ναι», με ρωτάς «πόσο;», «τόσο!» κι εσύ πάλι «πόσο;».
Μέχρι το τέλος του κόσμου, μέχρι να χάσω το φως μου, μέχρι στον ουρανό να μην πετάνε πια πουλιά. Μέχρι το τέλος του κόσμου έλα πάρε με αγκαλιά.
Όλο αυτό μου λες «Πες μου, πες μου, πες! Πες μου αν με θες», σου απαντάω «ναι». «Πες μου, πες μου, πόσο;», «τόσο!» κι εσύ πάλι «πόσο;».
Μέχρι το τέλος του κόσμου, μέχρι να χάσω το φως μου, μέχρι στον ουρανό να μην πετάνε πια πουλιά. Μέχρι το τέλος του κόσμου έλα πάρε με αγκαλιά.
Σώπα και μην κλαις, φόβους κι απειλές μακριά σου, μακριά σου εγώ τα ‘διωξα. Τίποτα μη λες, τώρα μόνο τα φιλιά σου έλα δώσ’ μου μέχρι το τέλος του κόσμου.
Μέχρι το τέλος του κόσμου, μέχρι να χάσω το φως μου, μέχρι κλείσουν όσα ξέρω τραύματα ανοιχτά. Μέχρι το τέλος του κόσμου έλα κράτα με σφιχτά.
Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο
Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες
το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μυρίζει δυόσμο
Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο
Και συ ζωγράφισες φτερά σ΄ ένα λευκό χαρτί
και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου
Κι έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και `γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς
Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως πρέπει
να γεννήθηκα για σένα, μόνο για σένα
Και `γω σε πήρα αγκαλιά και χάθηκα
στα μάτια σου τα μαγεμένα, τα μαγεμένα
Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως δεν μπορείς
να ζήσεις μια στιγμή χωρίς εμένα
Και ‘γω δε μίλησα ξανά
γιατί στα χέρια μου είχα εσένα μόνο εσένα
Κι έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και ‘γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς
Τωρα πιάσε τον σφυγμό μου, ζήσε τον χορό μου, κάντο κι εσύ
Άκου, μπές μες το μυαλό μου, νιώσε τον ρυθμό μου, τη μουσική
Δώσε μου το χέρι σου και πιάσε το δικό μου,
ρίξε μου μι' απλή ματιά ν΄ αυξήσεις τον σφυγμό μου
Δώσ'μου, γίνε ολος δικός μου, μεσα από το φώς μου βρές τη στιγμή
Κλέψε την καρδιά του κόσμου, το χαμόγελο σου θα 'ναι η αρχή
Ενα σου χαμόγελο ξερεις πως αρκεί
να ρίξεις φως στη σκοτεινή πλευρά που έχει η ζωή δοκιμασέ το...
Θέλω να χαίρομαι την κάθε μου στιγμή
ρυθμό στη μέρα δίνω με κάθε αφορμή
από τα δύσκολα να παίρνω δυναμη
μικρή είναι η ζωή, μεγάλη όμως η ψυχή
οοοοοοοοοοοοο
μικρή είναι η ζωή, μεγάλη όμως η ψυχή
Πέτα, την ασχήμια σβήσε, τα μάτια τωρα κλείσε, στην διαδρομή
Νιώσε τον αέρα, σώσε, οτι έχεις δώσε, δώσε ψυχή
Κάθε αστέρι τ'ουράνου μυρίζει σαν λουλούδι (φωτίζει μια καρδιά)
Τη ζωή θα κανουμε το πιο ομορφο τραγουδι (στη ζωή θα κάνουμε τα πάντα δυνατά)
Δώσε μου το χέρι σου και πιάσε τον ρυθμό
αν δεν ξέρεις τον χορό θα σου τον μάθω εγώ
Θέλω να χαίρομαι την κάθε μου στιγμή
ρυθμό στη μέρα δίνω με κάθε αφορμή
από τα δύσκολα να παίρνω δυναμη
μικρή είναι η ζωή, μεγάλη όμως η ψυχή
οοοοοοοοοοοοο
μικρή είναι η ζωή, μεγάλη όμως η ψυχή
Εγώ της έδινα στοργή βασίλισσα την είχα
οτι κι αν ζήταγε στη γη όλα της τα παρείχα
Εγώ όσα της έλειπαν καψούρα και αλητεία
μα ούτε αυτά την κάλυψαν την έκανε η κυρία
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε
Για τον ίδιο ανθρωπο μιλάμε για τον ίδιο πόνο ξενυχτάμε
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε τυραννιέται αυτή και εμείς γελάμε
Σημάδια έβρισκα επάνω της κι απλώς το προσπερνούσα
τόσο πολύ την ήθελα τόσο την αγαπούσα
Σ’ εσένα πάντα γύριζε σε ζήλευα να ξέρεις
που να ‘ξερα οτι και εσυ το ίδιο υποφέρεις..
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε
Για τον ίδιο ανθρωπο μιλάμε για τον ίδιο πόνο ξενυχτάμε
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε πίνουμε μαζί και τραγουδάμε
Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε τυραννιέται αυτή και εμείς γελάμε
Είπα στους φίλους μου για σένα
πως θα σε κλέψω για ένα βράδυ
πως θα σε φέρω στα νερά μου
να κοιμηθούμε στο σκοτάδι
μα δεν τους είπα την αλήθεια,
είναι ό,τι λέω από συνήθεια.
Είπα μαζί σου θα γλεντήσω,
θα σε πλανέψω για μια νύχτα,
θα σου αδειάσω τον εαυτό μου
μετά ένα γεια για καληνύχτα
μα δεν τους είπα την αλήθεια,
είναι ό,τι λέω από συνήθεια..
Μα εσύ μου είπες δε τρομάζεις,
ότι στο μαύρο βλέπεις χρώμα κι εγώ που είδα ν' ανασταίνεις το ταραγμένο μου το σώμα
Ούτε που ξέρω τ' όνομά σου,
πώς ταξιδεύεις τις αισθήσεις ξέρω μονάχα πως δικιά μου σε είχα πριν να μ' αποκτήσεις..
Είπα στους φίλους μου για σένα
πως θα σε κλέψω για ένα βράδυ
πως θα σε φέρω στα νερά μου
να κοιμηθούμε στο σκοτάδι
μα δεν τους είπα την αλήθεια
είναι ό,τι λέω από συνήθεια..
Είπα σε σένα που ήσουν ξένος
πως όλα στέρεψαν σε μένα
πως με στοιχειώσαν οι αγάπες
μες το μυαλό γίναν ένα
μα δεν τους είπα την αλήθεια
είναι ό,τι λέω από συνήθεια..
Μα εσύ μου είπες δε τρομάζεις
ότι στο μαύρο βλέπεις χρώμα
κι εγώ που είδα ν' ανασταίνεις
το ταραγμένο μου το σώμα.
Ούτε που ξέρω τ΄όνομά σου
πώς ταξιδεύεις τις αισθήσεις
ξέρω μονάχα πως δικιά μου
σε είχα πριν να μ' αποκτήσεις..
Σε κάθε νίκη μου, σε κάθε μου γιορτή, σε κάθε μου όνειρο, σε κάθε Κυριακή. Σε κάθε ζήτω μου, σε κάθε μου ευχή, σ΄ό,τι καλό θυμάμαι ήσουν εκεί...
..Στις ωραιότερες με διαφορά στιγμές όλης μου της ζωής είδα πως τελικά εσύ ήσουν ο κοινός τους παρονομαστής κι ό,τι καλύτερο συνέβη μέχρι σήμερα σ'εμένα ναι μωρό μου οφείλεται κατ΄ αποκλειστικότητα σε σένα ναι... Σ'εσένα, ναι, σ'εσένα ναι.. κατα αποκλείστηκότητα σ'εσενα ναι.. Σ'εσένα, ναι, σ'εσένα ναι.. κατα αποκλείστηκότητα σ'εσενα ναι..
Σε οτιδήποτε μπορώ να θυμηθώ που να `ναι υπέροχο, που να `ναι μαγικό, που θα `θελα να ξαναζήσω απ΄ την αρχή, μέσα σ΄ αυτό μωρό μου είσαι εσύ...
..Στις ωραιότερες με διαφορά στιγμές όλης μου της ζωής είδα πως τελικά εσύ ήσουν ο κοινός τους παρονομαστής κι ό,τι καλύτερο συνέβη μέχρι σήμερα σ'εμένα ναι μωρό μου οφείλεται κατ΄ αποκλειστικότητα σε σένα ναι... Σ'εσένα, ναι, σ'εσένα ναι.. κατα αποκλείστηκότητα σ'εσενα ναι.. Σ'εσένα, ναι, σ'εσένα ναι.. κατα αποκλείστηκότητα σ'εσενα ναι.. (x3
Τι σε κανει να πιστευεις οτι τη γη εξουσιαζεις Κι οτι εισαι απο αλλο κοσμο και πετας Κι υστερα ξαφνικα απουσιαζεις Εισαι ενα τιποτα, αντι για βασιλιας
Η πιο μεγαλη απατη ειναι ο ερωτας Κανει τα μεγαλυτερα εγκληματα Κι υστερα φευγει και δεν τον βρισκεις πουθενα Η πιο μεγαλη απατη ειναι ο ερωτας Πυροβολει καρδιες κι εξαφανιζεται Κι αυτο το ξερουν οσοι εχουν σφαιρα στην καρδια
Μου ειχες ορκιστει οτι θα με προσεχεις Κι οτι στο καθε βημα μου θα ησουν η σκια Πες μου ποσα χιλιομετρα απεχεις Αυτη την ωρα που ειμαστε αγκαλια
Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Δε θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια
Σα να 'ταν όλα ψέμματα στάχτες κι αποκαΐδια
Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας
Να΄χω το νου μου αδειανό
Να΄χω και πρίμο τον καιρό
Δε θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει
Δε χάθηκε κι ο κόσμος πια το τζάμι αν ραγίσει
Θέλω να'ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε
Πως νιώθουμε παράφορα
Πως ζούμε έτσι αδιάφορα
Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια
Θέλω να φύγεις να σωθείς να πάψεις να γκρινιάζεις
Να ξεχαστείς στη διαδρομή ποιος ήσουν και πώς μοιάζεις
Έτσι θα σ'αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο
Σα μια γυναίκα μακρινή
Που αγάπησα πριν φύγω
Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια
Απόψε θα `θελα να `ρθεις
και να μου πεις σε θέλω
απ΄ το σκοτάδι να φανείς
σαν ξεχασμένο τρένο
Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
να μου λες
δεν πρέπει, δεν μπορώ
Να σου λέω έλα, να μιλάς
για τρέλα
κλαίει η αγάπη σαν μωρό
Απόψε θά `θελα
να βγω
στου κόσμου το μπαλκόνι
να σου φωνάξω όσο
ζω
ποτέ δε θα `σαι μόνη
Να σου λέω έλα, να μιλάς για
τρέλα
να μου λες δεν πρέπει, δεν μπορώ
Να σου λέω έλα,
να μιλάς για τρέλα
κλαίει η αγάπη σαν μωρό
Ποιος να συγκριθεί μαζί σου
κι απ το νου μου να σε σβήσει
Ποιος στο βάθος της ψυχής μου
θα τολμήσει να σ' αγγίξει
Μετ' από σένα που, πες' μου να πάω που
μετ' από σένα τι,
τι ν' αγαπήσω τι
Mετ' από σένα ποιόν, ποιον να πιστέψω ποιόν
μετ' από σένα πως, να ζήσω άλλο πως
ποιος να συγκριθεί μαζί σου
Ποιος να συγκριθεί μαζί σου
όταν φύγεις μακριά μου
Ποιος τη θέση
σου θα πάρει
στο κορμί και την καρδιά μου
Μετ' από σένα που, πες' μου
να πάω που
μετ' από σένα τι, τι ν' αγαπήσω τι
Mετ' από σένα ποιόν, ποιον
να πιστέψω ποιόν
μετ' από σένα πως, να ζήσω άλλο πως
ποιος να συγκριθεί
μαζί σου...
Επιστρέφω σε λίγο
Τα ρολλά μου κλειστά
Θέλω μόνο να φύγω
Κι ας γυρίσω ξανά..
Επιστρέφω σε λίγο
Κι ας είναι αργά
Τ' όνειρο δεν αφήνω
Κι ας κοστίζει ακριβά..
Επιστρέφω σε λίγο
Κι ας μην είσαι εκεί
Δεν μπορώ άλλο να μείνω
Κι ίσως μια άλλη στιγμή..
Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή
Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή
Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει
Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..
Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή
Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή
Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει
Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..
Επιστρέφω σε λίγο
Δε θα πάω μακριά
Την αλήθεια θα κρύβω
Για μια μόνο βραδιά..
Επιστρέφω σε λίγο
Ειν' η πόλη μικρή
Στην υγειά μας θα πίνω
Κι ίσως μια άλλη στιγμή..
Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή
Παράξενο παιχνίδι είν' η ζωή
Την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ό,τι βγει
Αρκεί να ξανα αρχίζαν όλα απ' την αρχή..
Πάνω σου η γη ξυπνάει,
ήλιος μπαίνει από παντού.
Κάθομαι και σε κοιτάζω, μη με φοβάσαι.
Είσαι ακόμα
από τον ύπνο,
τ΄όνειρο έχει εξατμιστεί.
Μάρτιο θυμίζεις
πώς να σε προβλέψω;
Ένα απ΄όλα τα βιβλία
που έχω μέσα
μου βαθιά
του έρωτα φεγγάρια μαύρα το φωτίζουν.
Τίποτα
δεν έχει μείνει
κι όμως όλα είναι εδώ.
Άφησέ με να αγγίξω
τα μαλλιά σου.
Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω
προτιμώ στην κόλαση μαζί σου.
Άφωνη η ζωή ρωτάει
τόση
ομορφιά από πού;
Βρέχει ο ουρανός ρουμπίνια κι απαντάει:
Μόνο
η αγάπη ξέρει τώρα έμαθα κι εγώ
πόσο ανάγκη έχω από την αγκαλιά
σου.
Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην
κόλαση μαζί σου.
Τίποτα άλλο εκτός από εσένα στο φως.
Τίποτα άλλο
που να με σκοτώνει γλυκά.
Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου
λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου.
Πού να `σαι τώρα πού γυρνάς,
ποιο κύμα σε παίρνει
Ποιο όνειρο τσαλαπατάς
και ποιος σ΄ ανασταίνει
Ποιος δρόμος σε κρατάει μακριά
από το ταξίδι
ποιος
έρωτας σε λαχταράει,
ντυμένος σαν φίδι
Ποια λόγια
ανάβουνε ξανά
τις σκόρπιες σου στάχτες
Ποια ψεύτικα
μοιραία θα
και ποιες αυταπάτες
Ποια ευτυχία ξεδιψάει
μες στα δάκρυα σου
Ποια παγωνιά τώρα ξυπνάει
μέσα
απ΄ την φωτιά σου
Ποια παγωνιά τώρα ξυπνάει...
Πού να `σαι
τώρα πού γυρνάς
γύρισε πίσω
Δε θέλω στα όνειρα μου μοναχά
πια να σε βρίσκω
Πού να `σαι τώρα που γυρνάς...
Πού να `σαι
τώρα που...
Περνάνε όλα βιαστικά
και με παρασέρνουν
Βασανισμένη
μου καρδιά
μακριά μου σε παίρνει
Συνήθιζα να προσπερνάω,
μα τώρα
θυμάμαι
Τα πιο μικρά σου μυστικά
και να που φοβάμαι
Να μάθω τώρα
να γελάω,
να μάθω να χάνω,
να μάθω να σ΄ αναζητάω
και να μη σε φτάνω
Να μάθω τώρα να γελάω,
να μάθω να χάνω,
να μάθω να σ΄ αναζητάω
και
να μη σε φτάνω,
να μάθω να σ΄ αναζητάω...
Πού να `σαι τώρα πού γυρνάς
γύρισε πίσω
Δε θέλω στα όνειρά μου μοναχά
πια να σε βρίσκω
Πού να `σαι
τώρα πού γυρνάς...
Γύρισε πίσω...
Ήρθες απ'το πουθενά,
όλα έμοιαζαν χαμένα
και τα άλλαξες..
Γκρέμισα ναούς και τους έχτισες,
ήμουνα νεκρός και μ'ανέστησες,
μες στο σώμα μου με κατέκλυσες,
τώρα..
Περιθώρια στενά είχα
πάντοτε αλλά
μόνο μ'ένα σου φιλί
μ'έκανες απ' την αρχή,
να παλέψω
δίχως φώς
να φωτίσει ο ουρανός,
δίχως τέλος και αρχή,
θα 'σαι κάθε
λογική.
Ήρθες απ'το πουθενά,
Όλα έμοιαζαν χαμένα
και τα άλλαξες..
Γκρέμισα ναούς και τους έχτισες,
ήμουνα νεκρός και μ'ανέστησες,
μες
στο σώμα μου με κατέκλυσες,
τώρα..
Γκρέμισα ναούς και τους έχτισες,
ήμουνα νεκρός και μ'ανέστησες,
μες στο σώμα μου με κατέκλυσες,
τώρα..
Στο σκοτάδι και στο φώς
δίχως θύματα γυμνός,
ένα άγγιγμα μπορεί
να σ'αλλάξει
τη ζωή,
τώρα ότι κι αν συμβεί
ξέρω πως θα είσαι εκει,
με λιακάδα και βροχή
ν'απαλύνεις την πληγή.
Γκρέμισα ναούς και τους έχτισες,
ήμουνα νεκρός και
μ'ανέστησες,
μες στο σώμα μου με κατέκλυσες,
τώρα..
Γκρέμισα ναούς και
τους έχτισες,
ήμουνα νεκρός και μ'ανέστησες,
μες στο σώμα μου με κατέκλυσες,
τώρα..
Ήρθες απ' το πουθενά..
Δε ζω χωρίς εσένα ούτε λεπτό
Αγάπη μου της μοίρας ήταν γραφτό.
Θέλω κοντά σου να μείνω
Θέλω σκιά σου να γίνω
Κάθε πληγή
ν΄ απαλύνω
Που σε πονά...
Τα βλέφαρά μου να κλείνω
Να με φιλάς
και να σβήνω
Θέλω κοντά σου να μείνω
Παντοτινά...!
Σε νιώθω,
σε λατρεύω και σε ποθώ
Κι αν κάποτε σε χάσω θα τρελαθώ.
Θέλω
κοντά σου να μείνω
Θέλω σκιά σου να γίνω
Κάθε πληγή ν΄ απαλύνω
Που σε πονά...
Τα βλέφαρά μου να κλείνω
Να με φιλάς και να σβήνω
Θέλω κοντά σου να μείνω
Παντοτινά...!
