Θα 'θελα να Ήσουν σαν εικόνα άγια
σαν γλυκιά ανταύγεια να Σε προσκυνώ
να μη Σ' έχει αγγίξει χέρι άλλο ξένο
και να Σε πηγαίνω ως τον ουρανό...
Αγάπη μου, Αγάπη μου
εγώ μονάχα Σ' αγαπώ
Αγάπη μου, Αγάπη μου
πολύτιμη σαν φυλαχτό...
Θα 'θελα να Ήσουν άπιαστο λουλούδι
να 'σουνα τραγούδι που δεν το 'χουν πει
πρώτη να διαλέξω να Σε τραγουδήσω
και να Σε στολίσω με το καθετί...
Αγάπη μου, Αγάπη μου
εγώ μονάχα Σ' αγαπώ
Αγάπη μου, Αγάπη μου
πολύτιμη σαν φυλαχτό...
Μου φαίνεται σαν να 'ναι χθες
μα πάνε τόσα χρόνια
που σαν βιολί το σώμα σου
στα χέρια μου κρατούσα
Με το ραδιόφωνο σιγά
μες στ' απαλό σκοτάδι
θα τρόμαζες αν ήξερες
πόσο σε αγαπούσα
Τίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
μένει όμως ακόμα ένα πείσμα
που δεν είναι συνήθεια μοναχά
Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα
γέλα, κι είν' η ζωή μια τρέλα
Όταν θα μ' αποχαιρετάς
στα μάτια να μην με κοιτάς
οι σκέψεις γίνονται βραχνάς
θυμός και με σκοτώνει.
Όμως να μην με φοβηθείς
είναι θυμός της προσμονής
στα μάτια μου να μην το δεις
φύγε να τελειώνει.
Δώσε ένα τέλος να αρμόζει
κάνε μια έξοδο μεγάλη
να σε χειροκροτήσουμε όλοι
τα πλήθη μάγεψε και πάλι.
Όταν θα φεύγεις από 'δω
να μην το κάνεις τραγικό
κάν' το σαν να 'ναι κάτι απλό
κι ας θέλω να πεθάνω.
Φύγε και τίποτα μην πεις
είναι η ώρα της σιωπής
κρύβω τα λόγια της οργής
κι ας ξέρω πως σε χάνω.
