Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

ΠΥΞ ΛΑΞ - Οι Παλιές Αγάπες Πάνε Στον Παράδεισο (Το τραγούδι της ημέρας 18-5-2017)


                             
Άγονη πλήξη μιας ζωής, δίχως έρωτα
της ερημιάς μου τέρας, της πόλης μου θηρίο μη με φοβάσαι
αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σου θυμίζουν τον πρώτο σου έρωτα
οι πιο πολλοι αδιάφορα κενοί, σε λυγίζουν όπου και να `σαι
στα σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε επικίνδυνα

Στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται πίσω απ' τη λήθη
Στα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι
οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι
μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου
που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή τον δαίμονα
στις άκρες των δακτύλων τους, ξημέρωμα Σαββάτου

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς 
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω 
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά 
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων 

Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο
για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου, κρύψου από μένα
δεν ξέρω αν φεύγεις, τώρα, για το λίγο μου
ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ
πολύ για σένα, πολύ για σένα

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς 
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω 
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά 
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων 

Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο...

Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Αντώνης Ρέμος - Όλα περνούν (Το τραγούδι της ημέρας 17-5-2017)


                                 
Ότι έφτιαξε η ζωή κι ότι προσπαθεί
Ότι έφτασε ως εδώ κι ότι γεννηθεί
Ο λόγος που υπάρχω όλα είναι αγάπη
Μέρες, μέρες κι άλλες μέρες κι από πάνω σκόνη
Έτσι γράφει ο χρόνος στο λευκό το χιόνι
Σε όλες τις στιγμές μας πρώτη η αγάπη
Η αγάπη μόνο εκείνη του ανθρώπου η μνήμη...

Κι όταν πάω να ξεχάσω είσαι πάλι εκεί
Κι όταν πάω να ξεπεράσω είσαι πάλι εκεί
Κι ότι φτάσω κι ότι χάσω είσαι πάλι εκεί, η αγάπη...

Όλα περνούν όλα καινούργια θα‘ρθουν
Όλα περνούν μόνο αυτή δεν περνά, η αγάπη
Όλα περνούν οι νύχτες μέρες γεννούν
Μα δεν περνά η μόνη αρρώστια γιατρειά, η αγάπη...

Κι όπως φεύγουν οι χειμώνες κι όπως προχωρά
Ο κόσμος στους αιώνες να πού προσκυνά
Στις πιο μεγάλες μάχες πρώτη η αγάπη
Η αγάπη μόνο εκείνη του ανθρώπου η μνήμη

Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Μαμά (Το τραγούδι της ημέρας 14-5-2017) ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΑ!


                                                         
Έβαζες ψεύτικες φωνές,
γελούσες κι έκανες πως κλαις
κι εγώ παιδί
Α ρε μαμά
Πίσω μου τρέχεις μια ζωή
με ένα πιάτο και μια ευχή
Τότε με κράταγες σφιχτά
τώρα κοιτάς από μακριά
Μέσα απ'τα δόντια να μιλάς,
σ'ακούω σαν τώρα
"μη με σκας,δε θα σε ανεχτεί κανείς,
θα πας χαμένος,θα το δεις"
Α ρε μαμά,α ρε μαμά

Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη,σ'αγαπώ πολύ,είμαι εδώ"
Α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά,
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Ave Maria
Ave Maria
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή

Τις πόρτες άνοιγες στο φως
να μπει ο ήλιος κι ο Θεός
να μας φυλάει
Α ρε μαμά
Τα βράδια ήσουν μια αγκαλιά
κι ανάμεσα απ'τα φιλιά
έκανες τη φωνή λαγού,
το λύκο και την αλεπού
Και όταν γύριζα αργά
"θα σου τα πάρω τα κλειδιά,
θα βρεις τις πόρτες πιά κλειστές,
θα με πεθάνεις,αυτό θες;"
Α ρε μαμά,α ρε μαμά

Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη,σ'αγαπώ πολύ,είμαι εδώ"
Α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά,
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Ave Maria
Ave Maria
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή

Μαμά
Πού πας
Πού πας
Μαμά,μαμά
Πού πας