ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (27-12-2012) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ, Σ. ΣΙΟΛΑΣ- ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (26-12-2012) ΛΑΚΗΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ- ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΕΣΕΝΑ

Όταν έχω εσένα
μπορώ να ονειρεύομαι ξανά
ανοίγω μες στη θάλασσα πανιά
και πιάνω μες τα χέρια μου
τον κόσμο να τον φτιάξω

Όταν έχω εσένα
μπορώ να μη βυθίζομαι αργά
τα βράδια που πληγώνεται η καρδιά
και πιάνω το μαχαίρι
το σκοτάδι να χαράξω

Κάνε ένα βήμα
να κάνω το επόμενο
αίμα μου και σχήμα
λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο

Όταν έχω εσένα
νιώθω σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο
μη φοβού κανένα
Εσύ κι εγώ στον κόσμο
τον απάνθρωπο

Εσύ κι εγώ
Όταν έχω εσένα
μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά
μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά
να πιάσω με τα χέρια μου
τους δράκους να σκοτώσω

Όταν έχω εσένα
αντέχω, πάω δίπλα στον γκρεμό
το ξέρω, έχω ένα χέρι να πιαστώ
κοντά μου έναν άνθρωπο
τα χρόνια μου να ενώσω

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (25-12-2012) ΑΝΝΑ ΒΙΣΣΗ - ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ)

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (24-12-2012) ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ- ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝΕ

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου

Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
Με τα φτερά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου...

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ( 23-12-2012) ΜΑΝΟΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ- ΕΡΩΤΙΚΟ (ΜΕ ΜΙΑ ΠΙΡΟΓΑ)

Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
τις ώρες που αγριεύει η βροχή
στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις
και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί
μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις

Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου
σου `φερα απ’ τους Δελφούς γλυκό νερό
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου
και πριν προλάβω τρις να σ’ αρνηθώ
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου

Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη
και την τρελή σου κυνηγάει σκιά
πώς να ημερέψει ο νους μ’ ένα σεντόνι
πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά
αγάπη που σε λέγαμ’ Αντιγόνη

Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιο γαλαξία να σε βρω
εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι
κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (22-12-2012) ΝΟΤΗΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ - ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΚΛΑΙΝΕ

Άκου βρε φίλε να δεις τι κρίμα
στα δάκρυά της έπεσα θύμα
καρδιά δεν είχε στα στήθια μέσα
ήτανε ψεύτρα δεν είχε μπέσα

Μάτια που κλαίνε μην τα πιστεύεις
είναι επικίνδυνα να τ’ αγαπάς
Θα σε γελάσουνε αν τα λατρεύεις
θα σε πληγώσουν και θα πονάς

Άκου βρε φίλε να δεις τι κρίμα
στα δάκρυά της έπεσα θύμα
έκανε τάχα πως μ’ αγαπάει
τώρα πονάω κι η αλήτισσα γελάει

Μάτια που κλαίνε μην τα πιστεύεις
είναι επικίνδυνα να τ’ αγαπάς
Θα σε γελάσουνε αν τα λατρεύεις
θα σε πληγώσουν και θα πονάς

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (21-12-2012) ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΜΟΣ - ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Όλο με κοιτάς σαν να με ρωτάς
«πες μου, μ’ αγαπάς;», 
σου απαντάω «ναι», 
με ρωτάς «πόσο;», «τόσο!»
κι εσύ πάλι «πόσο;».

Μέχρι το τέλος του κόσμου, 
μέχρι να χάσω το φως μου, 
μέχρι στον ουρανό να μην πετάνε πια πουλιά.
Μέχρι το τέλος του κόσμου
έλα πάρε με αγκαλιά.

Όλο αυτό μου λες «Πες μου, πες μου, πες!
Πες μου αν με θες», σου απαντάω «ναι».
«Πες μου, πες μου, πόσο;», «τόσο!»
κι εσύ πάλι «πόσο;».

Μέχρι το τέλος του κόσμου, 
μέχρι να χάσω το φως μου, 
μέχρι στον ουρανό να μην πετάνε πια πουλιά.
Μέχρι το τέλος του κόσμου
έλα πάρε με αγκαλιά.

Σώπα και μην κλαις, φόβους κι απειλές
μακριά σου, μακριά σου εγώ τα ‘διωξα.
Τίποτα μη λες, τώρα μόνο τα φιλιά σου
έλα δώσ’ μου μέχρι το τέλος του κόσμου.

Μέχρι το τέλος του κόσμου, 
μέχρι να χάσω το φως μου, 
μέχρι κλείσουν όσα ξέρω τραύματα ανοιχτά.
Μέχρι το τέλος του κόσμου
έλα κράτα με σφιχτά.