ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ- ΛΕΥΚΟ ΜΟΥ ΓΙΑΣΕΜΙ ΑΠΟ ΤΑΙΝΙΑ "ΦΘΗΝΑ ΤΣΙΓΑΡΑ" (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 14-9-2013)

Στίχοι:
Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί,
και ξαναβλέπεις το φως,
σαν να 'σουν χρόνια τυφλός.
Κι ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.

Είναι φορές που δεν ξέρω γιατί
κάτι νυχτώνει βαθιά και πενθεί
και δε σου κάνει κανείς
κι όπως γυρεύεις να βρεις
λίγο λευκό να πιαστείς
γιασεμί στο σκοτάδι
σαν άστρο ανάβει.
Λευκό μου γιασεμί
μη νυχτώσεις.

Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
μέσα μου τρέμει μια ξένη φωνή,
που μου θυμίζει στιγμές
από παλιές μου ζωές
και ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.
Λευκό μου γιασεμί, μη νυχτώσεις.

ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ - ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΑ 'ΡΘΟΥΝ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 13-9-2013)

ΜΕΛΙΝΑ ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ-ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ-12-9-2013)

Τι να με θέλεις; έμαθα πως με γυρεύεις

 Ότι με ψάχνεις στα μπαράκια τα παλιά. 

Τι να με θέλεις; τώρα που άρχισες να βγαίνεις

 αργά απ’ το σώμα μου και βασανιστικά. 

Τι να με θέλεις; έμαθα πως επιμένεις κάτι σπουδαίο

 για τους δυο μας να μου πεις. Τι να με θέλεις; τώρα 

ότι και να θέλεις δε θα το βρεις γιατί ποτέ δε θα βρεις.

 Δεν έχω διεύθυνση, δεν έχω κινητό δεν έχω στέκι σταθερό, 

δεν έχω μνήμη. Τα σβησα όλα απ’ το δίσκο το σκληρό κι

 είπα αντίο σ’ ένα όνειρο που σβήνει. Τι να με θέλεις; έμαθα

 πως έχεις βάλει γνωστούς και φίλους για να μάθεις πως περνώ. 

Τι να με θέλεις; άρχισα να βγαίνω πάλι να ξενυχτάω, να φλερτάρω

 και να ζω.

Goin Through, ΠΑΣΧΑΛΗΣ- ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΝΑΜΕ ΜΑΖΙ ΣΧΟΛΕΙΟ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 11-9-2013) ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

    Πράσινο θρανίο,
μπλε στυλό, εμπριμέ το βιβλίο
τριάντα μαθητές, τρεις σειρές, δύο δύο
περάσαν οι σκέψεις μα δεν είπαν αντίο

Για θυμήσου, τη διπλανή σου
δυνατά στην αυλή τη φωνή σου
τα πρώτα μας πάρτι, κάπου το Μάρτη
κι η πρώτη γυναίκα μαζί στο κρεββάτι

Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο
καθόσουνα στο διπλανό θρανίο
κι όταν μου έδινες το βιβλίο
μου ‘λεγες σ’ αγαπώ

Στης γειτονιάς το κοντινό παρκάκι
έπαιζες πάντα σαν μικρό παιδάκι
κι όταν φιλιόμασταν στο παγκάκι
μου `λεγες σ’ αγαπώ

ΜΗΔΕΝΙΣΤΗΣ-DEMY ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 10-9-2013)

Ζωγραφισέ μου τ'αστέρια
και κύκλωσε μου εκείνο που θα ζήσουμε εμείς
να με κρατάς απ'τα χέρια
σ'έναν ουρανό που δεν θα υπάρχει κανείς.
Άμα ήτανε μια ζωγραφιά ο κόσμος όλος
θα ζωγράφιζα λουλούδια δεν θα υπήρχε δρόμος
ένα δρόμο μόνο θ'άφηνα για να 'ρθω να σε βρω
και μια πόρτα να κλειδώσω για να μείνω εδώ
θα ζωγράφιζα ένα απέραντο με χρώματα
θα'βαζα τα αστέρια, φεγγάρι και δυο ονόματα
θα σε κράταγα θα σου 'δειχνα ψηλά
και θα μου'λεγες μωρό μου είναι σαν ζωγραφιά.
Θα ζωγράφιζα στο βάθος τον ωκεανό
θα χαζέυαμε αγκαλιά τρώγωντας παγωτό
θα καθότανε στο πλάι σου μια γάτα
και στο πλάι το δικό μου ένας σκύλος με γραβάτα
θα πιτσίλαγα τον ουρανό με χρώματα
και θα'βαζα μία καρδιά γύρω από τα ονόματα μας
τέλοσπαντων θα αποτύπωνα τα όνειρα μας
(αυτός είναι ο κόσμος μας), κι αυτή η ζωγραφιά μας.
Βάφω τον έρωτα με κόκκινο χρώμα
αφού ο δικός μας καίει σαν την φωτιά
δως μου έναν ήλιο να τον πούμε αγάπη
και μια αγκαλιά για να μου δώσει φτερά.
Μόνο εγώ κι εσύ, η δικιά μας στιγμή,
κι οι χτύποι της καρδιάς μας θα ηχούν δυνατά
μόνο εγώ κι εσύ, η δικιά μας στιγμή
που μοιάζει η αγάπη μας σαν μια ζωγραφιά,
να να να να να να να να να να να να να..
Θα ζωγράφιζα δύο πολύ μικρά αεροπλάνα
ένα ροζ για σένα και ένα μπλέ για μένα για να,
διασχίζαμε ελεύθεροι τον ουρανό
και θα φώναζα για να μ'ακούσεις σ'αγαπώ.
Θα αφήναμε καπνούς σε σχηματάκια
ξέρεις, καρδούλες, λεξούλες, βελάκια
κι άμα έπιανε βροχή και μας τα χάλαγε
ο ένας του άλλουνου τα χέρια
πιο σφιχτά θα κράταγε

Σ. ΡΟΚΚΟΣ-ΜΕΣ ΤΑ ΔΥΟ ΤΗΣ ΜΑΤΙΑ -Κ. ΜΑΡΤΑΚΗΣ-ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΤΑ Σ΄ΑΓΑΠΩ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 9-9-2013)

Δύο κόσμους έχει ψυχή μου
δύση και ανατολή
δυο καρδιές που ζουν και αγαπάνε
μέσα σ’ ένα ανάποδο μπιτ.

Μα η αγάπη που στέκει στην μέση
σαν μητέρα θεά με τα δυο της παιδιά
μες την αγκαλιά της όλο κλαίνε και θρηνούν
πως μια ημέρα θα χαθούν.

Θέλω μες στα δυο της μάτια να κοιτάζω
μες στα δυο της μάτια να κοιτάζω
μες στα δυο της μάτια να κοιτάζω
μες στα μάτια της
μέσα στα δυο της μάτια να κοιτάζω.

Μες στα καστανά της τα μάτια
μία θάλασσα ανοιχτή
μες στην αγκαλά της ο ήλιος
να γιατρεύει κάθε πληγή.

Κι από τα μαλλιά της πλεξούδες
να ζεσταίνουν κάθε διαβάτη
που `χει ξαποστάσει πάνω στο σταρένιο της κορμί
κι έχει αποκοιμηθεί.

Θέλω μες στα δυο της μάτια να κοιτάζω
μες στα δυο της μάτια να κοιτάζω
μες στα δυο της μάτια να κοιτάζω
μες στα μάτια της
μέσα στα δυο της μάτια να κοιτάζω.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ - ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 8-9-2013)

                                                
Μείνε όπως είσαι, μην αλλάζεις τίποτα,
εγώ έτσι σ’ αγαπάω.
Μείνε όπως είσαι, μην αλλάζεις τίποτα,
για χάρη σ’ το ζητάω.
Μην ανησυχείς, δε σε παρεξηγώ,
εγώ τα λάθη σου τα πάω.
Μείνε όπως είσαι, μην αλλάζεις τίποτα,
εγώ έτσι σ’ αγαπάω.

Το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου
για μένα είσαι εσύ,
η μεγαλύτερη αγάπη απ’ όλες
μωρό μου, είσαι εσύ.

Έχεις δυο ματάκια αληθινά
που την καρδιά μου έχουνε σκλαβώσει,
κι όταν με κοιτάζουν το Θεό παρακαλώ
ποτέ να μην τελειώσει.
Έχεις μια ψυχούλα παιδική
που μέσα εκεί ο κόσμος όλος χωράει,
και μες στην ψεύτικη ζωή μονάχα αυτή
μπορεί έτσι ν’ αγαπάει.