Πράσινο θρανίο,
μπλε στυλό, εμπριμέ το βιβλίο
τριάντα μαθητές, τρεις σειρές, δύο δύο
περάσαν οι σκέψεις μα δεν είπαν αντίο
Για θυμήσου, τη διπλανή σου
δυνατά στην αυλή τη φωνή σου
τα πρώτα μας πάρτι, κάπου το Μάρτη
κι η πρώτη γυναίκα μαζί στο κρεββάτι
Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο
καθόσουνα στο διπλανό θρανίο
κι όταν μου έδινες το βιβλίο
μου ‘λεγες σ’ αγαπώ
Στης γειτονιάς το κοντινό παρκάκι
έπαιζες πάντα σαν μικρό παιδάκι
κι όταν φιλιόμασταν στο παγκάκι
μου `λεγες σ’ αγαπώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου