ΑΝΤΥΠΑΣ- ΟΔΗΓΩ ΚΑΙ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 17-3-2014)

Οδηγώ και σε σκέφτομαι
κι είν' αυτό επικίνδυνο
με τη σκέψη σε σένανε
να ξεφύγω τον κίνδυνο.
Οδηγώ και σε σκέφτομαι
με τα μάτια κλαμένα
και το νιώθω πως χάνομαι
αφού χάνω εσένα.
Οδηγώ και σε σκέφτομαι
και λυπάμαι για μένα
και το νιώθω πως χάνομαι
αφού χάνω εσένα.

Αρρωσταίνω, πού πας
όταν άλλον κοιτάς;
Όταν δε μου μιλάς
αρρωσταίνω.
Αρρωσταίνω, πού πας
και ποια πόρτα χτυπάς;
Όταν δε μου μιλάς
αρρωσταίνω.

Οδηγώ και στο πλάι μου
έχω μόνο τη σκέψη σου
και καμιά, σου τ' ορκίζομαι,
δε θα πάρει τη θέση σου.
Οδηγώ και σε σκέφτομαι
με τα μάτια κλαμένα
και το νιώθω πως χάνομαι
αφού χάνω εσένα.
Οδηγώ και σε σκέφτομαι
και λυπάμαι για μένα
και το νιώθω πως χάνομαι
αφού χάνω εσένα.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ- ΓΙΝΕΤΑΙ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 16-3-2014)

ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ - ΕΝΑ ΡΟΛΟΙ ΣΤΑΜΑΤΗΜΕΝΟ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 15-3-2014)

Κι εσύ θα φύγεις
και θα περάσεις
και θα ξεχάσεις
κι εγώ θα μείνω
να αργοσβήνω
σε μια γωνιά

Ένα ρολόι σταματημένο
ένα καράβι ναυαγισμένο
ένα σπουργίτι κυνηγημένο
απ’ το χιονιά

Όταν σημάνει
εκείνη η ώρα
η μαύρη ώρα
μη νιώσεις πόνο
κι άσε με μόνο
στην παγωνιά

Ένα ρολόι σταματημένο
ένα καράβι ναυαγισμένο
ένα σπουργίτι κυνηγημένο
απ’ το χιονιά
απ’ το χιονιά
απ’ το χιονιά ...

ΚΩΣΤΗΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ - ΔΕΝ ΖΗΤΑΩ ΠΟΛΛΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 14-3-2014)

Ξανάρθες ξημερώματα,
πριν σβήσουνε τ’ αστέρια
και πριν προλάβω να σε δω
με πήρανε αιχμάλωτο,
ξανά, τα δυο σου χέρια

Ξανάρθες ξημερώματα
και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή
και με το φως πεθαίνει


Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μια φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι...

Ξανάρθες ξημερώματα
κι όλο και με φιλούσες
κι όλη την ώρα έψαχνα
να δω μέσα στα μάτια σου,
μα εσύ δε με κοιτούσες

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ-ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 13-3-2014 )

)

Ώρα τρεις τη νύχτα, 

ανεβαίνω τα σκαλιά

μα δε νυστάζω

μ’ ανοιχτό το φως ξανά, 

τη δική σου τη μεριά

ούτε που κοιτάζω

Τι είναι αυτό που λείπει

απ’ τη μέσα μου ζωή

τα δάχτυλά σου

μια γουλιά νερό θα πιω

πώς αλλιώς να καταπιώ

πως τα πάντα αλλάζουν

Πάρε εσύ τα χάδια

τα γυμνά σκοτάδια

τα πρωτότυπα

κι άσε εδώ για μένα

κάτι στοιχειωμένα

σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, 

σ’ αγαπώ καρδιά μου

στερεότυπά μου

έτσι τ’ όνομά μου δεν ξανάκουσα

και γι’ αυτό θυμώνω

που θα λέω στον πόνο

σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ

λες κι είμαστε αγκαλιά...

Άμα θες να δεις

τη δικιά μου τη σκιά

αντί για μένα

όπου πάω, τ’ ακούς, να `ρθείς

να κοιτάς από μακριά

το δικό σου ένα

Δεν μπορώ να ζω

εδώ μέσα άλλος κανείς

θα βγω λιγάκι

δυο μικρά πουλιά πετούν

στα μηνύματα αδειανό

τ’ άσπρο φακελάκι

Πάρε εσύ τα χάδια

τα γυμνά σκοτάδια

τα πρωτότυπα

κι άσε εδώ για μένα

κάτι στοιχειωμένα

σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, 

σ’ αγαπώ καρδιά μου

στερεότυπά μου

έτσι τ’ όνομά μου δεν ξανάκουσα

και γι’ αυτό θυμώνω

που θα λέω στον πόνο

σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ

λες κι είμαστε αγκαλιά...

ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ- ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝΕ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 12-3-2014)

)

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δε θα `ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως, τα μάτια ανοίγω
για λίγο νεκρός, χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο, 
μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο
κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ’ όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα `μαι κοντά σου

Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου, 
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
με τα φτερά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις, 
ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο
κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

ΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥΛΟΣ - ΩΡΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 11-3-2014)