ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ-ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 16-6-2015)

Σαν τσιγάρο σε κρατώ
που γουστάρω να καπνίσω
θα σ' ανάψω θα σε πιώ
και στο τέλος θα σε σβήσω

Να γλιτώσω είναι αργά
μ' έχεις ήδη καταστρέψει
κι άν σε κόψω τώρα πια
φοβάμαι πως η μοναξιά θα επιστρέψει

Στο κάτω κάτω της γραφής
αξίζει να καταστραφείς
και ώς το θάνατο να πας
για μια γυναίκα που αγαπάς

Δώσ' μου φωτιά το θάνατο ν' ανάψω
δώσ' μου φωτιά το θάνατο να πιώ

Στο κάτω κάτω της γραφής
αξίζει να καταστραφείς
και ώς το θάνατο να πας
για μια γυναίκα που αγαπάς

Σαν τσιγάρο σε κρατώ
της βραδιάς το τελευταίο
κι ίσως νά `ναι απ' τον καπνό
που χωρίς αιτία κλαίω

Ίσως πάλι φταίς κι εσύ
που σε λίγο θα τελειώσεις
μα σε θέλω μια ζωή
κι ας ξέρω πως θά `ρθει η στιγμή
να μ' εξοντώσεις

Στο κάτω κάτω της γραφής
αξίζει να καταστραφείς
και ώς το θάνατο να πας
για μια γυναίκα που αγαπάς

Δώσ' μου φωτιά το θάνατο ν' ανάψω
δώσ' μου φωτιά το θάνατο να πιώ

Στο κάτω κάτω της γραφής
αξίζει να καταστραφείς
και ώς το θάνατο να πας
για μια γυναίκα που αγαπάς

Ελένη Τσαλιγοπούλου - Τράβα Ρε Μάγκα (Το τραγούδι της ημέρας 15-6-2015)

Κάπου στο Μοναστηράκι
πιάνει ένα τρελό αεράκι
που φέρνει απ΄ τα παλιά τραγούδια
λιβάνι μύρο και λουλούδια

Πενιές για βάσανα και πάθη
και δάκρυα για μεγάλα λάθη
αφρός μαζί και κατακάθι
φωνές απο γειτονιές προσφυγικές

Τράβα ρε μάγκα και αλάνι
τράβα για το Πασαλιμάνι
βάλε μεράκι και βενζίνα
να δεις πως καίγεται η Αθήνα

Αχ πως πεθύμησα μια νύχτα
που να ΄χει φορτωμένα δίχτυα
ως το πρωί να τριγυρνάμε
μονάχα εκεί που αγαπάμε

Να βρούμε τις παλιές ψυχές μας
και να χαθούν οι ενοχές μας
να γιατρευτούνε οι πληγές μας
εκεί που μοσχοβολάνε οι μουσικές

Τράβα ρε μάγκα και αλάνι
πάμε για το Πασαλιμάνι
βιάσου και φόρεσα φουστάνι
μάτι κακό να μη μας πιάνει 

Τράβα ρε μάγκα και αλάνι
να μη μας δουν οι πολιτσμάνοι
πάτησε τη μοτοσυκλέτα
δώστου λοιπόν και ποιός μας πιάνει

Τράβα ρε μάγκα και αλάνι
πάμε πεθύμησα λιμάνι
άναψε τα μεγάλα φώτα
κι αγκάλιασέ με όπως πρώτα

Κι απο τις Τζιτζιφιές
με ένα σκοπό του μπάρμπα Γιάννη
διώξε τις συννεφιές
βάλε Σκαρβέλη και Τσιτσάνη

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ-ΠΥΡΚΑΓΙΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 14-6-2015)

Στο ‘χα πει από την πρώτη μέρα
Τώρα σου το γράφω και με πένα
Θάλασσα ιδρώτα και αέρα
Θα γεύεσαι με μένα

Τι κι αν δεν το πίστεψες καρδιά μου
Τώρα σ’ έχω ολόκληρη μπροστά μου
Όλα σου τα θέλω και τα πρέπει
Τα έκανα δικά μου

Πυρκαγιά τα μάτια σου φωτιά
κρυμμένα μυστικά
Μα ζω μες στο κορμί σου κι ανασαίνω

Πυρκαγιά τα μάτια σου φωτιά
σ’ αγγίζω δυνατά
και ό,τι κι αν συμβεί δε δραπετεύω

Πρώτο μας φιλί και σε τρομάζει
Πρώτο μας φιλί και αναπνέω
Τώρα πια καθόλου δε σε νοιάζει
Το θες και σ’ ανεβάζει

Πυρκαγιά τα μάτια σου φωτιά
κρυμμένα μυστικά
Μα ζω μες στο κορμί σου κι ανασαίνω

Πυρκαγιά τα μάτια σου φωτιά
σ’ αγγίζω δυνατά
και ό,τι κι αν συμβεί δε δραπετεύω

Βράδια πέρασα στη ζάλη
Βράδια που ‘ψαχνα εσένα
Βράδια μέσα στο ποτό μου
Τώρα έχασα τα φρένα

Έρχεσαι στην αγκαλιά μου
Κάθε μέρα πιο κοντά μου
Μέθυσες απ’ τα φιλιά μου
Κι είμαστε μαζί...

ΠΑΝΟΣ ΚΙΑΜΟΣ-ΚΡΥΣΤΑΛΛΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 13-6-2015)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΜΠΑΝΗΣ-ΑΡΓΗΣΕΣ ΠΟΛΥ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 12-6-2015)

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ -ΑΠΟΨΕ ΣΙΩΠΗΛΟΙ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 11-6-2015)

Απόψε είμαστε κι οι δυο μας σιωπηλοί
ακόμα και οι λέξεις φοβήθηκαν τα χείλη 
το ξέρω θα μου δώσεις ένα φιλί
και θα μου πεις να μείνουμε δυο φίλοι

Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι

Δώσ' μου λοιπόν το τελευταίο μας φιλί
και ας καπνίσουμε μαζί κι ένα τσιγάρο
και φύγε μη γυρίσεις να με δεις
δε θέλω να με βλέπεις να πονάω

Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι

ΜΕΛΙΝΑ ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ-ΝΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 10-6-2015)

Μέρες περίμενα ένα τηλέφωνο 
ένα σου μήνυμα..
Μέρες κρυβόμουνα από τους φίλους 
μου γιατί φοβόμουνα..
γιατί δεν έκανα ποτέ το βήμα
μου για τα επόμενα..
γιατί ξεχάστηκα 
κι έτσι εξάντλησα τα ενδεχόμενα..

Να με δικαιολογήσεις 
να με αφήσεις έτσι να νιώθω και ας πονάω
Εγώ θα μείνω με το λάθος που αγαπάω 
και ας το ξέρω ότι εσύ με προσπερνάς. 
Να με δικαιολογήσεις να με αφήσεις 
με ότι νιώθω να περνάω 
Και όταν σου λέω πως δεν έχω που να πάω
εσύ να κάνεις πως για αγάπη μου μιλάς

Μέρες περίμενα μια απάντηση 
μια αλήθεια σου μέρες που έμειναν,
πίσω να δένονται με την συνήθεια σου 
Μέρες σκεφτόμουνα πως είναι άδικο
μα σου το ορκίζομαι ότι δεν με ένοιαζε 
να μένω πίσω σου και να σκορπίζομαι