ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (16-09-09)

Ερμηνεία, στίχοι, μουσική : Γιάννης Πάριος
Ποιος να συγκριθεί μαζί σου
κι απ το νου μου να σε σβήσει
ποιος στο βάθος τις ψυχής μου
θα τολμήσει να σ' αγγίξει

Μετ’ από σένα που, πες' μου να πάω που
μετ' από σένα τι, τι ν' αγαπήσω τι
μετ' από σένα ποιον, ποιον να πιστέψω ποιον
μετ' από σένα πως, να ζήσω άλλο πως
ποιος να συγκριθεί μαζί σου

Ποιος να συγκριθεί μαζί σου
όταν φύγεις μακριά μου
ποιος τη θέση σου θα πάρει
στο κορμί και τη καρδιά μου

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (15-09-09)

Στίχοι: Φίλιππος Νικολάου
Μουσική: Δημήτρης Μηλιός
Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Νικολάου
Άλλες ερμηνείες: Αντώνης Ρέμος

Μαραμένη πίκρα φάνηκε
στα βλέφαρά σου επάνω
άσε να την γλυκάνω
χαρά να ξαναβγεί

Το χαμόγελο που σου 'κλεψε
εγώ θα το προκάνω
σαν ήλιο να το κάνω
στα χείλη σου να βγει

Μια καρδιά τα χέρια μου σου φέρανε
κάν' την ό,τι θες, είναι για σένανε
μια καρδιά τα χέρια μου σου φέρανε
κάν' την ό,τι θες, είναι για σένανε

Τόση πίκρα δεν την άντεξες
και λύθηκες στο κλάμα,
το πρώτο ωραίο πράγμα
μετά τη συμφορά

Την καρδιά σου που την ράγισε
αγάπη και μαράζι
ας πει ένα δεν πειράζει
σου φέρνω μια χαρά

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (14-9-09)

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Carlos Libedinsky
Πρώτη εκτέλεση: Τρίφωνο

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ' όλα αυτά

Μακάρι να ‘ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ
Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό

Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί
Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ’ αναμνήσεις μετά γυρνούν
Μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν

Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά
Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά
Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός

Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί
Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η.
Και μέχρι να ‘ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν’ ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή

Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού
απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να μου μιλάς σιγανά στ’ αυτί γιατί σ'ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (13-09-09)

Στίχοι: Σπύρος Γιατράς
Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Γονίδης

Το πρόσωπό μου στον καθρέφτη με κοιτά
κι αφού δεν κλαίω πώς μπορεί αυτό και κλαίει;
Πιάνω τα μάτια μου μα είναι αυτά υγρά,
δεν του μιλάω μα για σένανε μου λέει.

Όλα σ' αγαπάνε τόσο δυνατά,
έφυγες και κάνω πράγματα τρελά.
Όλα σ’ αγαπάνε όπως σ' αγαπώ,
μες στις παραισθήσεις μ' άφησες να ζω.
Πόσο σ’ αγαπώ.

To πρόσωπο μου στον καθρέφτη με κοιτά,
την αγωνία μου για σένα μου θυμίζει.
Μ' άφησες μόνο μου ακόμα μια φορά
και η ζωή χωρίς εσένα δεν αξίζει.

Όλα σ' αγαπάνε τόσο δυνατά,
έφυγες και κάνω πράγματα τρελά.
Όλα σ’ αγαπάνε όπως σ' αγαπώ,
μες στις παραισθήσεις μ' άφησες να ζω.
Πόσο σ’ αγαπώ.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (12-09-09)

Στίχοι: Φίλιππος Νικολάου & Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας.

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
μες στου μυαλού μου το αβάσταχτο κενό
μοιάζεις με όνειρο που φεύγει μακρινό...

Και δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ' ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ' αγαπώ
Δώδεκα

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
δεν το αντέχω το μαρτύριο αυτό
και πως τελειώσαν όλα θέλω να σου πω...

Μα δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ' ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ' αγαπώ
Δώδεκα

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (11-09-09)

Στίχοι: Παντελής Θαλασσινός
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Κότσιρας || Ελευθερία Αρβανιτάκη

Σ' έχω ώρες ώρες μα το Θεό
τόσο πολλή ανάγκη
που τρέχουν απ' τα μάτια μου
θάλασσες και πελάγη

Στείλε ένα γράμμα μια συλλαβή
αν έχεις το Θεό σου
που κρέμομαι απ' τα χείλη σου
κι είμαι στο έλεός σου

Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω

Κλειδώθηκαν οι σκέψεις μου
μες στου μυαλού τα υπόγεια
αχ πόσα θέλω να σου πω
μα δεν υπάρχουν λόγια

Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω

TO ''LIVE RADIO NET'' ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ!

TO ''LIVE RADIO NET''εκπέμπει προς το παρόν πειραματικά και δοκιμαστικά.
Το κανονικό του πρόγραμμα αναμένεται να ξεκινήσει από τον Οκτώβριο...