ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (17-10-09)

Στίχοι: Χρήστος Κυριαζής
Μουσική: Χρήστος Κυριαζής
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Βράδυ Σαββάτου κι εσύ ‘σαι κάπου
άραγε πού να βρίσκεσαι για τι να λες
περνάει ο χρόνος βαρύς και μόνος
κι όλες τις σκέψεις μου για σένα δεν τις θες

Βράδυ Σαββάτου ζω στη σκιά του
και ξενυχτάω στα λιμάνια στους σταθμούς
βράδυ Σαββάτου στην ερημιά του
σου τραγουδάω πού να είσαι δεν ακούς

ʼδεια η πόλη πού πήγαν όλοι
κι όλοι ‘σαι εσύ που έφυγες χωρίς να φταις
άδεια η πόλη τι γίναν όλοι
αν με θυμάσαι στην υγειά μου κάτι πιες

Βράδυ Σαββάτου κι η μοναξιά του
να με γυρίζει σαν σκυλί στις γειτονιές
βράδυ Σαββάτου κι η συννεφιά του
να με τυλίγει από παντού χωρίς να φταις

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (16-10-09)

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (15-10-09)

Στίχοι: Ζακ Στεφάνου
Μουσική: Ζακ Στεφάνου
Πρώτη εκτέλεση: Ζακ Στεφάνου
Χρυσός και ασήμι αγρίμι μεσ' στη νύχτα
ουρλιάζεις δυνατά
δάκρυά σου στα μαλλιά μου τα γέλια σου χαρά μου
μα μου στερείς κι αυτά
ποιος να 'ναι ο λόγος που ένας θαρραλέος να κλαίει τόσο πολύ
ποια να ' ναι η αιτία που αντί να λες αστεία
ξεσπάς παντού μ' οργή

Δείξε μου τον τρόπο
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ
μόνο θέλω ακόμα απ' το δικό σου στόμα
ν' ακούσω σ' αγαπώ

Πιάνω ένα τόνο ίσως να 'ναι το μόνο
που με πάει μακρυά
λέω μια λέξη χιονίσει είτε βρέξει
το μέλλον με κοιτά
θέλω να ζήσω μα αν δεν σ' αγαπήσω
δεν ξέρω αν θα μπορώ
θέλω να υπάρχω φιλία μαζί σου να' χω
για πολύ καιρό

Δείξε μου τον τρόπο
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ
μόνο θέλω ακόμα απ' το δικό σου στόμα
ν' ακούσω σ' αγαπώ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (14-10-09)

Στίχοι: Μανώλης Φάμελος
Μουσική: Μανώλης Φάμελος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ζιώγαλας

Ήθελα να 'ξερες πόσο σ' αγάπησα
για την πάρτη σου έχασα τη μισή ζωή μου
πόσα σχέδια χάλασα πόσα γούστα μου άλλαξα
για να γενείς δική μου

Άλλης καρδιάς τα πέταλα
τόσο δεν έχουν αγαπήσει
άλλων ματιών τα βλέφαρα
δεν έχουν πιο πολύ δακρύσει

Ήθελα να 'ξερες πως δε σε λησμόνησα
και αν τώρα ζεις μακριά και μ' έχεις προδώσει
όλα στα συγχώρεσα μόνος μου προχώρησα
δεν το 'χω μετανιώσει

Άλλης καρδιάς τα πέταλα
τόσο δεν έχουν αγαπήσει
άλλων ματιών τα βλέφαρα
δεν έχουν πιο πολύ δακρύσει

TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (13-10-09)

Στίχοι: Οδυσσέας Τσάκαλος
Μουσική: Οδυσσέας Τσάκαλος
Πρώτη εκτέλεση: Οδυσσέας Τσάκαλος

Βγήκε ο χειμώνας πιο βαρύς ο δρόμος παραπάνω
έχω άλλη τόση διαδρομή και νόμιζα πως φτάνω
Σαν κλέφτης έφυγε ο καιρός το φως πήρε να αδειάζει
θα φύγω λέω να χαθώ να δω πόσο σε νοιάζει

Εγώ εσένα αγαπώ εσένα θέλω μόνο
γι' αυτό χτυπιέμαι και πονώ κι είναι γλυκός ο πόνος
Εγώ εσένα αγαπώ εσένα θέλω μόνο
εγώ καρδιά μου θα σε βρω κι ας έχασα το δρόμο

Το όνειρο κι αν πάλιωσε η καρδιά μου όμως θυμάται
τους όρκους που της έδινες ήσυχα να κοιμάται
Μαύρο το δάσος πιο πυκνό, μου κρύβεσαι δε βγαίνεις
μα ήρθε η ώρα να σε βρω το ξέρω περιμένεις

Εγώ εσένα αγαπώ εσένα θέλω μόνο
γι' αυτό χτυπιέμαι και πονώ κι είναι γλυκός ο πόνος
Εγώ εσένα αγαπώ εσένα θέλω μόνο
εγώ για σένα θα καώ κι ας έχασα το δρόμο

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (12-10-09)

Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Εσύ που ξέρεις τι θα πει να είσαι μόνος
Κι ακούς τη νύχτα να μιλούν αερικά
Για πες μου πού μας οδηγεί αυτός ο δρόμος
Πού δραπετεύουν όσοι ζουν αληθινά.

Οι πιο πολλοί δεν αγαπάνε αυτά που έχουν
Γκρινιάζουνε πως τάχα δεν αρκούν
Μα είναι τα όνειρα γι`αυτούς
που ξέρουν να τα βλέπουν
Και τα τραγούδια γι`αυτούς
που ξέρουν να τ`ακούν.

Είσαι μια θάλασσα μπροστά μου που απλώνεται
Πέφτουν οι νύχτες σαν αστέρια στο βυθό
Τα καλοκαίρια πριν ν`αρχίσουνε τελειώνουνε
Δεν έχεις κάτι να μου πεις κι ας είσαι εδώ.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (11-10-09)

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου

Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
Με τα φτερά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου...