ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ. 24 ΩΡΕΣ ΤΟ 24ΩΡΟ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ LIVE - ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ -ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΕΡΑΚΙ Σ' ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.
Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (12-12-09)
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα
και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό
Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
μα τα κελιά μας είναι χωριστά
σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά
Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις
σε ένα παραμύθι εφιαλτικό
φωνή εντόμου τώρα ειν' η φωνή μου
φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου
με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό
Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί
Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός
περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
και γω μέσ' στην ομίχλη και τη μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός
Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί
Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009
Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009
Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (8-12-09)
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
Γουστάρω να σ' ακούω κούκλα μου όταν μιλάς
να αληθωρίζουν μάτια όταν στην πίστα πηδάς
γουστάρω όταν ακούω "Αχ, τι παιδί είν' αυτό! "
γιατί εσύ ξέρεις στο κρεβάτι τι θα πει ροκ εντ ρολ
Στα σκοτεινά δωμάτια είν' η ψυχή μας γυμνή
και δεν χωράν εκεί μυστικά
και συ μονάχα ξέρεις πως η αλήθεια είν' εκεί
που η μοναξιά μου στον καθρέφτη κοιτά
Γουστάρω που όταν κλαίω δεν ρωτάς το γιατί
γιατί εσύ ξέρεις πως ο πόνος μου έχει αιτία τυφλή
γουστάρω σαν γατούλα όταν μου παίζεις κρυφτό
κι όταν φοβάμαι μην σε χάσω να μου λές "σ' αγαπώ"
Στα σκοτεινά δωμάτια είν' η ψυχή μας γυμνή
και δεν χωράν εκεί μυστικά
και συ μονάχα ξέρεις πως η αλήθεια είν' εκεί
που η μοναξιά μου στον καθρέφτη κοιτά
Το ξέρω πως δεν είμ' αυτός
που πάνω του θα στηριχθείς
ούτε λεφτάς κι ίσως γυρνάς
πιωμένο μες στα μπαρ να με βρεις
Ομως εγώ θα σου μετρώ
της πόλης το σφυγμό μ' αγκαλιές
θα σου χαϊδεύω το μυαλό
με χίλιες και μια νύχτες γλυκές
Στα σκοτεινά δωμάτια είν' η ψυχή μας γυμνή
και δεν χωράν εκεί μυστικά
και εκεί να σ' αγαπάω ξέρω κούκλα μου εκεί
την μοναξιά μου στον καθρέφτη όταν σπάς
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
Γουστάρω να σ' ακούω κούκλα μου όταν μιλάς
να αληθωρίζουν μάτια όταν στην πίστα πηδάς
γουστάρω όταν ακούω "Αχ, τι παιδί είν' αυτό! "
γιατί εσύ ξέρεις στο κρεβάτι τι θα πει ροκ εντ ρολ
Στα σκοτεινά δωμάτια είν' η ψυχή μας γυμνή
και δεν χωράν εκεί μυστικά
και συ μονάχα ξέρεις πως η αλήθεια είν' εκεί
που η μοναξιά μου στον καθρέφτη κοιτά
Γουστάρω που όταν κλαίω δεν ρωτάς το γιατί
γιατί εσύ ξέρεις πως ο πόνος μου έχει αιτία τυφλή
γουστάρω σαν γατούλα όταν μου παίζεις κρυφτό
κι όταν φοβάμαι μην σε χάσω να μου λές "σ' αγαπώ"
Στα σκοτεινά δωμάτια είν' η ψυχή μας γυμνή
και δεν χωράν εκεί μυστικά
και συ μονάχα ξέρεις πως η αλήθεια είν' εκεί
που η μοναξιά μου στον καθρέφτη κοιτά
Το ξέρω πως δεν είμ' αυτός
που πάνω του θα στηριχθείς
ούτε λεφτάς κι ίσως γυρνάς
πιωμένο μες στα μπαρ να με βρεις
Ομως εγώ θα σου μετρώ
της πόλης το σφυγμό μ' αγκαλιές
θα σου χαϊδεύω το μυαλό
με χίλιες και μια νύχτες γλυκές
Στα σκοτεινά δωμάτια είν' η ψυχή μας γυμνή
και δεν χωράν εκεί μυστικά
και εκεί να σ' αγαπάω ξέρω κούκλα μου εκεί
την μοναξιά μου στον καθρέφτη όταν σπάς
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (7-12-09)
Στίχοι: Λάκης Λαζόπουλος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Το μηδέν θα κάνω κύκλο
Κι εκεί μέσα θα χορεύω
Κι ας μην ξέρω που πηγαίνω
Κι ας μην ξέρω τι γυρεύω.
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πίσω δεν ξαναγυρίζω...
Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι
Με ταχύτητες μεγάλες
Μοναχά η γη αλλάζει.
Έτσι μόνο η γη αλλάζει
Με ταχύτητες μεγάλες
Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι.
Στάχτη γίνανε τα πάντα
Κάηκε το παρελθόν μου
Όλη μου η περιουσία
Στην καρδιά και στο μυαλό μου.
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πίσω δεν ξαναγυρίζω...
Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι
Με ταχύτητες μεγάλες
Μοναχά η γη αλλάζει.
Έτσι μόνο η γη αλλάζει
Με ταχύτητες μεγάλες
Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)