ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (11-2-2010)

TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (10-2-2010)

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Γιάννης Κωνσταντινίδης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας

Άλλος φτάνει στο Ντουμπάι, άλλος ως την Αμοργό
ο καθένας κάπου πάει μα όλοι θα΄ρθουν πάλι εδώ
Πάντα μεσ΄ την ίδια πόλη, πάντα μεσ΄το ίδιο γκρι
μα απ΄το γκρίζο μέσα σκάει μια υπόγεια γιορτή

Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι
κάνε το μπαλκόνι σου νησί
ό,τι θέλει ο άνθρωπος καρδιά μου το μπορεί
Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι
κάνε τη Δευτέρα Κυριακή
όλα τ΄αδιέξοδα σε βγάζουν στη ζωή

Ο ένας πάει πρώτη θέση ο άλλος στη τουριστική
όμως και οι δυο γυρνάνε μεσ΄ την ίδια φυλακή
Έτσι είναι αυτός ο κόσμος, μα αν εσύ τον δεις αλλιώς
ανατρέπεται και πέφτει, σπάει ο κόσμος ο παλιός

Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι
κάνε το μπαλκόνι σου νησί
ό,τι θέλει ο άνθρωπος καρδιά μου το μπορεί
Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι
κάνε τη Δευτέρα Κυριακή
όλα τ΄αδιέξοδα σε βγάζουν στη ζωή

TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (9-2-2010)

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (8-2-2010)

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Calogero
Πρώτη εκτέλεση: Ανδριάνα Μπάμπαλη

Αν θα βγεις δε θα βγω μέσα θα κλειστώ
ένα φως θα κρεμάσω για να έχω ουρανό
θα κοιτώ θα γελάω θα φυσάω τον καπνό
και θα λέω δεν πονάω μα βαθιά θα πονώ
Η καρδιά, η καρδιά μου έτσι είναι η καρδιά
θα τη βρω θα την πιάσω θα την πάρω αγκαλιά
και θα βγω άλλο βράδυ με φιλιά και ποτά
και θα λέω είμαι εντάξει μα δε θα΄μαι καλά

Δες καθαρά για σένα υπάρχω
δες καθαρά εσένα θα΄χω
πάντα βαθιά σαν σφαίρα στην καρδιά
σαν σφαίρα στην καρδιά

Κι αν με δεις κι αν σε δω έναν ξένο κοιτώ
και δε θα σε γνωρίζω και δε θα σε κρατώ
η ζωή μου θα κυλάει σαν βροχή σαν νερό
και εγώ δε θα σ΄έχω και θα λέω δεν πονώ
Η ζωή, η ζωή μου θα γεμίζει μπετό
ένας άνθρωπος χτίζει τον πιο ωραίο γκρεμό
και θα πάω και θα πέσω και μετά θα γελώ
και θα λέω δεν πονάω μα βαθιά θα πονώ

Δες καθαρά για σένα υπάρχω
δες καθαρά εσένα θα΄χω
πάντα βαθιά σαν σφαίρα στην καρδιά
σαν σφαίρα στην καρδιά

Δες καθαρά αυτή η φωνή
για σένα ξεσπά, για σένα αντηχεί
πιο δυνατά
για σένα τραγουδά

TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (7-2-2010)

Στίχοι: Δημήτρης Ζερβουδάκης
Μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Με τα θαλασσινά πουλιά
ποτέ σου μη τα βάνεις
γιατί είναι ταξιδιάρικα
μόνα και πεισματάρικα
και γρήγορα τα χάνεις

Αυτό το αχ να μην το λες
το λες να μην το ξαναλές
για θα σου γίνει πάθος

Γιατί θα γίνει τελικά
αυτό το αχ στην μοναξιά
το πιο βάρυ σου λάθος

Απ’ όλα τ’ άστρα του ουρανού
ένα είναι που σου μοιάζει
κείνο που βγαίνει την αυγή
γράφει τη πιο τρελή γραμμή
και τ' άλλα σκοτεινιάζει

Θεέ μου χαράς του του πουλιού
όπου πετάει στα ύψη
όπου αγαπά εκεί πατά
τη πιο ελαφριά περπατησιά
και του περνάει η θλίψη

Είμαι καράβι από χαρτί
στα χεριά μ' έχει ένα παιδί
στου κόσμου τη πλημμύρα
και αναρωτιέμαι τη θα πει
αυτό το αχ και το γιατί
τι να μου γράφει η μοίρα

Αυτό το αχ να μην το λες
το λες να μην το ξαναλές
για θα σου γίνει πάθος

Γιατί θα γίνει τελικά
αυτό το αχ στην μοναξιά
το πιο βαρύ μας λάθος

To ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (6-2-2010)

Στίχοι: Οδυσσέας Τσάκαλος
Μουσική: Οδυσσέας Τσάκαλος
Πρώτη εκτέλεση: Οδυσσέας Τσάκαλος

Βγήκε ο χειμώνας πιο βαρύς ο δρόμος παραπάνω
έχω άλλη τόση διαδρομή και νόμιζα πως φτάνω
Σαν κλέφτης έφυγε ο καιρός το φως πήρε να αδειάζει
θα φύγω λέω να χαθώ να δω πόσο σε νοιάζει

Εγώ εσένα αγαπώ εσένα θέλω μόνο
γι' αυτό χτυπιέμαι και πονώ κι είναι γλυκός ο πόνος
Εγώ εσένα αγαπώ εσένα θέλω μόνο
εγώ καρδιά μου θα σε βρω κι ας έχασα το δρόμο

Το όνειρο κι αν πάλιωσε η καρδιά μου όμως θυμάται
τους όρκους που της έδινες ήσυχα να κοιμάται
Μαύρο το δάσος πιο πυκνό, μου κρύβεσαι δε βγαίνεις
μα ήρθε η ώρα να σε βρω το ξέρω περιμένεις

Εγώ εσένα αγαπώ εσένα θέλω μόνο
γι' αυτό χτυπιέμαι και πονώ κι είναι γλυκός ο πόνος
Εγώ εσένα αγαπώ εσένα θέλω μόνο
εγώ για σένα θα καώ κι ας έχασα το δρόμο

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (5-2-2010)

Στίχοι: Πέτρος Δουρδουμπάκης
Μουσική: Πέτρος Δουρδουμπάκης
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Άλλες ερμηνείες: Παντελής Θαλασσινός || Γιάννης Κότσιρας

Είσαι εκείνη που έψαχνα
που χρόνια λαχταρούσα
στην αγκαλιά σου θα 'θελα
για πάντοτε να ζούσα

Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ' είδες
πως θα είμαστε μαζί
Παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου
έπεσα μες στη φωτιά

Πόσο επιπόλαια φέρθηκα μπροστά σου
βιάστηκα να ξεδιπλώσω
όλα τα φύλλα της καρδιάς

Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ' είδες
πως θα είμαστε μαζί
Παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου
έπεσα μες στη φωτιά