Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (26-2-2010)


Τελευταία φορά (Αντίθετο ρεύμα)
Πρωτοψάλτη Άλκηστις
Μουσική/Στίχοι: Χριστοδουλόπουλος Γιάννης/Γούνας Γιάννης


Σ’ ένα χαρτί όλες οι πληγές
τις έγραψα για να ‘ναι καθαρές
με κόκκινο βάζω αυτές που έχω από σένα
Έχω γεμίσει πολλές σελίδες
κι εσύ μου λες να έχω ελπίδες
ν’ αγαπηθούμε απ’ την αρχή
δε θα τ’ αφήσω να συμβεί

Τελευταία φορά τα δικά σου σκαλιά
ανεβαίνω και φτάνω στο τέρμα
πάλι φεύγω από ‘δω μ’ ένα βήμα αργό
κι οδηγώ στο αντίθετο ρεύμα

Τ’ όνειρο τρέχει σαν το νερό
αχ και να ήταν καθαρό
δε φταις εσύ ούτε κι εγώ η μοναξιά μας φταίει
Του καθενός μας η καρδιά
άλλα τραγούδια λέει κρυφά
μη με μαλώνεις σαν παιδί
τώρα μαθαίνω απ’ τη ζωή

Τελευταία φορά τα δικά σου σκαλιά
ανεβαίνω και φτάνω στο τέρμα
πάλι φεύγω από ‘δω μ’ ένα βήμα αργό
κι οδηγώ στο αντίθετο ρεύμα

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (25-2-2010)


Δεν ζητάω πολλά
ΚωστήςΜαραβέγιας


Ξανάρθες ξημερώματα
Πριν σβήσουνε τ’ αστέρια
Και πριν προλάβω να σε δω
Με πήρανε αιχμάλωτο ξανά
τα δυο σου χέρια

Ξανάρθες ξημερώματα
Και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή και με το φως
πεθαίνει

Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μία φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι

Ξανάρθες ξημερώματα
κι όλο και με φιλούσες
κι όλη την ώρα έψαχνα
να δω μέσα στα μάτια σου μα εσύ
δεν με κοιτούσες

Ξανάρθες ξημερώματα
Και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή και με το φως
πεθαίνει

Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μία φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (24-2-2010)


Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Ολυμπίου & Μιχάλης Χατζηγιάννης ( Ντουέτο )

Μη, τ' αστέρια μη κοιτάς..
Μη, γι΄αγγέλους μη μιλάς..
Στις μεγάλες λεωφόρους που περνάς
η αγάπη κάπου κρύβεται για μας.

Μες στα δύσκολα εσύ να μου γελάς,
μες στα δύσκολα εσύ να με κρατάς,
με τον πόνο εσύ να μ' αγαπάς,
ο παράδεισος δεν φτιάχτηκε για μας..

Μη,στον ήλιο μη πετάς,
μη,στο άπειρο μη πας
Μες στο κόσμο,στα βαγόνια του μετρό
η αγάπη είναι εδώ που σ' αγαπώ..

Μες στα δύσκολα εσύ να μου γελάς,
μες στα δύσκολα εσύ να με κρατάς,
με τον πόνο εσύ να μ' αγαπάς,
ο παράδεισος δε φτιάχτηκε για μας..

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (23-2-2010)



Ξύπνησα μες στον ύπνο μου κι άκουσα δυο φωνές
Η μία μου 'πε ξέχνα τη και πάψε πια να κλαις
Μα η άλλη ήταν η δικιά σου μέσα απ' του ύπνου, του εφιάλτη οι γραμμές
Μου 'λεγε αγάπη μου κοιμήσου
θα 'μαι κοντά σου όταν με θες
Τα χρόνια είν' αμέτρητα μα είν' η ζωή μικρή
Συνήθισα να σ' αγαπώ συνήθισες και συ
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο ένα φτηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές
Για να χωράει κάπου ο πόνος τις νύχτες όταν μένω μόνος
Τις σιωπές μου να μετράω να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα 'μαι κοντά σου όταν με θες
Το παραμύθι τελείωσε κι αρχίζει η ζωή
Αχ να 'ταν η αλήθεια σου σαν ψέμα αληθινή
Τι να την κάνω τη ζωή μου στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου να σε πιστέψει πάλι απ' την αρχή
Να σε πιστεύει όταν μ' αγγίζεις τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις
Όταν λες θα 'μαι κοντά σου όταν με θες

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (22-2-2010)



Το ταγκό της Νεφέλης

Αλεξίου Χάρις

Μουσική/Στίχοι: McKennitt Loreena/Αλεξίου Χάρις


Το χρυσό κουρέλι
που στα μαλλιά της φόραγε η Νεφέλη
να ξεχωρίζει απ’ όλους μες στ’ αμπέλι
ήρθανε δυο μικροί, μικροί αγγέλοι
και το κλέψανε

Δυο μικροί αγγέλοι
που στα όνειρά τους θέλαν τη Νεφέλη
να την ταΐζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται, να ξεχνάει τι θέλει
την πλανέψανε

Υάκινθοι και κρίνα
της κλέψαν το άρωμά και το φοράνε
κι οι έρωτες πετώντας σαϊτιές
την περιγελούν

Μα ο καλός ο Δίας
της παίρνει το νερό της εφηβείας
την κάνει σύννεφο και τη σκορπά
για να μη τη βρουν

Λα, λα, λα...

Δυο μικροί αγγέλοι
που στα όνειρά τους θέλαν τη Νεφέλη
να την ταΐζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται, να ξεχνάει τι θέλει
την πλανέψανε

Λα, λα, λα...

Το χρυσό κουρέλι
που στα μαλλιά της φόραγε η Νεφέλη
να ξεχωρίζει απ’ όλους μες στ’ αμπέλι
ήρθανε δυο μικροί, μικροί αγγέλοι
και το κλέψανε

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (21-2-2010)


Θέλω να σε δω
Αρβανιτάκη Ελευθερία

Θέλω να σε δω να μ' αναζητάς
σε κάθε οδό και δω
στα λίγα που ζητάς
Θέλω να σε δω μ' έρωτα βαρύ
να μην μπορεί κανείς να διώξει αυτόν το θάνατο
Καμιά φορά φοράω τα λόγια μιας πληγής
Καμιά φορά ξεχνιέμαι αλλιώς
κι απ' όλους κρύβομαι
Τη χαρά μου λες γιατί στην κάνω συμφορά
και δε χωράει
η ζωή να μπει στο γλέντι ούτε μια φορά
Θέλω να σε δω να 'μαστε αγκαλιά και μία θηλιά
γερή το χθες να κάνει αθάνατο

Θέλω να σε δω να μ' αναζητάς
σε κάθε οδό και δω
στα λίγα που ζητάς
θέλω να σε δω μ' έρωτα βαρύ
να μην μπορεί κανείς να διώξει αυτόν το θάνατο
Καμιά φορά φοράω τα λόγια μιας πληγής
Καμιά φορά ξεχνιέμαι αλλιώς
κι απ' όλους κρύβομαι
Τη χαρά μου λες να μην στην κάνω συμφορά
και δε χωράει
η ζωή να μπει στο γλέντι ούτε μία φορά
Θέλω να σε δω να 'μαστε αγκαλιά και μια θηλιά
γερή το χθες να αθάνατο

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (20-2-2010)



Έλα κύμα

Αλεξίου Χάρις

Μουσική/Στίχοι: Θεοφάνους Γιώργος

Μια ώρα μόνο να σε δω κι αυτό μου φτάνει
να συνεχίσω την αδιάφορη ζωή μου
Αφού δεν είσαι εδώ, αγάπη μου, μαζί μου
Μια λέξη μόνο, να 'ξερες, απλά τι κάνει
Τι φέρνει πίσω, πόση δύναμη μου δίνει
Ελπίδες να σωθώ απ' του μυαλού τη δίνη

Έλα κύμα, πάρε με και μες στην αγκαλιά του πάλι βάλε με
Έλα κύμα και βοριά, το σώμα του στεριά, μπροστά του βγάλε με
Μα αν αυτός μ' απαρνηθεί, σε πέλαγο βαθύ, ναυάγιο άσε με

Μια στιγμούλα μοναχά μέσα στο χρόνο
να μου τη δώσεις, την απόσταση να σβήσω
Κι ύστερα πάλι την πόρτα σου θα κλείσω
Μοιάζουν όλα απόψε σα σκηνή από φόνο
Θα μ' εξοντώσεις, το ξέρω, όπου και να πάω
Στο ρεύμα της καρδιάς σου κόντρα προχωράω

Έλα κύμα, πάρε με και μες στην αγκαλιά του πάλι βάλε με
Έλα κύμα και βοριά, το σώμα του στεριά, μπροστά του βγάλε με
Μα αν αυτός μ' απαρνηθεί, σε πέλαγο βαθύ, ναυάγιο άσε με