Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (4-4-2012) ΠΥΞ ΛΑΞ- ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ ΟΛΑ


Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας & Όλγα Βλαχοπούλου
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ

Στις άδειες πόλεις που γυρνάς
εικόνες σε ξοδεύουν
αδύναμος να προσκυνάς
αυτούς που σε ληστεύουν

Σαν δαίμονας να κουβαλάς
του κόσμου τους χειμώνες
στα μάτια της να κυνηγάς
παλιούς μικρούς κανόνες

Μοναξιά μου όλα,μοναξιά μου τίποτα
μη μ' αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα
έρωτα μου όλα, κι έρωτά μου τίποτα
μη μ' αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα

Τις νύχτες ντύνεσαι μικρός
κάποιον θα ξεγελάσεις
και ένα κακό που ήρθε χθες
τρέχεις για να προφτάσεις

Μοιάζουν οι δρόμοι με φωτιά
τα βράδια του θανάτου
έρωτας που μυρίζει πια
αρένα στο άγγιγμά του

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (1-4-2012) ΠΑΝΟΣ, ΧΑΡΗΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ - ΨΕΜΑΤΑ (ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ)!


Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Φατμέ

Τέρμα τα θαύματα, τα σινεμά κλειστά
Δεν υπάρχεις πια, δεν υπάρχεις...
όλα τα φώτα σβήνω και κρύβομαι ξανά
Δεν υπάρχεις πια, δεν υπάρχεις...

Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό ένα όνειρο
Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό εγώ χωρίς εσένα,
Εγώ χωρίς εσένα

Μες στη βουή ξεχνιέμαι
κι ο κόσμος προσπερνά.
Δε με ψάχνεις πια,
δε με ψάχνεις.

Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό ένα όνειρο
Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό εγώ χωρίς εσένα,
Εγώ χωρίς εσένα

Δε θέλω να θυμάμαι, δε θέλω να ξεχνάω
Δε σε έχω πια, δε σε έχω...
την έξοδο κινδύνου δε βρίσκω πουθενά,
Δε σε έχω πια, δε σε έχω...

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (31-3-2012) ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΡΔΟΥΜΠΑΚΗΣ- ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΣ



Στίχοι: Πέτρος Δουρδουμπάκης
Μουσική: Πέτρος Δουρδουμπάκης

Μη σταματάς να λες πως μ' αγαπάς
και ας είναι τώρα ψέμα
είναι φορές που θέλεις να πονάς
να φτάνεις ως το τέρμα

Κανείς δεν ξέρει ο χρόνος τι θα φέρει
κι αν κάνεις λάθος στο νέο σου το πάθος
μα θα 'μαι εδώ και θα σε περιμένω
σαν ένα κάρβουνο για πάντα αναμμένο

Μη σταματάς να λες πως μ' αγαπάς
και ας είναι από συνήθεια
χίλιες φορές στο χτες να με πετάς
παρά στη μαύρη αλήθεια

Κανείς δεν ξέρει ο χρόνος τι θα φέρει
κι αν κάνεις λάθος στο νέο σου το πάθος
μα θα 'μαι εδώ και θα σε περιμένω
σαν ένα κάρβουνο για πάντα αναμμένο