ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (9-7-2012) NIGMA- ΠΑΜΕ ΚΑΛΟΚΑΡΙ

Αυτό το καλοκαίρι, πόσο σου μοιάζει και η αγάπη σου, νομίζω μου ταιριάζει. Αυτό το καλοκαίρι, ήρθε για μένα, φωτιά θα βάλεις, σε όλα μου τα περασμένα. Λελό , λελό , λελό… Θέλω να 'μαι μαζί σου, θάλασσα το φιλί σου, κύμα γίνε και πάρε με, να πάμε βαθιά. Με τα μάτια βγαλμένα, να πεθαίνω για σένα, πάνω στην ακρογιαλιά …. Αυτό το καλοκαίρι, πόσο σου μοιάζει και η αγάπη σου, νομίζω μου ταιριάζει. Αυτό το καλοκαίρι, ήρθε για μένα, φωτιά θα βάλεις, σε όλα μου τα περασμένα. Πάμε πάμε, πάμε καλοκαίρι, παραλία μέρα – μεσημέρι, και τα βράδια φωτεινό αστέρι, σε νησιά που κανένας δεν τα ξέρει. Τίποτα να μην μας ενδιαφέρει, να μ' έχεις απ' το χέρι, να πάρουμε το ferry, να πάμε σ' άλλα μέρη που κανείς να μην μας ξέρει. Οι δυο μας, πάμε πάμε, πάμε καλοκαίρι Κάτι τρέχει με μένα, μάλλον τα 'χω χαμένα, λιώνω κάτω απ' τον ήλιο, καίγομαι στα φιλιά. Όμως ειν' το κορμί σου, μια βουτιά η πνοή σου, τα βαθιά σου τα νερά. Αυτό το καλοκαίρι, πόσο σου μοιάζει και η αγάπη σου, νομίζω μου ταιριάζει. Αυτό το καλοκαίρι, ήρθε για μένα, φωτιά θα βάλεις, σε όλα μου τα περασμένα. Αυτό το καλοκαίρι, πόσο σου μοιάζει και η αγάπη σου, νομίζω μου ταιριάζει. Αυτό το καλοκαίρι, ήρθε για μένα, φωτιά θα βάλεις, σε όλα μου τα περασμένα.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (8-7-2012) Γ. ΚΟΤΣΙΡΑΣ -ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΑΙΔΙ

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Γιάννης Κότσιρας

Ήμασταν ακίνητα και αμίλητα αγάλματα, ήμασταν αγέλαστα,
 χάνει όποιος γελά. Γέλασες και κέρδισα κι έτσι μες στα χείλη
 σου έζησα, γέλαγες και κέρδιζα, σ’ έχασα μετά… Κι αν μεγάλωσα
 κι αν με τη ζωή μου μάλωσα αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου μάτια
θ’ άλλαζα θα γινόμουνα και πάλι παιδί, και πάλι παιδί. Ήμασταν ακίνητοι
 απ’ το χρόνο ασυγκίνητοι, ήμασταν αμίλητοι, χάσαμε κι οι δυο… Κι αν
μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου
μάτια θ’ άλλαζα θα γινόμουνα και πάλι παιδί, και πάλι παιδί, και πάλι παιδί.
 Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα αν ερχόσουνα, μες στα δυο
σου μάτια θ’ άλλαζα θα γινόμουνα και πάλι παιδί… Κι αν μεγάλωσα κι αν
με τη ζωή μου μάλωσα αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου μάτια θ’ άλλαζα θα
 γινόμουνα και πάλι παιδί, και πάλι παιδί, και πάλι παιδί.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (7-7-2012) ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΙΚΟΥΔΗ- ΜΗ

Μη…Μη…Μη Μην μ' αγγίζεις τώρα μη γεματο ενοχη το βλέμμα σου με κάνει και πονάω μη μ' αγγίζεις τώρα μη..και ψάχνω αφορμή να φύγεις από διπλά μου ζητάω… Μη…Μη…Μη…. Δεν χρειάζεται ούτε καν μια λέξη να πεις οι πράξεις από μόνες τους μιλάνε δεν χρειάζεται καθόλου πια να ακουστείς τον ήχο της ντροπής τα μάτια σου γεννάνε θα ναι άτοπο να πω πως ο τρόπους που μου φέρθηκες αγάπη δεν δείχνει,θα ναι το σωστό να δω πως από πάνω μου θα βγάλω τα δικά σου ίχνη. Μη…Μη…Μη…. Μην μ αγγίζεις τώρα μη γεματο ενοχη το βλέμμα σου με κάνει και πονάω μη μ αγγίζεις τώρα μη..και ψάχνω αφορμή να φύγεις από διπλά μου ζητάω… Μάλλον έφταιγα,που δεν έβλεπα τόσα ψέμματα,τώρα έμαθα. Σε ίδιες φωτογραφίες μάλλον κοιτάμε στις νέες ιστορίες σου εγώ δεν θα είμαι. Δεν ήταν αρκετό που ήμουν δικιά σου πήγες και πλήγωσες τα όνειρα σου βιάσου και δες τώρα τι θες. Μην μ αγγίζεις τώρα μη γεματο ενοχη το βλέμμα σου με κάνει και πονάω μη μ αγγίζεις τώρα μη..και ψάχνω αφορμή να φύγεις από διπλά μου ζητάω… Μη…Μη…Μη…

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (6-7-2012) DEMY- ΠΟΣΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ (ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΜΑΡΑΚΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΣΗΜΕΡΑ. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!)

Πως αλλάζει η εποχή αρκεί να βρίσκεσαι εσύ δίπλα μου,πιάσε τα χέρια μου λοιπόν σήκωσέ με απ το κενό και μίλα μου. Πως αλλαζει η εποχη με ενα σου φιλή με ενα μόνο νεύμα σου,όπως χτίζεις την ζωή έτσι απ την αρχή πάρε με στο ψέμα σου Κοίτα πόσες χιλιάδες καλοκαίρια κοιμούνται μες τα δυο σου χέρια και ξύπνα τα όλα με ενα χαδι με ενα άγγιγμα. Κοίτα πόσες χιλιάδες καλοκαίρια ανοιγω με τα δυο σου χερια ποσες χιλιαδες σ αγαπω ερωτευμενα θα σου πω ποσες χιλιαδες σ αγαπω ερωτευμενα θα σου πω. Πως φωτιζονται οι σκιες οταν ναι μου λες με όλα σου τα βλέμματα ετσι χτιζονται οι χαρες πανω στις πληγες τωρα πια το έμαθα. Κοίτα πόσες χιλιάδες καλοκαίρια κοιμώνται μες τα δυο σου χέρια και ξύπνα τα όλα με ενα χαδι με ενα άγγιγμα. Κοίτα πόσες χιλιάδες καλοκαίρια ανοιγω με τα δυο σου χερια ποσες χιλιαδες σ αγαπω ερωτευμενα θα σου πω ποσες χιλιαδες σ αγαπω ερωτευμενα θα σου πω.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (5-7-2012) STAVERTO, PAOLA- ΠΗΔΑΩ ΤΑ ΚΥΜΜΑΤΑ

Ένα και δύο, πηδάω τα κύματα μα αυτά τα κύματα σταματημό δεν έχουν δύο και τρία, ψάχνω τα βήματα τι κι αν σε έχασα, οι σκέψεις μου σε έχουν Μες στο μυαλό γυρνάς, όλο εκεί τριγυρνάς συνέχεια κάτι γυρεύεις, συνέχεια κάτι ζητάς μες στο δωμάτιο ανέμελη, εκεί περπατάς καθώς τα ρούχα σου ψάχνεις, γυρνάς, μου χαμογελάς "τι κάνουμε" - με ρωτάς, σου απαντώ -"ό,τι θες" λιγάκι αδιαφορώ, γιατί σε είχα και χθες αδιαφορείς, δε μιλάς, μες στον καθρέφτη κοιτάς κάτι σε τρώει, κάτι έχεις, ίσως κάπου πονάς δε σε ρωτώ, σε κοιτώ που τα μαλλιά σου χτενίζεις να μη ξεχνώ πως μ' αγαπάς πάλι μου υπενθυμίζεις δε σου απαντάω, γελώ, και να 'μαι τώρα εδώ τα κύματα να πηδώ, την πόρτα σου για να βρω Ένα και δύο, πηδάω τα κύματα μα αυτά τα κύματα σταματημό δεν έχουν δύο και τρία, ψάχνω τα βήματα τι κι αν σ' έχασα, οι σκέψεις μου σε έχουν Έπρεπε να σε χάσω για να εκτιμήσω όλα εκείνα που θυμίζανε που να 'μασταν στο ίδιο τώρα χαζεύω τον καθρέφτη που με χάζευες κι αράζω στη γωνιά που σ' άρεσε και άραζες πατάω όπου πατούσες, αγγίζω ό,τι ακουμπούσες θα σώπαινα αν μιλούσες, θα κοίταγα όπου κοιτούσες άδειες ντουλάπες, στον καθρέφτη πάνω τα καλλυντικά σου έχω ξεμείνει μονάχα με κάνα δυο εσώρουχά σου γύρισε πίσω να τα βάλεις, θα είμαι εδώ ψέματα λέω, εδώ θα 'μαι απλά ίσως κρυφτώ μοιάζουν με κύματα οι μέρες, μα εγώ τα πηδώ αρκεί στην πόρτα σου όταν φτάσω άλλονε να μη δω Είχες την ευκαιρία την άφησες να φυγει, όταν μια πόρτα κλείνει μια άλλη πάντα ανοίγει, είχα την ευκαιρία πάντα κοντά σου να 'μαι, ήσυχη να μ' αφήσεις θέλω μακριά σου να 'μαι, εύκολο δεν θα είναι καθόλου και για μένα κυματα θα πηδώ σου λέω κι εγώ μαζί με σένα.. Ένα και δύο, πηδάω τα κύματα μα αυτά τα κύματα σταματημό δεν έχουν δύο και τρία, ψάχνω τα βήματα τι κι αν σ' έχασα, οι σκέψεις μου σε έχουν Τέσσερα, πέντε, στην πόρτα σου έφτασα άλλος μου άνοιξε, ξέχασα τ' όνομά μου έξι και δυο, το μέτρημα έχασα γύρισα πίσω μόνο εγώ και η μαγκιά μου

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (4-7-2012) ONIRAMA- ΗΒΗ ΑΔΑΜΟΥ - ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ

Μεγάλωσα, δεν ξέχασα, κουβέντες και τραγούδια
Μακάρι να γεννιόμουνα κι εγώ σαν τα λουλούδια
Δίχως, πρέπει και δίχως λογική Σαν ήλιος ν' ανθίζω
κάθε πρωί Αν ήσουν εδώ, αλλιώς θα 'ταν όλα
Αν ήσουν εδώ, ίσως να 'μουνα πιο δυνατός
Αν ήσουν εδώ, θα σταμάταγε ο χρόνος Μα δεν
υπάρχεις, δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις πουθενά
Στιγμές που προσπεράσανε, στιγμές που μας
κρατήσαν Στιγμές θολές που χάσανε το χρώμα
και ξεφτίσαν Σαν καλοκαίρια πέρασαν και σαν
γιορτή Αν ήσουν εδώ, αλλιώς θα 'ταν όλα Αν ήσουν
 εδώ, ίσως να 'μουνα πιο δυνατός Αν ήσουν εδώ,
θα σταμάταγε ο χρόνος Μα δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις,
δεν υπάρχεις πουθενά Τα δυο μου μάτια λύγισαν,
 απ’ τα γλυκά ξενύχτια Αν ήσουν εδώ, αλλιώς θα 'ταν
όλα Αν ήσουν εδώ, ίσως να 'μουνα πιο δυνατός Αν ήσουν
 εδώ, θα σταμάταγε ο χρόνος Μα δεν υπάρχεις, δεν
υπάρχεις, δεν υπάρχεις πουθενά

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (3-7-2012) Κ. ΣΤΙΚΟΥΔΗ Feat NEVMA - ΘΗΡΙΟ-ΕΛΕΝΑ ΦΟΥΡΕΪΡΑ -ΕΛΑ