ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (26-9-2012) ΚΩΣΤΗΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ- ΔΕΝ ΖΗΤΑΩ ΠΟΛΛΑ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (25-9-2012) ΜΠΛΕ- Σ΄ΑΓΑΠΩ

Τρεις το βράδυ και ανησυχώ, σβήνω, ανάβω, βγάζω καπνό
 Λιώνει το αυτί μου, πάνω σε ένα μαύρο ακουστικό 
Ρίχνω ματιές στα κλεφτά, βλέπω σκιές και μετά
Με πλησιάζεις, όλα μ' όλα είναι δυνατά Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
Θέλω να πιω τη φωνή σου, να γράψω "ΝΑΙ" στο κορμί σου Πέφτεις αργά,
ένα αστέρι έχω αγκαλιά Πάνω σου ζω και πεθαίνω, λύνω κουμπιά, ομορφαίνω
Δεν μιλάς γιατί μια υγρή ανάσα τι να πει Σ' αγαπώ... Μια μελανιά που χορεύει,
πιάνει ρυθμό, αγριεύει Βάζω ψυχή, βάλε τώρα εσύ τη μουσική Μπαίνει το φως,
ξημερώνει, το πρωινό με σκοτώνει Τι σου ζητώ, μόνο δέκα νύχτες κι ας χαθώ
Σ' αγαπώ...

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (24-9-2012) ΠΑΝΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΗΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑ- ΓΕΛΑ ΠΟΥΛΙ ΜΟΥ ΓΕΛΑ ( Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΧΟΡΟΣ)

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (23-9-2012) ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ - ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ

Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας Δε θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια Σα να 'ταν όλα ψέμματα στάχτες κι αποκαΐδια Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας Να΄χω το νου μου αδειανό Να΄χω και πρίμο τον καιρό Δε θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει Δε χάθηκε κι ο κόσμος πια το τζάμι αν ραγίσει Θέλω να'ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε Πως νιώθουμε παράφορα Πως ζούμε έτσι αδιάφορα Δε θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια Θέλω να φύγεις να σωθείς να πάψεις να γκρινιάζεις Να ξεχαστείς στη διαδρομή ποιος ήσουν και πώς μοιάζεις Έτσι θα σ'αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο Σα μια γυναίκα μακρινή Που αγάπησα πριν φύγω Δε θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (22-9-2012) ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑΣ-ΜΑΤΙΑ ΔΙΧΩΣ ΛΟΓΙΚΗ

Στίχοι: Ισαάκ Σούσης
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Είναι τα μάτια σου ένας διάδρομος παλιός δάκρυα πνιγμένα
ξεφλουδίζουνε τους τοίχους που ένας ένοικος αθόρυβος κρυφός
αντί συνθήματα ζωγράφισε με στίχους Και μέσα υπάρχουν τα σκαλιά
 που οδηγούν σ' ένα υπόγειο με παιχνίδια χαλασμένα όσα οι άνθρωποι
 βαριούνται και ξεχνούν μετά τη χρήση τα φορτώνουνε σε σένα Μου λες
 τα μάτια σου να μη τα αγαπώ και να μη πάψω να πιστεύω στα δικά μου μα
 αυτά τα μάτια όπου χαθώ κι όπου βρεθώ τα έχω πίσω μου και μέσα και
 μπροστά μου Μέσα στην ίριδα ανάβει μια φωτιά που κάθε άστεγο και άνεργο
 ζεσταίνει κι η καλοσύνη τους απλώνει σαν λαδιά να μαλακώσει μιαν ανάγκη
πετρωμένη Σ΄αυτά τα μάτια δεν υπάρχει λογική όσο βαθιά κι αν τα κοιτάζω
 μ΄αγαπούνε της ιστορίας πυρπολούν τη φυλακή στα παραμύθια και στ' αστέρια
να με βρούνε

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (21-9-2012) ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ-ΤΟ ΔΙΧΤΥ

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή μην περιμένεις να σε βρει το
μεσονύχτι έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά που είναι γραμμένα σ' επτασφράγιστο κιτάπι άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (20-9-2012) ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ-ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝΕ

Στίχοι-Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
 Ξημέρωσε πάλι Ξυπνάω στο φως,τα μάτια ανοίγω για λίγο
 νεκρός,χαμένος για λίγο Ξημέρωσε πάλι Κι έχεις χαθεί μαζί
 με τον ύπνο, μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο Μην
 ξημερώνεις ουρανέ Άδεια η ψυχή μου,το δωμάτιο άδειο κι από
 τo όνειρό μου ακούω καθάριο το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε,
όνειρο ήτανε Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει και τ' όνειρο πάλι την
 αλήθεια θα σώσει Θα 'μαι κοντά σου Μόνο εκεί σε βλέπω καλή
 μου, εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου με τα φτερά σου Μα
 το πρωί χάνεσαι φεύγεις, ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις Μην
ξημερώνεις ουρανέ Άδεια η ψυχή μου,το δωμάτιο άδειο κι από τo
όνειρό μου ακούω καθάριο το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε