ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (5-10-2012) ΣΤΕΛΙΟΣ ΛΕΓΑΚΗΣ- ΘΑ ΧΑΘΩ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (4-10-2012) ΟΝΙΡΑΜΑ-ΚΛΕΨΥΔΡΑ

Στίχοι-Μουσική: Onirama

Επιστρέφω σε λίγο τα ρολά μου κλειστά θέλω μόνο να φύγω
κι ας γυρίσω ξανά Επιστρέφω σε λίγο κι ας είναι αργά τ΄όνειρο
δεν αφήνω κι ας κοστίζει ακριβά Επιστρέφω σε λίγο κι ας μην
είσαι εκεί δεν μπορώ άλλο να μείνω κι ίσως μια άλλη στιγμή
Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή παράξενο παιχνίδι
είναι η ζωή την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ότι βγει αρκεί να
ξαναρχίζαν όλα απ΄την αρχή Επιστρέφω σε λίγο δε θα πάω μακριά
την αλήθεια θα κρύβω για μια μόνο βραδιά Επιστρέφω σε λίγο
είναι η πόλη μικρή στην υγειά μας θα πίνω κι ίσως μια άλλη στιγμή
Μα πώς να χωρέσει ο χρόνος σε μια ευχή παράξενο παιχνίδι είναι η
ζωή την κλεψύδρα να γυρνούσα κι ότι βγει αρκεί να ξαναρχίζαν όλα
απ΄την αρχή

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (3-10-2012) VEGAS-ΦΙΛΙ

Μην πιστεύεις σ'όλα αυτά που ακούς για μένα
 ό,τι έχω ό,τι νιώθω το κρατάω για σένα σε κοίταξα
 με κοίταξες σταμάτησε ο χρόνος και μείναμε οι δυο
 μας μόνοι στης καρδιάς τον δρόμο Θέλω να 'σε
κοντά μου να ακουμπάς την καρδιά μου θέλω πάντοτε
 να ξέρεις δίπλα σου θα'μαι εγώ τίποτα μην σου λείψει
μακριά σου ειν' η θλίψη και αν σε χάσω να το ξέρεις θα
καταστραφώ Σε θέλω το ξέρεις Μην φύγεις, δώσ' μου
 ένα φιλί μαζί σου γεννιέμαι και όλα θα τα ζήσω απ'την
αρχή Την αγάπη αυτή που νιώθεις μην αφήσεις την πόρτα
 της καρδιάς σου σε μένα μην την κλείσεις σε φίλησα,
με φίλησες, μου έδωσες ξανά ζωή ορκίσου πως θα είμαστε
 για πάντα εμείς μαζί Θέλω να 'σε κοντά μου να ακουμπάς
 την καρδιά μου θέλω πάντοτε να ξέρεις δίπλα σου θα'μαι
εγώ τίποτα μην σου λείψει μακριά σου ειν' η θλίψη και αν
σε χάσω να το ξέρεις θα καταστραφώ Σε θέλω το ξέρεις
Μην φύγεις, δώσ' μου ένα φιλί μαζί σου γεννιέμαι και όλα
θα τα ζήσω απ'την αρχή Oh!...Oh! Σε θέλω το ξέρεις Μην
φύγεις, δώσ' μου ένα φιλί μαζί σου γεννιέμαι και όλα θα
 τα ζήσω απ'την αρχή 

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (2-10-2012) STAVENTO- ΠΡΙΝ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΩ

Πριν σε γνωρίσω ήμουνα σπίθα έτοιμη να σβήσει μάτι που κράταγε το δάκρυ,ο αέρας μη το δει και το βρομίσει δύσκολη λύση για των ανθρώπων τα εύκολα και λεία πιο εύκoλη για όλα τα ξέκολα εύκολα ξέκοβα,γρήγορα έφευγα λογαριασμό δεν έπαιρνα,λογαριασμό δεν έδινα φοβόμουνα μη γίνω γάιδαρος δεμένος ή μη ξεμείνω σε μπαμπέσας κελί φυλακισμένος Πριν σε γνωρίσω ήμουνα κραγιόν σε χάρτινο γιακά τα πάντα τα βαριόμουνα και όλα τα σιχαινόμουνα Πριν σε γνωρίσω τίποτα δεν έπαιρνα στα σοβαρά ποτέ μου δεν δενόμουνα και όλα τα απαρνιόμουνα Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε και ότι δεν έδωσα το΄χω για σένανε Νύχτες ατέλειωτες εγώ περίμενα κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα Πριν σε γνωρίσω ήμουνα αγκάθι έτοιμο να τρυπήσει γιατί με τούτα που έβλεπα σου λέω είχα απηυδήσει σίδερο που η φωτιά δε μπόρεσε να λυγίσει δέντρο που άφηνε οτιδήποτε πάνω του να καθίσει αναξιόπιστος για αξιόπιστες,κακός γαμπρός για νύφες ευκολόπιστες παράνοια μέσα στα λογικά τους πλαίσια και κάπως έτσι νόμιζα πως πέρναγα θεσπέσια για κοίτα όμως που τούτα όλα εδώ τα πληρώνω και πλάι σου,ότι είχα κάνει ένα-ένα ξεχρεώνω τώρα πάνω σου αφήνω σημάδια,δεν έχουν τέλος τα βράδια και αποζητάω μονάχα πρωτοφανέρωτα χάδια Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε και ότι δεν έδωσα το΄χω για σένανε Νύχτες ατελείωτες εγώ περίμενα κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα Πριν σε γνωρίσω δήλωνα ανικανοποίητος σχεδόν αμίλητος,θρασύς και πικρομίλητος κοίτα τι έπαθα τώρα μου έχεις γλυκάνει το στόμα και όταν δεν είσαι πλάι μου γίνομαι ένα με το χώμα (λιώμα) δε ξέρω αν είναι εντάξει αυτά που παθαίνω πριν σε γνωρίσω ανήκουστο εγώ να σωπαίνω πες μου τι γίνεται εδώ,ψυχή μου τα΄χω χαμένα βγάζω και ανασφάλειες,πες μου τι νιώθεις για μένα ; Πριν σε γνωρίσω τίποτα δεν είχε ουσία τελικά τσάμπα περιπλανιόμουνα και άδικα χανόμουνα Πριν σε γνωρίσω χώραγα σου λέω παντού και πουθενά τώρα απλά κατάλαβα πως πλάι σου παίρνω φωτιά Ότι δεν έδωσες, δώστο σε μένανε και ότι δεν έδωσα το΄χω για σένανε Νύχτες ατέλειωτες εγώ περίμενα κοίτα να μη βρεθείς στα κακώς κείμενα!!!!

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (1-10-2012) ΕΛΕΝΑ ΠΑΠΑΡΙΖΟΥ-ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ-ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

Στίχοι: Γιάννης Δόξας
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης

Καράβι που κυλάει στα νερά γλυκός προορισμός η φυλακή σου κι αν
πήγαινα αλλού σ΄άλλη στεριά με μάγεψε το βλέμμα της ψυχής σου
Και άφησες τα δώρα στ΄ανοιχτά δεν είχες να τα δώσεις πουθενά Στο
χείλος της καταστροφής μου δίνεις το φιλί της ζωής και πάω εκεί που
πας κι εσύ καρδιά μου Στο πέλαγος της αντοχής μου δίνεις το φιλί της
 ζωής νησί εγώ νησί κι εσύ στεριά μου Μη φύγεις μην τρέξεις σε θέλω
 ν΄αντέξεις μέχρι να λύσω δεσμά Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι ν΄ανοίξω φτερά Ο ήλιος σε φιλάει στην κουπαστή σε ξέρω τόσο λίγο
 μα πεθαίνω να βλέπω στη μεγάλη μας στιγμή τα χρόνια που ήμουν κάστρο
 πορθημένο Μυστήριο που έρωτας χτυπά εκεί που δε το ψάχνεις πουθενά

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (30-9-2012) ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ - ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΤΕ ΣΟΥ ΛΕΩ

 Μπορεί να χάνεσαι και στην δική του αγκαλιά,
 μπορεί να λιώνεις και με τα δικά του τα φιλιά,
μπορεί να νιώθεις όπως τότε ασφαλής μαζί του,
μα σε ρωτάω αυτός μπορεί να δώσει τη ζωή του..
Δεν ταιριάζετε σου λέω τόσο αντικειμενικά στο λέω
 κι άσε οι φίλες σου να λένε το αντίθετο..
 Ξέρεις μάτια μου που μένω κι όσο δίνεσαι θα περιμένω
 από αντίδραση το ξέρω το έκανες και αυτό..
 Μπορεί να καίγεσαι και στην δική του την ματιά
μπορεί να έχει χιούμορ και άλλα τόσα περιττά
 μπορεί να νιώθεις σαν παιδί όταν ξυπνάς μαζί του
μα σε ρωτάω,αυτός μπορεί να δώσει την ζωή του..

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (29-9-2012) SHAYA- ΛΕΝΕ

Λένε εμείς για όλα φταίμε Μας κάνουνε και κλαίμε Λένε μεγάλα λόγια για να πέσεις Όλα υποσχέσεις, δεν ξέρουν από σχέσεις Θέλουν για ρόλο να μας έχουν Όλες πίσω τους να τρέχουν Θέλουν σαν Θεούς να τους κοιτάμε Ψέματα πολλά, ναι, δεν ξέρουν να αγαπάνε Ν' αγαπάνε Ποιος νομίζεις πως είσαι, να μην προσποιείσαι! Ποιος νομίζεις πως είσαι, την μάσκα ρίξε, ποιος είσαι δείξε Ποιος νομίζεις πως είσαι, να μην προσποιείσαι! Ποιος νομίζεις πως είσαι, μην το αρνήσε, ποιος είσαι δείξε Ίσως μια μέρα καταλάβουν Να μάθουν ότι χάνουν Ίσως, να δώσουν, να μην πάρουν Να σκέφτονται τι κάνουν πριν να μας το κάνουν Λένε... Κι εμείς που τους ακούμε Σαν πιόνια ειπακούμε Λένε και χωριά τους δε ζούμε Κι όλο δεν μπορούν να πάνα, γαμηθουνε