Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ - Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡ- ΜΕΝΤΙΟΥ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 26-3-2013)



Δεν λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια
κούτσα μια και κούτσα δυο στης ζωής το ρημαδιό
Μεροδούλι ξενοδούλι δέρναν ούλοι οι αφέντες δούλοι
ούλοι δούλοι αφεντικό και μ' αφήναν νηστικό
και μ' αφήναν νηστικό

Ανωχώρι κατωχώρι ανηφόρι κατηφόρι
και με κάμα και βροχή ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή
Είκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι
κι έχτισα στην εμπασιά του χωριού την εκκλησιά
του χωριού την εκκλησιά

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς

Και ζευγάρι με το βόδι άλλο μπόι κι άλλο πόδι
όργωνα στα ρέματα τ αφεντός τα στρέμματα
Και στον πόλεμο όλα για όλα κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ
για τ' αφέντη το φαί

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο...

Koίτα οι άλλοι έχουν κινήσει έχει η πλάση κοκκινίσει
άλλος ήλιος έχει βγει σ' άλλη θάλασσα άλλη γη

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο...

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

ΠΥΞ ΛΑΞ- ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 23-3-2013)



Θα `θελα μια νύχτα στ’ ανέμου το νησί
να `βρισκα της μοίρας το ψεύτικο κρασί
εκείνο που σε βγάζει απ’ την παγωνιά
να το πιω και να φύγω μακριά

Για να σε βρω στης Σμύρνης την άσβεστη φωτιά
να μου φανερώνεις του Αιγαίου τα μυστικά
να μου τραγουδήσεις πράγματα γνωστά
και να νιώθω πως σε ξέρω από παλιά

Τι `ναι αυτό που μας ενώνει
μας χωρίζει μας πληγώνει
είναι ο χρόνος που τελειώνει
και ξανά μένουμε μόνοι

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ - ΘΑ Σ' ΑΓΑΠΩ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 22-3-2013)


 Ώσπου η γη να μη γυρίζει πια
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί
Θα σ' αγαπώ

Ώσπου στα μάτια σου να δω φωτιές
Ώσπου κι εσύ σαν κεραυνός θα καις
Ώσπου να πάψει η ανατολή
Θα σ' αγαπώ και πάλι πιο πολύ
Θα σ' αγαπώ

Θα σ' αγαπώ όσο κανείς δεν αγαπάει
Θα σ' αγαπώ
Με μιαν αγάπη που ο νους σου δεν χωράει
Θα σ' αγαπώ

Ώσπου η γη να μη γυρίζει πια
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί
Θα σ' αγαπώ

Ώσπου στα μάτια σου να δω φωτιές
Ώσπου κι εσύ σαν κεραυνός θα καις
Ώσπου να πάψει η ανατολή
Θα σ' αγαπώ και πάλι πιο πολύ
Θα σ' αγαπώ

Θα σ' αγαπώ όσο κανείς δεν αγαπάει
Θα σ' αγαπώ
Με μιαν αγάπη που ο νους σου δεν χωράει
Θα σ' αγαπώ

Πέρα από κει που φτάνει η αντοχή
Θα σ' αγαπώ και πάλι πιο πολύ
Μέχρι το θάνατο και πιο μακριά
Μέχρι να πεις πεθαίνω τώρα πια
Θα σ' αγαπώ