Φύγε κι άσε με ν' απομείνω μόνος μου
φύγε κι άσε με να με λειώνει ο πόνος μου
και μη νοιάζεσαι τι θα γίνω στη ζωή
φύγε κι άσε με η καρδιά μου να καεί
Στη φτωχή καρδιά που σ' αγάπησε πολύ
δώσε μ' απονιά τη χαριστική βολή
Δίχως αφορμή θέλεις να χωρίσουμε,
την αγάπη μας θέλεις να τη σβήσουμε
όλα γκρέμισ' τα αφού πια δε μ' αγαπάς
φύγε κι άσε με και για μένα μη ρωτάς
Για χατίρι σου άσπρισα και γέρασα
τόσα βάσανα στη ζωή μου πέρασα
τώρα δώσε μου κι άλλη πίκρα για να πιω
φύγε κι άσε με να πεθάνω να χαθώ
Στη φτωχή καρδιά που σ' αγάπησε πολύ
δώσε μ' απονιά τη χαριστική βολή
Μου 'φερε θεομηνία
Η δικια σου γνωριμία
εναυάγησα στο πέλαγος
και να με σώσεις έλα
Τα μάτια σου είναι πέλαγος
κι είμαι στη μέση ναυαγός
Τη καρδιά μου εκομμάτια
σες με τα γλυκά σου μάτια
Μια ματιά σου μόνο φτάνει
άνω κάτω να με κάνει
Σε απέραντο ωκέα
νό μέ `ριξε μια ιδέα
Βάλθηκες να με τρελλάνεις
και με όλους κόρτε κάνεις....
Αν τύχει και μπροστά μου βρεθείς
Εγώ θ' αλλάξω δρόμο
Γιατί οριστικά επιθυμώ
Μαζί σου να τελειώνω
Αυτό ζητάω μόνο
Μα εσύ έχεις βρει τα κουμπιά μου
Κι ορίζεις
Τα συναισθήματα μου
Η καρδιά μου
Για σένα χτυπά
Με ρίχνεις με δυο φιλιά σου
Και πέφτω
Ξανά στην αγκαλιά σου
Δικιά σου
Με μάτια κλειστά
Αν μου τηλεφωνήσεις ξανά
Εγώ θα σου το κλείσω
Δε θέλω να 'χουμε άλλη επαφή
Θέλω να προχωρήσω
Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα
γιατί την είχα σαν μικρό παιδί
κι όλα τα λάθη της τα συγχωρούσα
πικρή στιγμή μαζί μου να μη δει
Τώρα γυρνά παντού και με δικάζει
λέει πως ήμουν ένοχος εγώ
πες ό,τι θες καρδιά μου δεν πειράζει
ακόμα μια φορά σε συγχωρώ
Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα
γιατί την είχα πάντοτε ψηλά
γιατί μέσα στα μάτια την κοιτούσα
για να τη βλέπω μόνο να γελά
Τώρα γυρνά παντού και με δικάζει
λέει πως ήμουν ένοχος εγώ
πες ό,τι θες καρδιά μου δεν πειράζει
ακόμα μια φορά σε συγχωρώ
Πολλές φορές σου μίλησα
Με χρώματα στο στόμα
Στο είπα, όσα έμαθα
Τα έμαθα με το σώμα
Μισός ψυχή μισός κορμί
Κι η πείνα μου θηρίο
Μισή ζωή σπατάλησα
να ζήσουν και τα δύο
Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δε θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα Φίλα με τώρα
Με αγαπούσε το νερό
Μα ο ουρανός με ζούσε
Κι όταν μετρούσα τι μπορώ
Η γη δε με χωρούσε
Κυνήγησα τις ομορφιές
Μα μ' έκλεψε η λύπη
Οι αλήθειες μου: εσύ όταν κλαις
Και της καρδιάς μου οι χτύποι
Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δε θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα Φίλα με τώρα