Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

ΝΙΚΟΣ ΒΕΡΤΗΣ - ΔΕΝ ΜΕ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 2-11-2014)



Δε με σκέφτεσαι όσο κι αν σε θέλω
κι άλλη μια βραδιά φεύγεις κι υποφέρω
Δε με σκέφτεσαι σ'έχω και δε σ'έχω
δίπλα σου να ζω έτσι δεν αντέχω

Πριν ξημερώσει ξέρω πάλι θα'χεις φύγει
και σαν φωτιά η ίδια σκέψη με τυλίγει
αυτό το αντίο που μου λες το έχω άχτι
γιατί σκορπίζει τη χαρά μου σαν τη στάχτη

Δε με σκέφτεσαι όσο κι αν σε θέλω
κι άλλη μια βραδιά φεύγεις κι υποφέρω
Δε με σκέφτεσαι σ'έχω και δε σ'έχω
δίπλα σου να ζω έτσι δεν αντέχω


Πριν ξημερώσει θα μου πεις μ'ένα σου φιλί σου
για μένα ζεις μα δεν μπορώ να'μαι μαζί σου
χίλια γιατί κάθε γιορτή μου κάνουν θλίψη
κι εσύ να λες κάθε φορά πως σου'χω λείψει


Όποιο δρόμο διάλεξα μ'έβγαλε μπροστά σου
άλλαξα συνήθειες, φίλους και ζωή
κι όλα μου τα όνειρα έχουν τ'όνομά σου
μα δε κάνεις κάτι μάτια μου κι εσύ

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΜΟΣ- ΓΙΝΕΤΑΙ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 1-11-2014) ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!




Κι όμως γίνεται
άμα θες κι επιμένεις
και ζεις και αγαπάς
ναι γίνεται
άμα πιάσεις στα χέρια το χρόνο
ο κόμπος λύνεται
ότι πάθεις σε κάνει
πάντα δυνατό

Κάθε φορά που σε κοιτώ
θέλω να σου πω μια αλήθεια μόνο
όσες φορές κι αν σ'αρνηθώ
γυρνώ στο Σ'αγαπώ

Σου έχω πει για εγωισμό
όμως η καρδιά μιλάει στα ίσια
κάθε φορά που σε κοιτώ
το εγώ δεν κοιμάται εδώ

Να που γίνεται
άμα θες κι επιμένεις
και ζεις και αγαπάς
ναι γίνεται
άμα πιάσεις στα χέρια το χρόνο
ο κόμπος λύνεται
ότι πάθεις σε κάνει
πάντα δυνατό

Κάθε φορά που με κοιτάς
μέσα μου χτυπάς την ίδια πόρτα
θα ανοίξω τρέχοντας εγώ
ξανά για να σε δω

Αυτή είναι η αλήθεια που εννοώ
να ανάψεις της καρδιά όλα τα φώτα
να πέσουν πάνω μας βροχή
η αγάπη να φανεί

Να που γίνεται
άμα θες κι επιμένεις
και ζεις και αγαπάς
ναι γίνεται
άμα πιάσεις στα χέρια το χρόνο
ο κόμπος λύνεται
ότι πάθεις σε κάνει
πάντα δυνατό

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ- ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 28-10-2014) ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ




Μεσ’ τους δρόμους τριγυρνάνε
οι μανάδες και κοιτάνε
ν’ αντικρίσουνε, 
τα παιδιά τους π’ ορκιστήκαν
στο σταθμό όταν χωριστήκαν
να νικήσουνε.

Μα για `κείνους που `χουν φύγει
και η δόξα τους τυλίγει, 
ας χαιρόμαστε, 
και ποτέ καμιά ας μη κλάψει, 
κάθε πόνο της ας κάψει, 
κι ας ευχόμαστε:

Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, 
που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά, 
παιδιά στη γλυκιά Παναγιά
προσευχόμαστε όλες να `ρθετε ξανά.

Λέω σ’ όσες αγαπούνε
και για κάποιον ξενυχτούνε
και στενάζουνε, 
πως η πίκρα κι η τρεμούλα
σε μια τίμια Ελληνοπούλα, 
δεν ταιριάζουνε.

Ελληνίδες του Ζαλόγγου
και της πόλης και του λόγγου
και Πλακιώτισσες, 
όσο κι αν πικρά πονούμε
υπερήφανα ας πούμε
σαν Σουλιώτισσες.

Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, 
που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά, 
παιδιά στη γλυκιά Παναγιά
προσευχόμαστε όλες να `ρθετε ξανά.

Με της νίκης τα κλαδιά, 
σας προσμένουμε παιδιά