Νύχτα κενή
Θησείο Γκάζι
Νύχτα αφιλόξενη σου μοιάζει
σε έρημα σπίτια και κολώνες
οι διαλυμένες μας εικόνες.
Στα νοερά σε ανακρίνω
τη μοναξιά μου όλη πίνω
και σαν καβγάς σε καφενείο
μες στο μυαλό μου
παίζουν δυό φωνές.
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
τη θύμησή σου εγκαταλείπω
αφού το ίδιο δε σου λείπω.
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί την πλήρωσα με αίμα
κι αν το παράπονο με πάρει
δε στη χρωστάω τέτοια χάρη.
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
στου αναπτήρα τη φωτιά.
Κόντρα καιρό στην ανηφόρα
εσύ στα απορριμματοφόρα
μαζί με τ' άλλα τα σκουπίδια
χωρίς αρώματα στολίδια.
Mε τ' αύριο σβησμένο φάρο
σαν το βρεγμένο μου τσιγάρο
θα περισώσω το αντίο
Και μια θα ακούω
από τις δυό φωνές.
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
τη θύμησή σου εγκαταλείπω,
αφού το ίδιο δε σου λείπω.
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί την πλήρωσα με αίμα
κι αν το παράπονο με πάρει
δε στη χρωστάω τέτοια χάρη.
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
στου αναπτήρα τη φωτιά.
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
τη θύμησή σου εγκαταλείπω,
αφού το ίδιο δε σου λείπω.
Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί την πλήρωσα με αίμα
κι αν το παράπονο με πάρει
δε στη χρωστάω τέτοια χάρη.
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
στου αναπτήρα τη φωτιά.
Μάλλον ο Θεός σε μένα
το καλό κρατούσε για το τέλος
μ' άλλον σ' είδα να φιλιέσαι
και να δίνεις στην ζωή μου τέλος
Χάνομαι χάνομαι
σ' αγαπώ μωρό μου
μα έτσι αισθάνομαι
χάνομαι
Χάνομαι χάνομαι
σ' αγαπώ μωρό μου
μα έτσι αισθάνομαι
να φεύγω από της ζωής μου τον ρυθμό
Για να σου πω
ως εδώ για μένα ζω
φεύγω στα χαμένα
στα 'χω μαζεμένα ένα ένα
Ένα να σου πω
ως εδώ για μένα ζω
φεύγω στα χαμένα
στα 'χω μαζεμένα ένα ένα
Χάνομαι χάνομαι
σ' αγαπώ μωρό μου
μα έτσι αισθάνομαι
χάνομαι
Χάνομαι χάνομαι
σ' αγαπώ μωρό μου
μα έτσι αισθάνομαι
να φεύγω από της ζωής μου τον ρυθμό
Για να σου πω
ως εδώ για μένα ζω
φεύγω στα χαμένα
στα 'χω μαζεμένα ένα ένα
Ένα να σου πω
ως εδώ για μένα ζω
φεύγω στα χαμένα
στα 'χω μαζεμένα ένα ένα
Για να σου πω
ως εδώ για μένα ζω
φεύγω στα χαμένα
στα 'χω μαζεμένα ένα ένα
Ένα να σου πω
ως εδώ για μένα ζω
φεύγω στα χαμένα
στα 'χω μαζεμένα ένα ένα ένα ένα
Σ' αγαπώ μωρό μου
μα έτσι αισθάνομαι
να φεύγω από της ζωής μου τον ρυθμό
Για να σου πω
ως εδώ για μένα ζω
φεύγω στα χαμένα
στα 'χω μαζεμένα ένα ένα
Για να σου πω...
Απόψε είμαστε κι οι δυο μας σιωπηλοί
ακόμα και οι λέξεις φοβήθηκαν τα χείλη
το ξέρω θα μου δώσεις ένα φιλί
και θα μου πεις να μείνουμε δυο φίλοι
Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι
Δώσ' μου λοιπόν το τελευταίο μας φιλί
και ας καπνίσουμε μαζί κι ένα τσιγάρο
και φύγε μη γυρίσεις να με δεις
δε θέλω να με βλέπεις να πονάω
Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι
Θα 'θελα να Ήσουν σαν εικόνα άγια
σαν γλυκιά ανταύγεια να Σε προσκυνώ
να μη Σ' έχει αγγίξει χέρι άλλο ξένο
και να Σε πηγαίνω ως τον ουρανό...
Αγάπη μου, Αγάπη μου
εγώ μονάχα Σ' αγαπώ
Αγάπη μου, Αγάπη μου
πολύτιμη σαν φυλαχτό...
Θα 'θελα να Ήσουν άπιαστο λουλούδι
να 'σουνα τραγούδι που δεν το 'χουν πει
πρώτη να διαλέξω να Σε τραγουδήσω
και να Σε στολίσω με το καθετί...
Αγάπη μου, Αγάπη μου
εγώ μονάχα Σ' αγαπώ
Αγάπη μου, Αγάπη μου
πολύτιμη σαν φυλαχτό...
