ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΟΥΔΑΡΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ- ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 25-12-2014) ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΒΑΝΔΗ- ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 24-12-2014)

JOE COCKER-YOU CAN LEAVE YOUR HAT ON (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 23-12-2014)

ΝΙΚΟΣ ΒΕΡΤΗΣ - ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΛΕΕΙ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 22-12-2014)

Τζίμης Πανούσης & Σωκράτης Μάλαμας - Θεέ μου μεγαλοδύναμε (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣΗΜΕΡΑΣ 21-12-2014)

Θε μου μεγαλοδύναμε
που είσαι ψηλά 'κει πάνω
ρίξε τη νόσο καλαζάρ Θεούλη μου
στους σκύλους των κομμάτων

Εκεί που τρώει ο Πάγκαλος
με τα χρυσά κουτάλια
βάλε στη σούπα τους σκατά Θεούλη μου
να του κοπούν τα σάλια

Δώσε κουράγιο στο λαό
και στους τυραννοκτόνους
ν' απαλλαγούμ' απ' τους βαλτούς Θεούλη μου
και τους ευρωμασόνους

Κι όταν θα σβήσει ο αργιλές
και βγουν τρανσέξουαλ νάνοι
βαλ' όλους τους αγγέλους σου Θεούλη μου
να πουν το νάνι - νάνι

Ελένη Φουρέιρα - Άνεμος Αγάπης (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 20-12-2014)

 Τόσα που είχα να σου πω, όμως χαθήκαμε έτσι τυχαία σε συνάντησα στους δρόμους είπα ''καρδιά μου, φύγε, πες πως δε βρεθήκαμε μη μου μιλάς, δε θέλω πια δικούς σου νόμους'' Γιατί δεν τρέχεις να μου πεις πως μ' αγαπάς Γιατί το δρόμο δε μου κλείνεις να μη φύγω Γιατί σαν Άνεμος Αγάπης με κοιτάς Γιατί όλα μέσα μου φωνάζουνε να μείνω Δε μου μιλάς δε μ' αγκαλιάζεις δε μπορείς και τη φωνή μου που τρελάθηκε την πνίγω Τόσα που είχα να σου πω... στο δρόμο τα' ριξα δεν έχεις τίποτα για μένα από δικό σου πόσο σε άλλαξε ο καιρός, πόσο σε άδειασε μοιάζει με πέτρα στο βυθό το πρόσωπό σου Γιατί δεν τρέχεις να μου πεις πως μ' αγαπάς Γιατί το δρόμο δε μου κλείνεις να μη φύγω Γιατί σαν Άνεμος Αγάπης με κοιτάς Γιατί όλα μέσα μου φωνάζουνε να μείνω Δε μου μιλάς δε μ' αγκαλιάζεις δε μπορείς και τη φωνή μου που τρελάθηκε την πνίγω Καρδιά μου πες, πες πως δε βρεθήκαμε σε τέτοια αγάπη δε με δίνω.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΖΩΝΑΚΗΣ- ΤΕΡΜΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 19-12-2014)

Νύχτα κενή
Θησείο Γκάζι
Νύχτα αφιλόξενη σου μοιάζει
σε έρημα σπίτια και κολώνες
οι διαλυμένες μας εικόνες.

Στα νοερά σε ανακρίνω
τη μοναξιά μου όλη πίνω
και σαν καβγάς σε καφενείο
μες στο μυαλό μου
παίζουν δυό φωνές.

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
τη θύμησή σου εγκαταλείπω
αφού το ίδιο δε σου λείπω.

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί την πλήρωσα με αίμα
κι αν το παράπονο με πάρει
δε στη χρωστάω τέτοια χάρη.
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
στου αναπτήρα τη φωτιά.

Κόντρα καιρό στην ανηφόρα
εσύ στα απορριμματοφόρα
μαζί με τ' άλλα τα σκουπίδια
χωρίς αρώματα στολίδια.
Mε τ' αύριο σβησμένο φάρο
σαν το βρεγμένο μου τσιγάρο
θα περισώσω το αντίο
Και μια θα ακούω
από τις δυό φωνές.

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
τη θύμησή σου εγκαταλείπω,
αφού το ίδιο δε σου λείπω.

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί την πλήρωσα με αίμα
κι αν το παράπονο με πάρει
δε στη χρωστάω τέτοια χάρη.
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
στου αναπτήρα τη φωτιά.

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί
Την πλήρωσα με αίμα
τη θύμησή σου εγκαταλείπω,
αφού το ίδιο δε σου λείπω.

Κι ανοίγω τέρμα τη φωνή
που λέει τέρμα
την άλλη που σε νοσταλγεί την πλήρωσα με αίμα
κι αν το παράπονο με πάρει
δε στη χρωστάω τέτοια χάρη.
Λευκό χαρτί σε ρίχνω πια
στου αναπτήρα τη φωτιά.