ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ. 24 ΩΡΕΣ ΤΟ 24ΩΡΟ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ LIVE - ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ -ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΕΡΑΚΙ Σ' ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.
Δεν έχω περιθώρια στενέψανε τα όρια χωρίς καρδιά δε θέλω να γυρίζω σιγά σιγά πεθαίνουμε στα ίδια πάντα μένουμε μα μια ζωή καλύτερη αξίζω
Συγγνώμες κι άλλα θύματα θα πάρουνε τα κύματα βουλιάζεις στην ελπίδα που κρατάω σιγά σιγά διαλύθηκα τον έρωτα φοβήθηκα για μια ζωή καλύτερη θα πάω
Σου δίνω πίσω σου δίνω πίσω την αγάπη που μου δάνεισες δώσε μου πίσω δώσε μου πίσω τη ζωή μου και ξοφλάμε να σου θυμίσω είχε παλιόκαιρο τη μέρα που σε γνώρισα πώς θες εσύ για καλοκαίρια να μιλάμε
Τα χρόνια που μετρήσαμε ποτέ μας δεν τα ζήσαμε με τι ψυχή ψυχή θα παραδώσω λοιπόν τι περιμένουμε γεννιόμαστε πεθαίνουμε ζητάς κι εγώ τι άλλο να σου δώσω
Σου δίνω πίσω σου δίνω πίσω την αγάπη που μου δάνεισες δώσε μου πίσω δώσε μου πίσω τη ζωή μου και ξοφλάμε να σου θυμίσω είχε παλιόκαιρο τη μέρα που σε γνώρισα πώς θες εσύ για καλοκαίρια να μιλάμε.
Πάνε δύο μήνες που μοιάζουν χρόνια την ξεχασμένη σου χθες βρήκα τη κολώνια Θ'ανοίξω είπα το άρωμά σου μήπως και κάτι από σένα θυμηθώ Εγώ που πέθαινα για σένα για φαντάσου Δύσκολο είναι τη μορφή σου να σκεφτώ.. Να μην τολμήσεις, να μου μιλήσεις αν κάποιο βράδυ στα όνειρά μας ξαφνικά συναντηθούμε να μην τολμήσεις γιατί αν μ'αγγίξεις και στα μάτια κοιταχτούμε φωτιά θα πάρουμε και θα καούμε.. Να μην τολμήσεις Πάνε δύο μήνες που ζούμε χώρια τα όνειρά μου αταξίδευτα βαπόρια. Θα φύγω είπα για άλλα μέρη γιατί στο χώμα σου δεν φύτρωσε ζωή Θα πάω κάπου που κανείς να μην με ξέρει Το παραμύθι μου να φτιάξω απ'την αρχή.. Να μην τολμήσεις να μου μιλήσεις αν κάποιο βράδυ στα όνειρά μας ξαφνικά συναντηθούμε να μην τολμήσεις γιατί αν μ'αγγίξεις και στα μάτια κοιταχτούμε φωτιά θα πάρουμε και θα καούμε.. Να μην τολμήσεις να μου μιλήσεις αν κάποιο βράδυ στα όνειρά μας ξαφνικά συναντηθούμε να μην τολμήσεις γιατί αν μ'αγγίξεις και στα μάτια κοιταχτούμε φωτιά θα πάρουμε και θα καούμε..
Είδα μέσα στη βουή την παλιά μου αγάπη τόσες θύελλες εκεί τόσες πυρκαγιές
Πως να κλείσει η πληγή πως να βγει το αγκάθι γιατί βρήκαμε γιατί τόσες αφορμές
Θα 'μαι πάντα εδώ να φυλάω αυτά που πέταξες δεν σε συγχωρώ για όλες τις φωτιές που ξέχασες Θα 'μαι πάντα εδώ όσα χρόνια κι αν περάσανε δεν μας συγχωρώ από φόβο χάσαμε
Στον υπόγειο σταθμό μια οφθαλμαπάτη μες στο πλήθος το βουβό χάθηκε κι αυτή
Δεν το καταλάβαμε πόσο αργεί η αγάπη να δούμε δεν προλάβαμε το τέλος μας αρχή
Θα 'μαι πάντα εδώ να φυλάω αυτά που πέταξες δεν σε συγχωρώ για όλες τις φωτιές που ξέχασες Θα 'μαι πάντα εδώ όσα χρόνια κι αν περάσανε δεν μας συγχωρώ από φόβο χάσαμε