Σε πίστεψα απ’ τη αρχή σε κράτησα κοντά μου,
σου `δειξα δρόμο μυστικό να μπεις στα όνειρα μου.
Μα δεν κατάλαβα ο τρελός τα τόσα ψέματα σου
κάνεις απλά το κέφι σου δε δίνεις την καρδιά σου.
Ασυγχώρητο μου παραστράτημα,
λάθος μου μοιραίο και μεγάλο,
τι πληρώνω πες μου ποιο αμάρτημα,
πως απ’ την ψυχή μου να σε βγάλω.
Τώρα οι νύχτες μου φωτιές κυκλώνουν τη ζωή μου
ένα ατέλειωτο γιατί ματώνει τη σιωπή μου.
Και ξημερώνω με σκιές στο άδειο μου κρεβάτι
πώς να ξεχάσω πόσο φταις που έσβησε η αγάπη.
Ασυγχώρητο μου παραστράτημα
λάθος μου μοιραίο και μεγάλο,
τι πληρώνω θεέ μου ποιο αμάρτημα,
πως απ’ την ψυχή μου να σε βγάλω.
Ασυγχώρητο μου παραστράτημα
λάθος μου μοιραίο και μεγάλο,
τι πληρώνω πες μου ποιο αμάρτημα,
πως απ’ την ψυχή μου να σε βγάλω.
