Ναι θα πω αφού με ξέρω πάλι
Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
Θα ντραπώ, vα πω φοβάμαι τη ζωή.
Ναι θα πω θα βρέξω το κεφάλι
Ναι
θα πω κι ας με κοιτούν οι άλλοι
Να
χτυπώ, καινούρια πόρτα το πρωί.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα τράβηξα,
κι όσα σπαρταρούσανε τ’ ανάδειξα
Σ’ έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα,
δίχτυα μου βαριά.
Δίχτυα ήταν τα
χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως
κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια
παντελόνια πάμε γι’ άλλα σαν,
σαν
μικρά παιδιά.
Ναι θα πω στους άλλους
είπα όχι
Ναι θα πω αφού η καρδιά μου
το `χει
Ν’ αγαπώ, μπορεί να το `χει κι η
ψυχή.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα
τράβηξα,
κι όσα σπαρταρούσανε τ’ ανάδειξα
Σ’ έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα,
δίχτυα μου
βαριά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια
παντελόνια πάμε γι’ άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια καρδιά μου,
κι έσταζε ομορφιά
άπιαστο δελφίνι η χαρά μου,
που `χα συντροφιά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως
κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε
γι’ άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.
Ναι θα πω αφού το
ρω πάλι
Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
Θα ντραπώ
να πω φοβάμαι τη ζωή.
