τρελαίνεται απ' τη μία παίρνει εμένα και συνεπαίρνεται απ' την άλλη
σπρώχνει εμένα κι από άλλον σπρώχνεται Η Σοφία η δικιά μου ζει με
αποβράσματα πόσο θέλει να ξεφύγει και την πιάνουν κλάματα δεν
εσπούδασε αρτίστα μα τα ψέματα ξεχειλίζουνε οι τσέπες της με κέρματα
You get in lo-ve everybody loves you Η Σοφία η δικιά μου σαν γκαρσόνα
φέρνεται που σερβίρει τους πελάτες δίχως να τους δένεται και στον ένανε
να λέει πως τον άλλον σκέφτεται κι όταν όλους τους τυλίξει φεύγει κι
έρχεται Η Σοφία η δικιά μου πιάνει τα μηνύματα κι απ' το Amsterdam μου
στέλνει κρύα χαιρετίσματα πως παντρεύεται μου λέει κάποιον που αγάπησε
κι ό,τι είχαμε οι δυο μας μια για πάντα τσάκισε Η Σοφία η δικιά μου φέγγει
ξημερώματα πάλι τσίμπησε νωρίς μπαγιάτικα δολώματα κι όταν όλοι την
χλευάζουν τότε μ' ονειρεύεται σαν διαρρήκτης που ένα μπάτσο ερωτεύεται