Stavento, ΗΒΗ ΑΔΑΜΟΥ- ΝΑ ΣΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΩ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 12-9-2015)

STAVENTO, ΕΛΕΝΑ ΠΑΠΑΡΙΖΟΥ -ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ( ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 25-4-2014)

Απ' τη ματιά σου, παίρνω φωτιά και έρχομαι κοντά σου
ξανοίγομαι χωρίς φραγμούς στη θάλασσά σου
μαγκιά σου
που εξαρτώμαι μόνο απ' τα νερά σου
σαν τον καμμένο κυνηγό όλα τα βήματά σου
σκιά σου
στο φως σου κοντοστέκομαι
στα δίχτυα σου, το χθες σου δεν το παίρνεις, εγώ μπλέκομαι
δεν ντρέπομαι καθόλου που πίνω στην υγειά σου
και αφού έτσι με κατάφερες κορίτσι μου
μαγκιά σου

Έτσι νοιώθω και εγώ όταν μ' αγγίζεις
απ' την ανάσα σου, ανάσα μου χαρίζεις
και εγώ στα βήματά σου είμαι σκιά σου
και φλόγα παίρνω μόνο απ' τη φωτιά σου

Στην άκρη του κόσμου το λόγο σου δως μου
μαζί πως θα' μαστε για μια ζωή
Στην άκρη του κόσμου το λόγο σου δως μου
πως θα' σαι πάντα η νέα μου αρχή
Στην άκρη του κόσμου το λόγο σου δως μου
μαζί στην μπόρα και στον ήλιο μαζί
Στην άκρη του κόσμου το λόγο σου δως μου
δικιά σου εγώ και δικός μου εσύ

Είσαι δικιά μου γιατί κοιμάσαι με το άρωμά μου
μαζί μου στα ψηλά μου, μα και στα χαμηλά μου
εσυ είσαι στην αρχή μου, να ζήσεις τη φθορά μου
μαζί σου λέω στα ξερά μαζί και στα χλωρά μου
σα κάποια εσύ την καρδιά να ευφραίνεις
να νοιώθω τόσο καλά, που πιο καλά πεθαίνεις
ποτέ να μην χορταίνω, ποτέ να μην χορταίνεις
και απ'τις ανάσες μου μονάχα εσύ να ανασαίνεις

Έτσι θέλω και εγώ, έτσι μ' αρέσει
όλα βρίσκονται σου λέω κάπου στη μέση
θα' μαι στο πλάι σου όσο αντέχεις
κι όσο το θες και εσύ στο πλάι σου θα μ' έχεις

Άντε βγες απ' την άκρη του κόσμου δεν μετανιώνω
ότι έζησα το κοιτώ στα μάτια και καμαρώνω
φρόντισε να' σαι εκεί ποτέ μην πέσεις κάτω
ο κόσμος έχει ουρανό έχει όμως και πάτο
επιλογή του καθενός που θα βαδίσει
μα μην ξεχνάς πως κάναμε το πιο γλυκό μεθύσι
που φέρνει μυρωδιά το βράδυ μας εκείνο
και όποτε το ζητάς το λόγο μου εγω θα δίνω


Disclaimer: Το περιεχόμενο του βίντεο 
παραπάνω δεν μου ανήκει. Έχει ανεβεί για 
Λόγους Διασκέδασης. Δεν μπορεί με κανένα 
τρόπο να μου προσφέρει χρήματα ή υλικά αγαθά.

STAVENTO, ΠΑΟΛΑ - ΠΗΔΑΩ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 25-11-2013)

Ένα και δύο, πηδάω τα κύματα
μα αυτά τα κύματα σταματημό δεν έχουν
δύο και τρία, ψάχνω τα βήματα
τι κι αν σε έχασα, οι σκέψεις μου σε έχουν

Μες στο μυαλό γυρνάς, όλο εκεί τριγυρνάς
συνέχεια κάτι γυρεύεις, συνέχεια κάτι ζητάς
μες στο δωμάτιο ανέμελη, εκεί περπατάς
καθώς τα ρούχα σου ψάχνεις, γυρνάς, μου χαμογελάς
"τι κάνουμε" - με ρωτάς, σου απαντώ -"ό,τι θες"
λιγάκι αδιαφορώ, γιατί σε είχα και χθες
αδιαφορείς, δε μιλάς, μες στον καθρέφτη κοιτάς
κάτι σε τρώει, κάτι έχεις, ίσως κάπου πονάς
δε σε ρωτώ, σε κοιτώ που τα μαλλιά σου χτενίζεις
να μη ξεχνώ πως μ' αγαπάς πάλι μου υπενθυμίζεις
δε σου απαντάω, γελώ, και να 'μαι τώρα εδώ
τα κύματα να πηδώ, την πόρτα σου για να βρω

Ένα και δύο, πηδάω τα κύματα
μα αυτά τα κύματα σταματημό δεν έχουν
δύο και τρία, ψάχνω τα βήματα
τι κι αν σ' έχασα, οι σκέψεις μου σε έχουν

STAVENTO, ΔΗΜΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ- ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΝΟ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 7-10-2013)

                    Ακόμα έχω στο νου μου ένα κομμάτι του εαυτού μου
ανέμελο να γυρνάει σε ουρανούς να πετάει.
Τι κι αν όλα έχουν αλλάξει , αυτό δεν μπαίνει σε τάξη
στέκεται όρθιο πολεμάει για όλα αυτά που αγαπάει.

Ακόμα έχω στο νου μου έναν αλήτη που πάει
κόντρα στον άνεμο ψάχνει όλα αυτά που λαχταράει.
Στα ρούχα τους δε χωράει, στα λόγια τους αντιδράει
Σκέφτεται πρώτα καλά και ύστερα μιλάει.

Ένα ακόμα αλάνι που ψάχνει να βρει λιμάνι
που ακόμα θέλει να γυρνάει σε μια ατέλειωτη πλάνη
που ακόμα θέλει ν'αγγίξει όσα ο νους του δεν φτάνει
Που ξέρει να κερδίζει , ξέρει όμως και να χάνει.


"Έχω κι εσένα, το πιο όμορφο ψέμα
Τον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό

Έχω κι εσένα, πανέμορφο ψέμα
Τον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό"

Έχω μια ακόμα ψυχή ακόμα που ελεύθερη πλανιέται
μέσα στα τόσα κάγκελα ελεύθερη λογιέται.
Καμιά φορά ξεγελιέται και τότε αλήθεια πονάει
με αποτέλεσμα να πίνει , μόνη της να μεθάει.

Έχω μέσα μου μια μπέσα , σε μπεσαλίδες τη δείχνω
Τους άλλους δεν τους αξίζει γι'αυτό άκυρο τους δείχνω
Ίσως να άλλα τόσα , μα τα ψάχνω ακόμα
Μικρός να δίνω συμβουλές , μεγάλος να βουλώνω στόμα.

Μια πληγή έχω μέσα μου , μ'αλάτι τη θρέφω
ποτέ μη κλείσει ,να πονάει , πάντα για να προσέχω
Τα λάθη που έκανα πάντα να μου υπενθυμίζει
Να προσπαθώ για τα σωστά πάντα να μου το θυμίζει.

"Έχω κι εσένα, το πιο όμορφο ψέμα
Τον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό

Έχω κι εσένα, πανέμορφο ψέμα
Τον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό"

Τι κι αν τα χρόνια περνάνε , το σώμα μου κι αν γερνάει
Ακόμα μέσα μου έχω ένα παιδί που γελάει
Στις μαλακίες αντιδράει , ακόμα ελπίδες κεντάει
Με χρώματα που ανταμώνει στους ουρανούς που πετάει.

"Έχω κι εσένα, το πιο όμορφο ψέμα
Τον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό

Έχω κι εσένα, πανέμορφο ψέμα
Τον έρωτα που είναι βουτιά στο κενό"

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (8-7-2010) STAVENTO, ΑΔΑΜΟΥ-ΣΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΜΕΡΑ

Χιλιόμετρα χίλια χίλια και άλλα τόσα μίλια όταν σε δω θα σου δώσω
χίλια φιλιά στα χείλια, εις τη χίλια υψωσέ τα, αν μπορείς μέτρησέ τα
κι ύστερα χώρισέ τα στου ουρανού την ποδιά
Σαν έρθει η μέρα που θα ανταλλάξουμε μαζί καλημέρα
που θα ανασάνουμε τον ίδιο αέρα
τότε η νύχτα μας θα μοιάζει με νύχτα που παίρνει φωτιa
Χιλιόμετρα χίλια χίλια και άλλα τόσα μίλια όταν σε δω θα σου δώσω
χίλια φιλιά στα χείλια, εις τη χίλια υψωσέ τα, αν μπορείς μέτρησέ τα
κι ύστερα χώρεσέ τα στου ουρανού την ποδιά
Δεν είσαι μόνη σε κόσμο που πληγώνει
που έμαθε να λιώνει αισθήματα που έμαθε να σκοτώνει
τι κι αν το ψέμα τρυπώνει όπως στα σπίτια η σκόνη
όταν βρεθούμε θα ξαπλώσουμε στο ίδιο σεντόνι
Δεν είσαι η μόνη που ψάχνει κάτι αληθινό ,
είμαστε κι άλλοι κι έχουμε όλοι κάτι κοινό.
Τι;
Πληγές από αγάπες, δικές μου αυταπάτες,
πικρά πρωϊνά από λάθος αγάπες.
Και θα 'ρθει η μέρα, που θα ανταμώσουμε
τον ήλιο και θα πούμε καλημέρα το πρωί.
Τότε θα μοιάζει με γιορτή, γιατί αγάπη ψάχνουμε
όλοι σε τούτη τη ζωή.

Σαν έρθει η μέρα που θα ανταλλάξουμε μαζί καλημέρα
που θα ανασάνουμε τον ίδιο αέρα
τότε η νύχτα μας θα μοιάζει με νύχτα που παίρνει φωτιά.
Για μέτρα βράδια και σκάρτα χάδια, όταν σε βρω

θα χαθούνε για πάντα τα σκοτάδια.
Το φως θα τα κάνει συντρίμια, ριμάδια,
σαν γύρω στο πλάι σου να αποκοιμηθώ
Δεν είμαι ο μόνος που τον πιέζει ο χρόνος,
που στέκεται από πάνω μου σαν σκάρτος αστυνόμος
και βάζει ονειροφράγματα με τεχνάσματα εδώ έχει,
πολύ γρήγορα θέλει να τον προλάβω!
Δεν είμαι μόνος γιατί ξέρω ότι κάπου είσαι (ΝΑΙ)
Λύσε τα δεσμά σου και ότι σε πιέζει βρίσε.

Μπορεί να μην σε αντάμωσα ακόμα μ' θα υπάρχεις,
κι όλα αυτά που αποζητώ σίγουρα εσύ θα τα 'χεις!
Δεν είμαι ο μόνος, δεν είσαι η μόνη,
υπάρχουν τόσοι και τόσοι που η μοναξιά τους πληγώνει.
Καποια στιγμή θα βρεθούμε και θα 'ναι όλα γιορτή
γιατί αγάπη ψάχνουμε όλοι σε τούτη τη ζωή.
Σαν έρθει η μέρα που θα ανταλλάξουμε μαζί καλημέρα
που θα ανασάνουμε τον ίδιο αέρα
τότε η νύχτα μας θα μοιάζει με νύχτα που παίρνει φωτιά.

Υπάρχεις στην μέρα κι ας μήν είσαι εδώ.
Υπάρχεις στη νύχτα μου σαν φυλαχτό!
Μαζί σου μιλάω πρωτού κοιμηθώ.
Μαζί σου με παίρνεις καθέ διλινό!
Υπάρχεις στη νύχτα μου σαν φυλαχτό!
Μαζί σου μιλάω πρωτού κοιμηθώ.

Σαν έρθει η μέρα που θα ανταλλάξουμε μαζί καλημέρα
που θα ανασάνουμε τον ίδιο αέρα
τότε η νύχτα μας θα μοιάζει με νύχτα που παίρνει φωτιά!

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (6-7-2010) STAVENTO, ΠΑΠΑΡΙΖΟΥ ΕΛ. - ΜΕΣΑ ΣΟΥ

Στίχοι: Stavento
Μουσική: Stavento
Πρώτη εκτέλεση: Stavento

Μέσα σου μία στιγμή αν ζούσα
τίποτα άλλο δε θα σου ζητούσα
τίποτα άλλο δε θα λαχταρούσα
Μέσα σου μία στιγμή να ζούσα

Την θέλω απόψε κοντά μου,παίρνουν φωτιά τα σωθικά μου
ξέρω δεν είναι σωστό,μα πάει να σπάσει η καρδιά μου
ξέρω θα τρελαθώ μέσα της αν δεν νιώσω
θα ηρεμήσω μόνο όταν στο σώμα της τελειώσω
χαλί να γίνω,θέλω ακόμα μια φορά να γίνει για μια ακόμα φορά
κάνε μου θεέ μου το χατήρι,τα βήματά της φέρ' τα ως την πόρτα μου
αφού καιρό δε λέει να αλλάξει τώρα η ρώτα μου
Δε λέει να κάνει βήμα μπρος,στέκεται εδώ και περιμένει όπως την άφησε την θάλασσά της
η φωτιά μου προσμένει να ταξιδέψει στην αλμύρα της
βάλε με τύχη έστω για μια στιγμή στην άτυχη μοίρα της
Απόψε κάνε μου τούτο το δώρο,γέμισε με την παρουσία της
τον αδειανό μου χώρο και ας φύγει πάλι πριν ξημερώσει
για να'χει λόγο η φωτιά μου να ξαναφουντώσει.

Μέσα σου μία στιγμή αν ζούσα
τίποτα άλλο δε θα σου ζητούσα
τίποτα άλλο δε θα λαχταρούσα
Μέσα σου μία στιγμή να ζούσα

Άκουσε,νύχτα τα πάντα σου 'χω τάξει
λίγο πριν φύγεις να τα αφήσεις όλα εντάξει
αν δε το κάνεις,τα αστέρια δε θα σου τα σβήσω
και νύχτα νύχτα νυχτωμένη θα σε αφήσω.
Το ξέρω είναι αλλού μα εδώ θα 'ναι για πάντα
γύρω μου όλα την ζητούν και την ποθούν τα πάντα
Μα πιο πολύ εγώ,τα θέλω της να νιώσω
και αργότερα με την πάρτη μου θα θυμώσω
γιατί εκεί σέρνομαι,το ξέρω και δε μ' αρέσει
ντρέπομαι,μα κάνε θεέ μου να μπορέσει να ξεφύγει για άλλη μια φορά από τον δικό της
και από το ανιαρό το αδιέξοδό της
Φέρτε την,δικιά μου η αμαρτία
φέρτε την,για μία ακόμα συνουσία
φέρτε την γιατί έχω πάθει ζημιά
και αυτή μονάχα γνωρίζει πως να με κάνει καλά.

Μέσα σου μία στιγμή αν ζούσα
τίποτα άλλο δε θα σου ζητούσα
τίποτα άλλο δε θα λαχταρούσα
Μέσα σου μία στιγμή να ζούσα

Μέσα σου μία στιγμή αν ζούσα
τίποτα άλλο δε θα σου ζητούσα
τίποτα άλλο δε θα λαχταρούσα
Μέσα σου μία στιγμή να ζούσα

Μέσα σου μία στιγμή αν ζούσα
(Μέσα σου ξέρω μοναχά θα ζήσω
Μέσα σου πάλι θα καταντήσω)
τίποτα άλλο δε θα σου ζητούσα
(ο πιο αδύναμος κρίκος σε αλυσίδα που τεντώνει
σπάω στα δυο όταν ο χρόνος τελειώνει)
τίποτα άλλο δε θα λαχταρούσα
(Φέρτε την,συνωμοτήστε αστέρια,φέρτε την να την πιάσω στα χέρια)
Μέσα σου μία στιγμή να ζούσα
(Φέρτε την γιατί άλλο δεν την παλεύω
και ας είναι η τελευταία
γιατί να εκραγώ κοντεύω.)