Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (24-12-2011) ΜΑΛΑΜΑΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ - ΤΣΙΓΑΡΟ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ



Στίχοι: Γιώργος Αθανασόπουλος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας


Θα περπατήσω μοναχός κι αυτό το βράδυ
μήπως και βρω της λησμονιάς σου το νερό
και σε υπόγεια σκοτεινά θα βρω σημάδι
μ' ένα ποτήρι ως της αυγής τον πανικό

Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο

Σ' ένα ποτήρι με φυτίλι αναμμένο
βλέπω τα μάτια σου και κλαίω σιωπηλά
και το μυαλό μου που είναι πάλι θολωμένο
στριφογυρνά των τραγουδιών σου τη θηλιά

Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο
ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (23-12-2011) ΤΣΑΚΝΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ- ΩΡΕΣ ΣΙΩΠΗΣ



Στίχοι: Διονύσης Τσακνής
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Τσακνής
Άλλες ερμηνείες: Ελένη Βιτάλη

Ώρες σιωπής και χάνομαι στο άσπρο των ματιών σου
Ώρες αιχμής και βρίσκομαι στις άκρες των χειλιών
Ας ήτανε να κράταγες στιγμούλα μου στο χρόνο
Ας ήτανε να φώτιζες αυτό μου το κενό

Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι
κάτι στοιχάκια σαλεμένων εραστών
μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει
Εγώ ό,τι αγάπησα σε εκείνη το χρωστώ

Ώρες σιωπής και πίστεψα στα ναι σου και στα όχι
Ώρες αιχμής και βρέθηκα στον έβδομο ουρανό
Να ζήσω σ' ένα όνειρο δεν ξέρω αν με παίρνει
μα ο έρωτάς μου άναψε, γι' αυτό σου τραγουδώ

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (19-12-2011) ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ - Ε ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ


Μουσική - Στίχοι (Φοίβος):

Έχω αγαπήσει χωρίς να μ'αγαπήσουν,
ξέρω και εσύ πως μια απο' κείνες ήσουν,
που την καρδιά μου τελικά θα μου ραγίσει.
Κάνε όπως ο Θεός λοιπόν θα σε φωτίσει.

Ε, και τι έγινε....
που ήρθες και εσύ για να κάψεις ότι απέμεινε,
κοντά σου ήξερα από την αρχή τι θα μου ξημέρωνε,
λοιπόν τώρα τί περιμένεις (??)
Άντε τέλειωνε...τέλειωνε...τέλειωνε!

Έχω περάσει τόσα που δε θυμάμαι,
γι΄ αύτο και πλέον τίποτα δε φοβάμαι
τί να μας πεις και εσύ λοιπόν μωρό μου τώρα
θα΄σαι άλλη μια περαστική για μένα μπόρα!!