Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ- ΤΡΕΛΗ ΚΑΙ ΑΔΕΣΠΟΤΗ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 10-2-2014)





Νοιώθω ποια είσαι όταν λες το σ' αγαπώ
σαν μια βασίλισσα τσιγγάνα που περνάει
και μπαίνει στις καρδιές σαν να 'τανε μετρό
που φωτισμένο βάζει μπρος και ξεκινάει

Τρελή κι αδέσποτη παρόλη την αγάπη
έτσι σε θέλω κι έτσι είσαι αληθινά
έλα σαν όνειρο στο άδειο μου κρεβάτι
έλα εδώ κάτω στη θλιμμένη μου καρδιά

Κι είσαι εκείνη που αν μαζί της κοιμηθώ
θα 'χω ξεχάσει ποιος να είμαι και πού πάω
κι αν αφορμή 'σαι συ ν' αλλάξω εαυτό
το παρελθόν μου μπρος τα πόδια σου πετάω

Τρελή κι αδέσποτη παρόλη την αγάπη
έτσι σε θέλω κι έτσι είσαι αληθινά
έλα σαν όνειρο στο άδειο μου κρεβάτι
έλα εδώ κάτω στη θλιμμένη μου καρδιά

Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

ΗΣΑΙΑΣ ΜΑΤΙΑΜΠΑ - ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΧΕΔΟΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 7-2-2104)




Πέρασαν σχεδόν δυο χρόνια
κι όλα ακόμη μένουν ίδια
κάτω απ’ τα παλιά σανίδια
κρύφτηκαν καλά, όνειρα πολλά

Πέρασαν σχεδόν δυο χρόνια
σφηνωμένα σ’ ένα όχι
το φιλί σου ποιος να το `χει
σβήνοντας το φως, καίγεται ο ουρανός

Είναι αλλιώτικο να ψάχνεις
μια αγκαλιά μες στο χειμώνα
να μη βρίσκεις στα όνειρα σου
μια ήσυχη κρυψώνα
Είναι αλλιώτικο συνέχεια
να σου λείπει πάντα κάτι
Είναι αλλιώτικο να χάνεις
την αγάπη

Πέρασαν σχεδόν δυο χρόνια
δύο στοιχειωμένα χρόνια
φορεμένα σαν κολόνια
που `χεις βαρεθεί κι έχει εξατμιστεί

Περάσαν σχεδόν δυο χρόνια
και τον κύκλο τους πριν κλείσω
για να σ’ αποχαιρετήσω
κάτι από το χθες, στείλε μου αν θες

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

ΤΖΕΝΗ ΒΑΝΟΥ- ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΜΟΥ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 6-2-2014) ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ




Σε βλέπω στο ποτήρι μου
και πίνοντας σε πίνω
κι όταν τελειώσει το πιοτό
δεν ξέρω τι θα γίνω

Σαν ακούρδιστο ρολόι
που δεν παίρνει πια στροφή
το μυαλό μου έχει μείνει
στη δική σου τη μορφή

Σε βλέπω στο ποτήρι μου
και πίνοντας σε πίνω
κι όταν τελειώσει το πιοτό
δεν ξέρω τι θα γίνω

Πίνω από τις εννιά το βράδυ
και έφτασε τρεισήμισι
και το νου μου βασανίζει
η δική σου θύμηση

Σε βλέπω στο ποτήρι μου
και πίνοντας σε πίνω
κι όταν τελειώσει το πιοτό
δεν ξέρω τι θα γίνω