Όταν θα μ' αποχαιρετάς
στα μάτια να μην με κοιτάς
οι σκέψεις γίνονται βραχνάς
θυμός και με σκοτώνει.
Όμως να μην με φοβηθείς
είναι θυμός της προσμονής
στα μάτια μου να μην το δεις
φύγε να τελειώνει.
Δώσε ένα τέλος να αρμόζει
κάνε μια έξοδο μεγάλη
να σε χειροκροτήσουμε όλοι
τα πλήθη μάγεψε και πάλι.
Όταν θα φεύγεις από 'δω
να μην το κάνεις τραγικό
κάν' το σαν να 'ναι κάτι απλό
κι ας θέλω να πεθάνω.
Φύγε και τίποτα μην πεις
είναι η ώρα της σιωπής
κρύβω τα λόγια της οργής
κι ας ξέρω πως σε χάνω.
Εξαιτίας σου το σπίτι έχει θέα στο κενό
Ξημερώνει κι άλλη τρίτη από εκείνες που μισώ
Εξαιτίας σου δε βγαίνω και δε μπαίνει εδώ κανείς
Κι αν ακόμα ανασαίνω είναι μήπως και φανείς...
Αν θα πιω και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου
Το τσιγάρο αν ξανά αρχίσω, όλα εξαιτίας σου
Αν θα πιω κι αν υπερβάλλω για την απουσία σου
Κι αν απόψε δεν την βγάλω, θα ναι εξαιτίας σου...
Υποφέρω εξαιτίας σου, με θυμώνει η προδοσία σου
Δε κοιμάμαι εξαιτίας σου, με πληγώνει η αδιαφορία σου
Μου χουν λείψει τα αστεία σου, στο κρεβάτι η παρουσία σου
Ο θυμός σου η ηρεμία σου, όλα μαύρα εξαιτίας σου!!!
Εξαιτίας σου δε πάει το κορμί μου πουθενά
Ο θυμός μου δε ξεσπάει, σιωπητήριο ξανά
Εξαιτίας σου το βλέμμα σταθερά στην οροφή
Με το τέλος είχες θέμα, δεν την είχα την φυγή...
Αν θα πιω και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου
Το τσιγάρο αν ξανά αρχίσω, όλα εξαιτίας σου
Αν θα πιω κι αν υπερβάλλω για την απουσία σου
Κι αν απόψε δεν την βγάλω, θα ναι εξαιτίας σου...
Υποφέρω εξαιτίας σου, με θυμώνει η προδοσία σου
Δε κοιμάμαι εξαιτίας σου, με πληγώνει η αδιαφορία σου
Μου χουν λείψει τα αστεία σου, στο κρεβάτι η παρουσία σου
Ο θυμός σου η ηρεμία σου, όλα μαύρα εξαιτίας σου!!!
