ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ. 24 ΩΡΕΣ ΤΟ 24ΩΡΟ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ LIVE - ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ -ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΕΡΑΚΙ Σ' ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.
Είναι άσχημο πολύ το δικό σου το βιολί ζεις μονάχα για χουζούρι κι αγκαλίτσα μάσα, ξάπλα, τεμπελιά κι ούτε σκέψη για δουλειά πού θα πάει τέλος πάντων η βαλίτσα.
Λες και είσαι δηλαδή του σουλτάνου το παιδί θέλεις τρέλες θέλεις κέφια κάθε μέρα δε μ’ αρέσουν όλα αυτά και στο λέω ορθά κοφτά η βαλίτσα δεν πηγαίνει παραπέρα.
Σκέψου λίγο τη δουλειά γιατί μόνο με φιλιά το στομάχι δε γεμίζει μια σταλίτσα σκέψου κι άλλαξε μυαλά και κατάλαβε καλά πως μακρύτερα δεν πάει η βαλίτσα.
Πέφτεις σε λάθη τι έχεις πάθει και κάθε μέρα βρίζεις και γελάς με πικραίνεις σαν ξένο με κοιτάς και στο ρέμα με τραβάς Δεν είσαι κείνη που `χα γνωρίσει κι ήτανε σφάλμα να σε παντρευτώ με προδίνεις και πρέπει να σε βρει τιμωρία σοβαρή Έχεις αλλάξει και μ’ έχεις κάψει την προσβολή σου δε θα τη δεχτώ δε σ’ αντέχω κυρά μου δε βαστώ και το δρόμο μου τραβώ
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, ω ντιρλαντά και δεν τελειώνει βρε ντιρλαντά με ζαχαρώνει, Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, να το χαρώ που με κοιτά Ω ντιρλαντά βρε λεβεντόνια, βρε και της Μπαρμπαριάς γλαρόνια.
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, ω ντιρλαντά βρε και βραδιάζει βρε κι η κουβέρτα αναστενάζει Βρε και ο μάγερας φωνάζει, ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά Βρε ντιρλαντά και τέζα όλοι και πώς θα πάρουμε την Πόλη.
Από την πόλη την καλή, ήρθε μια σκούνα με πανί Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, αχ η Μαρία του Μηνά Επάνω στ' άσπρο της ποδάρι θα πάω να δέσω παλαμάρι.
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, ω ντιρλαντά θα δέσω κόμπο βρε στον λαιμό τους των αρχόντων Να πέφτει ο κόμπος στο κοπάλι, στην Κατερίνα του τσαγκάρη Βρε θα τη βάλω μες στην πλώρη και θα της κάμω γιο και κόρη.
Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, ω ντιρλαντά και σεις λεβέντες βρε θα σας δώσω εγώ βιολέτες Θα δώσω σ' όλους από δύο βρε και του Γιώργη δε του δίνω Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά, ω ντα ντα ντα, ντιρλανταντά Ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά...
Να 'ρθω σαν κύμα στην αγκαλιά σου Για μια στιγμή να 'μαι κοντά σου. Του φθινοπώρου ζηλεύω τη βροχή που σ' ακολουθεί..
..Το όνομά σου στα χείλη σύνθημα Ήσουν η ευχή μου κι η προσευχή μου... Σε ποια φεγγάρια, σε ποιον αστερισμό να' ρθω να σε βρω;
Δύσκολα τα βράδια της σιωπής δύσκολα στο λέω και θα το δεις, Όταν βρεθείς σε χέρια ξένα. Δύσκολα τα βράδια της ενοχής, δύσκολες νύχτες μακριά μου θα ζεις Όπου σταθείς θα κλαις για μένα.
Πως θα με χάσεις τώρα φοβάσαι. Βασίλισσά μου πλέον δεν θα 'σαι. Κι όταν γυρίσεις δε θα 'μαι πια εδώ... Δικό σου φταίξιμο κι αυτό.
Δύσκολα τα βράδια της σιωπής δύσκολα στο λέω και θα το δεις, Όταν βρεθείς σε χέρια ξένα. Δύσκολα τα βράδια της ενοχής, δύσκολες νύχτες μακριά μου θα ζεις Όπου σταθείς θα κλαις για μένα.
Δύσκολα τα βράδια της σιωπής δύσκολα στο λέω και θα το δεις, Όταν βρεθείς σε χέρια ξένα. Δύσκολα τα βράδια της ενοχής, δύσκολες νύχτες μακριά μου θα ζεις Όπου σταθείς θα κλαις για μένα.
Άλλη μια νύχτα που δεν περνάει Στο άδειο μου κρεβάτι το κορμί μου σε ζητάει Μήνες περάσανε μα η καρδιά πονάει Κι όσο πονάει άλλο τόσο σ'αγαπάει. Μωρό μου μην ανησυχείς δεν θα σ'αφήσω Μου είχες πει μ'αυτά τα λόγια σου να ζήσω. Και να μην ψάξω να φιλήσω άλλα χείλη Μα τώρα μάτια μου δεν είμαστε ούτε φίλοι.
Αν με θέλεις μη με ψάχνεις σε λιμάνια ξένα Είμαι Εδω Που Μ΄άφησες Κοίταξέ με είμαι εγώ που χάνομαι για σένα Μια Καρδιά που ράγισες.
Αν με θέλεις μη με ψάχνεις σε λιμάνια ξένα Μακρυά μου μη χαθείς. Κοίταξέ με είμαι εγώ που χάνομαι για σένα Γύρνα πίσω να χαρείς
Άλλη μια νύχτα χωρίς εσένα Γύρω μου τα πάντα γνώριμα μα μοιάζουν ξένα. Ένα χαμόγελο φτιαγμένο από ψέμα Κρύβει αγάπη μου δυο μάτια βουρκωμένα. Σε νιώθω ακόμα αγγίζω τα φιλιά σου Γιατί τα χείλη σου επάνω μου τα χάραξες. Για την αλήτισσα καρδιά σου Θα είμαι εδώ...Εδώ Που Μ'άφησες.
Μόνος Παλεύω με του Έρωτα τις μάγισσες Είμαι Εδώ Που Μ΄άφησες. Δώσε μου πίσω την αγάπη που μου χάρισες Και την καρδιά μου, που εσύ την κράτησες Μια Καρδιά που Ράγισες.
