Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ- ΣΤΟ ΚΕΛΙ 33 (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 3-1-2013)


                 

Πήρα τον κακό το δρόμο
Και την εύκολη ζωή
Κι ήρθα κόντρα με το νόμο
Ξαφνικά ένα πρωί

Στο κελί τριάντα τρία
Μ' είχαν στον Κορυδαλλό
Είχα μάτια δεκατρία
Ήμουνα παιδί χωρίς μυαλό
Μα παιδί χωρίς μυαλό

Απ' τα παιδικά μου χρόνια
Άφησα τα σχολικά
Με κυκλώματα γυρνούσα
Μα μετάνιωσα πικρά

Στο κελί τριάντα τρία
Μ' είχαν στον Κορυδαλλό
Είχα μάτια δεκατρία
Μα παιδί χωρίς μυαλό
Μα παιδί χωρίς μυαλό

Ξενοδούλευε η μάνα
Κι ο πατέρας στο γιαπί
Καμαρώνανε το γιο τους
Που τους γέμισε ντροπή

Στο κελί τριάντα τρία
Μ' είχαν στον Κορυδαλλό
Είχα μάτια δεκατρία
Μα παιδί χωρίς μυαλό
Μα παιδί χωρίς μυαλό

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

ΠΟΛΥ ΠΑΝΟΥ-ΤΟ ΔΙΧΤΥ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 2-10-2013)



Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που είναι γραμμένα σ' επτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ- ΣΤΑ ΕΙΠΑ ΟΛΑ ( ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 2-10-2013)


Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ-ΜΑΥΡΑ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 1-10-2013 ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!)



Τούτο το μήνα, τον αποπάνω,
τον αποπάνω, τον παραπάνω
Αητός εβγήκε να κυνηγήσει
να κυνηγήσει και να γυρίσει
Δεν κυνηγούσε λαγούς κι ελάφια
μόνο εκυνήγα δυο μαύρα μάτια

Μαύρα μου μάτια κι αγαπημένα
και πώς περνάτε χωρίς εμένα;
Μαύρα μου μάτια, κόκκινα χείλη,
έβγα μικρή μου στο παραθύρι
Να δεις τον ήλιο και το φεγγάρι,
να δεις το νέο που θα σε πάρει

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

ΟΡΦΕΑΣ ΠΕΡΙΔΗΣ-ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΚΡΥΒΕΙΣ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 29-9-2013)


Κάτι μου κρύβεις
την καρδιά σου δε μ’ ανοίγεις
κι όλο περνάει απ’ το μυαλό μου το κακό

Πες μου τι τρέχει
η καρδιά μου εμένα αντέχει
ό,τι κι αν πεις δε φταις εσύ, ούτε κι εγώ

Πες μου αν άλλον αγαπάς πες μου αν σε χάνω
εγώ θα γράψω ένα τραγούδι παραπάνω
δε θα μίλάνε οι στίχοι για γυναίκες σκάρτες
για κείνες που κρατάνε τις καρδιές σαν κάρτες

Κι αν βρήκες άλλον ν’ αγαπήσεις κι αν σε χάσω
θα βγω στους δρόμους και δεν ξέρω πού θα φτάσω
σε μέρη άγνωστα μονάχος θα γυρνάω να τραγουδάω

Στα όνειρά μου, δοκιμάζω την καρδιά μου
σε βλέπω σ’ άλλη αγκαλιά να ξενυχτάς
κι όλο μου λείπεις
είσαι δίπλα μου και λείπεις

Πες μου αν άλλον αγαπάς πες μου αν σε χάνω
εγώ θα γράψω ένα τραγούδι παραπάνω
δε θα μίλάνε οι στίχοι για γυναίκες σκάρτες
για κείνες που κρατάνε τις καρδιές σαν κάρτες

Κι αν βρήκες άλλον ν’ αγαπήσεις κι αν σε χάσω
θα βγω στους δρόμους και δεν ξέρω πού θα φτάσω
σε μέρη άγνωστα μονάχος θα γυρνάω να τραγουδάω

Κάτι μου κρύβεις
την καρδιά σου δε μ’ ανοίγεις
κι όλο περνάει απ’ το μυαλό μου το κακό

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΟΛΥ ΠΑΝΟΥ -ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 28-9-2013) ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥ ΠΑΝΟΥ


                                              
Aπ' το παράθυρό μου στέλνω
ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά
που φτάνουν στο λιμάνι
ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά

Πώς ήθελα να είχα ένα και δύο
και τρία και τέσσερα παιδιά
που σαν θα μεγαλώσουν όλα
θα γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά

Όσο κι αν ψάξω,
δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να με 'χει κάνει,
όσο τον Πειραιά
Που όταν βραδιάζει,
τραγούδια μ' αραδιάζει
και τις πενιές του αλλάζει,
γεμίζει από παιδιά

Aπό την πόρτα μου σαν βγω
δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώ
και σαν το βράδυ κοιμηθώ,
ξέρω πως, πως θα τον ονειρευτώ

Πετράδια βάζω στο λαιμό,
και μια χάντρα φυλακτό
γιατί τα βράδια καρτερώ, στο λιμάνι σαν βγω
κάποιον άγνωστο να βρω

Όσο κι αν ψάξω,
δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να με 'χει κάνει,
όσο τον Πειραιά
Που όταν βραδιάζει,
τραγούδια μ' αραδιάζει
και τις πενιές του αλλάζει,
γεμίζει από παιδιά