ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ ΜΟΥ-ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ (26-10-2013-ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ) ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ

Δημητρούλα μου, 

θέλω απόψε να μεθύσω

και με σένανε

μερακλού μου να γλεντήσω

έλα πάμε στην Ραφήνα αλανιάρα μου

που’χει ψάρια και ρετσίνα παιχνιδιάρα μου

Θα σου φέρω λατέρνα

κάνε κέφι και κέρνα

τα ναζάκια σου άσ’ τα

με τη γάμπα σου σπάσ’ τα

κι όλα εγώ τα σπασμένα

τα πληρώνω για σένα

Δημητρούλα μου, 

τράβα ένα κρασάκι ακόμα

Βάλ’ το κούκλα μου

το ποτήρι σου στο στόμα

ρούφα ακόμα μια ρετσίνα να μεθύσουμε

και το βράδυ, βρε τσαχπίνα, θα γλεντήσουμε

Θα σου φέρω λατέρνα

κάνε κέφι και κέρνα

τα ναζάκια σου άσ’ τα

με τη γάμπα σου σπάσ’ τα

κι όλα εγώ τα σπασμένα

τα πληρώνω για σένα

Ταβερνιάρη μου, 

φέρε μας και κοκκινέλι

κι αγάπη μου

τον καρσιλαμά χορεύει

κούνησε μου το λιγάκι το κορμάκι σου

χτύπα μου το τικι τικι τακ το τακουνάκι σου

Δημητρούλα μου γεια σου!

πάρτα όλα δικά σου!

τα ναζάκια σου άσ’ τα

με τη γάμπα σου σπάσ’ τα

κι όλα εγώ τα σπασμένα

τα πληρώνω για σένα

ΠΑΝΟΣ & ΧΑΡΗΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ- ΠΟΙΟΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΥΝΗΓΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 25-10-2013)

Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά
να την ξεμοναχιάσει μες στη νύχτα;
ουρλιάζουν και σφυρίζουν φορτηγά
σαν ψάρι μ' έχουν πιάσει μες στα δίχτυα

Για κάποιον μες στον κόσμο είν' αργά
ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά;

Ποιος τη ζωή μου, ποιος παραφυλά
στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει;
πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά
που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;

ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ - ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕΣ ΔΙΚΟΠΟ ΜΑΧΑΙΡΙ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 24-10-2013)

"Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι
κάποτε μου 'δινες, μόνο τη χαρά
μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ
δε βρίσκω άκρη, δε βρίσκω γιατρειά (δις)

Φωτιές ανάβουνε μες στα δυο του μάτια
τ' αστέρια σβήνουνε όταν με θωρεί
σβήστε τα φώτα σβήστε το φεγγάρι
σαν θα με πάρει τον πόνο μου μη δει(δις)"

ΝΑΤΑΣΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ- ΣΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΑΝΑΨΑΝΕ ΦΩΤΙΕΣ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 23-10-2013)

 

Πες μου τι ζητάς
στους σταθμούς που αγάπησες
ό,τι κι αν σου πουν
οι πυξίδες δείχνουν πάντα το βοριά

Αν δεν προδωθείς
απ' τα χνάρια που άφησες
δεν θα λυτρωθείς
αν γυρίζεις στα λημέρια της πληγής

Τα ντουμάνια στου τρένου τις γραμμές
σου δείχνουνε το χθες θες δε θες
Στα λιμάνια των φάρων οι ριπές
ανάψανε φωτιές αχ μην κλαις

Αν χαθείς ξανά
στης καρδιάς τον μαχαλά
Κάπου εκεί κοντά
Μεθυσμένη περιμένει μια σκιά

Βάλσαμο γλυκό
Θα 'μαι δίπλα σου εγώ
χάρτης που διψώ
το μελάνι της πορείας σου να πιω

ΠΑΟΛΑ- ΚΡΑΤΑ ΜΕ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 22-10-2013)

Going through- ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 21-10-2013)

                                           
Καλημέρα Ελλάδα, σου μιλάει ο Νίβο
για ακόμα μια φορά, την ψυχή μου σ' ανοίγω
δεν στο κρύβω, μ' αρέσει που και που να σε θίγω
λέξη λέξη κάθε στίχο στο πετσί σου να μπήγω.

Μέρος Β και εδώ να σου θυμίσω τι υποσχέθηκες
άλλη μια φορά στο ψέμα υπόλογος βρέθηκες
Μου είχες τάξει το φως, και σκοτάδι μου έδωσες
και ένα νέο άρθρο 16, μου παρέδωσες

Μαζί με αυτό μου μοίρασες νέα βιβλία
για να μάθω απ' την αρχή την ιστορία
να αγαπήσω συμμάχους και να πνίξω το μίσος
και ποιος ξέρει, μπορεί να μ' αγαπήσουνε ίσως.

Άκου Ελλάδα, πριν καιρό κάποιος τους στίχους μου άλλαξε
σε αυτό που έγραψα εγώ, κάποιος νόημα άλλαξε
Δυστυχώς, εδώ δεν έχει μόνο τουρίστες
ξέρεις τι θέλω να πω, είναι γεμάτες οι λίστες.

Ελλάδα συγγνώμη αν θες ν' αλλάξω γνώμη
πρέπει και συ να μάθεις ν' αγαπάς
Πάψε να με παιδεύεις και να με κοροϊδεύεις
Και τα όνειρά μου Ελλάδα μη σκορπάς.

Γλυκιά μου Ελλάδα, εσύ που φρόντισες τα πάντα
γιατί τώρα πετάς τα όνειρά μου στο καιάδα
Σαν κίτρινη φυλλάδα, προπαγάνδα πάντα δέχομαι
και αναρωτιέμαι, για πόσο ακόμα θα προσεύχομαι.

Για πόσο ακόμα, θα κάνουμε την νοσοκόμα
σε μια χώρα που βρίσκεται κατάκοιτη σε κώμα
κατάκοιτη στο χώμα εδώ και χρόνια δίχως κόμμα
δίχως σώμα και ψυχή, δίχως καμία ενοχή

Η φωνή μου αντηχεί και θα αντηχεί πάντα ησίονα
στα βάθη των καιρών, λες και χαράχτηκε σε κίονα
Τα λάθη του σημείωνα, το έκανα επίμονα
Πολιτική σου τρώνε το κουλούρι σαν τον Κίμωνα

Τα λόγια είναι ψεύτικα, το ίδιο και το βλέμμα σου
συνήθισα το ψέμα σου, γι' αυτό όσο θέλεις πούλα μου
Δεν είμαι ένα δειλός, δε θα πνιγώ μέσα στα ούρα μου
καλύτερα στο αίμα μου, θα γίνεις πρώτο θέμα μου

Ελλάδα συγγνώμη αν θες ν' αλλάξω γνώμη
πρέπει και συ να μάθεις ν' αγαπάς
Πάψε να με παιδεύεις και να με κοροϊδεύεις
Και τα όνειρά μου Ελλάδα μη σκορπάς.

Καλημέρα εδώ που η νύχτα μοιάζει μέρα Ελλάδα
αγουροξυπνημένοι με χάπια για την ζαλάδα
Από τα χθεσινά ποτά, καπνό, λίγη λεβάντα
ποτέ δεν είχες φράγκα, για γλέντια κάνεις τα πάντα

Ακούς την νούμερο ένα μπάντα σε αυτό το είδος
και αν σου είναι ενοχλητικός ο στίχος και ο ήχος
Αναρωτιέσαι μήπως τελείωσε η Ολυμπιάδα
και έκανες το αβγό χρυσό όπως το La Sagrada

Αγάντα Ελληνάρα δίχως πόνο για πατρίδα
είσαι και εσύ στο πλήθος του "δεν γνώριζα, δεν είδα"
Και ας είδα τόσα δάκρυα, ποτέ καμιά σταγόνα
δεν είναι από συγκίνηση, μόνο από δακρυγόνα

Ελλάδα χώρα πρόσεξε την ιστορία σου
Ελλάδα τώρα με στυλό και τα βιβλία σου
ελαττωματική είναι όλη η παιδεία σου
φτηνή η σκηνοθεσία σου, πες μου ποιος ευθύνεται

Μυαλά κατευθύνετε, πορεία αμετάκλητη
αν ήσουνα σταυρόλεξο, θα `σουνα στήλη άλυτη
στήλη άλατος, ποτέ πια γλυκανάλατος
ούτε καν ανέκφραστος, Νίβο, Ominus και Αλέξανδρος.

Ελλάδα συγγνώμη αν θες ν' αλλάξω γνώμη
πρέπει και συ να μάθεις ν' αγαπάς
Πάψε να με παιδεύεις και να με κοροϊδεύεις
Και τα όνειρά μου Ελλάδα μη σκορπάς.

ΕΛΕΝΑ ΠΑΠΑΡΙΖΟΥ, STAVENTO -ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ( ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 20-10-2013)

Απ' τη ματιά σου, παίρνω φωτιά και έρχομαι κοντά σου

ξανοίγομαι χωρίς φραγμούς στη θάλασσά σου

μαγκιά σου

που εξαρτώμαι μόνο απ' τα νερά σου

σαν τον καμμένο κυνηγό όλα τα βήματά σου

σκιά σου

στο φως σου κοντοστέκομαι

στα δίχτυα σου, το χθες σου δεν το παίρνεις, εγώ μπλέκομαι

δεν ντρέπομαι καθόλου που πίνω στην υγειά σου

και αφού έτσι με κατάφερες κορίτσι μου

μαγκιά σου

Έτσι νοιώθω και εγώ όταν μ' αγγίζεις

απ' την ανάσα σου, ανάσα μου χαρίζεις

και εγώ στα βήματά σου είμαι σκιά σου

και φλόγα παίρνω μόνο απ' τη φωτιά σου

Στην άκρη του κόσμου το λόγο σου δως μου

μαζί πως θα' μαστε για μια ζωή

Στην άκρη του κόσμου το λόγο σου δως μου

πως θα' σαι πάντα η νέα μου αρχή

Στην άκρη του κόσμου το λόγο σου δως μου

μαζί στην μπόρα και στον ήλιο μαζί

Στην άκρη του κόσμου το λόγο σου δως μου

δικιά σου εγώ και δικός μου εσύ

Είσαι δικιά μου γιατί κοιμάσαι με το άρωμά μου

μαζί μου στα ψηλά μου, μα και στα χαμηλά μου

εσυ είσαι στην αρχή μου, να ζήσεις τη φθορά μου

μαζί σου λέω στα ξερά μαζί και στα χλωρά μου

σα κάποια εσύ την καρδιά να ευφραίνεις

να νοιώθω τόσο καλά, που πιο καλά πεθαίνεις

ποτέ να μην χορταίνω, ποτέ να μην χορταίνεις

και απ'τις ανάσες μου μονάχα εσύ να ανασαίνεις

Έτσι θέλω και εγώ, έτσι μ' αρέσει

όλα βρίσκονται σου λέω κάπου στη μέση

θα' μαι στο πλάι σου όσο αντέχεις

κι όσο το θες και εσύ στο πλάι σου θα μ' έχεις

Άντε βγες απ' την άκρη του κόσμου δεν μετανιώνω

ότι έζησα το κοιτώ στα μάτια και καμαρώνω

φρόντισε να' σαι εκεί ποτέ μην πέσεις κάτω

ο κόσμος έχει ουρανό έχει όμως και πάτο

επιλογή του καθενός που θα βαδίσει

μα μην ξεχνάς πως κάναμε το πιο γλυκό μεθύσι

που φέρνει μυρωδιά το βράδυ μας εκείνο

και όποτε το ζητάς το λόγο μου εγω θα δίνω