Πόσο μ' αρέσει, τις νύχτες μόνη μου Τ' αστέρια να μετράω
Καθώς χαζεύω το κενό παλιά τραγούδια Να σιγοτραγουδάω
Πόσο μ' αρέσει Αναφορά να μη σου δίνω για ότι κάνω Και με
τις ώρες να αράζω Στο κρεβάτι μου επάνω Ασχολείσαι, εγω
καθολου ηρωας ξεπεσμενου ρολου δεν θα δώσω σημασια σε
ο,τι δεν εχει ουσία Γιατί μ'αρεσει που με την παρτη μου ακομα
ασχολεισαι δεν προσποιειθηκα στιγμη ενω εσυ ακομα προσποιεισαι
Ποσο μ' αρεσει που την ζωη μου εγω μπορω και συνεχιζω μπορει να
πέρασα πολλά μα πισω δεν γυρίζω Ασχολείσαι, εγω καθολου ηρωας
ξεπεσμενου ρολου δεν θα δώσω σημασια σε ο,τι δεν εχει ουσία Κι
αφου μ'αρεσει που με την παρτη μου αρχιζω να την βρίσκω λεω να
παω παρακατω πέρνωντας ακόμα ένα ρίσκο Ποσο μ'αρεσει που δεν
σ'αρεσει να με βλέπεις να γελάω ένα εμποδιο ησουν για εμένα που
απλα το προσπερνάω και παω παω παω παω... Ασχολείσαι, εγω καθολου
ηρωας ξεπεσμενου ρολου δεν θα δώσω σημασια σε ο,τι δεν εχει ουσία.
Δεν θα δώσω σημασια σε ο,τι δεν εχει ουσία. Γιατί μ'αρεσει που με την
παρτη μου ακομα ασχολεισαι δεν προσποιειθηκα στιγμη γιατί να προσποιείσαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου