Αυτός ο άνθρωπος αυτός
που περπατάει πάντα σκυφτός
και δε μιλάει σε κανένα
κλαίει κλαίει
κλαίει για μένα
κλαίει κλαίει
κλαίει για μένα.
Αυτός ο άνθρωπος αυτός
ήταν ο άλλος μου εαυτός
ήταν το άλλο
το μισό από το κορμί μου
αυτός ο άνθρωπος αυτός
ήταν ο άλλος μου εαυτός.
Αυτός ο άνθρωπος αυτός
που ήταν τόσο δυνατός
και με κοιτάζει πικραμένα
κλαίει κλαίει
κλαίει για μένα
κλαίει κλαίει
κλαίει για μένα.
Αυτός ο άνθρωπος αυτός
ήταν ο άλλος μου εαυτός
ήταν το άλλο
το μισό από το κορμί μου
αυτός ο άνθρωπος αυτός
ήταν ο άλλος μου εαυτός.
Μ’ έριξες στο παραμύθι
σαν να ήμουν κουτορνίθι,
και την μάσησα μαστίχα
κι έχασα ό,τι κι αν είχα.
Σε βαρέθηκα και σπάσε
και τα μου `πες - σου `πα, άσε,
όλο θα και θα και θα,
σπάσε βρε παραμυθά,
όλο θα και θα και θα,
σπάσε βρε παραμυθά.
Ως εδώ και μη παρέκει,
πάω να βρω καινούργιο στέκι,
δεν περνούν αυτά σ’ εμένα
κι ούτε που μετράς, κομμένα.
Σε βαρέθηκα και σπάσε
και τα μου `πες - σου `πα, άσε,
όλο θα και θα και θα,
σπάσε βρε παραμυθά,
όλο θα και θα και θα,
σπάσε βρε παραμυθά.
Με το πίτσι - πίτσι - πίτσι
το `χεις πρήξει το κορίτσι,
ασ’ τα κόλπα βρε Βαγγέλα,
κόφ’ το, καν’ την καραμέλα.
Σε βαρέθηκα και σπάσε
και τα μου `πες - σου `πα, άσε,
όλο θα και θα και θα,
σπάσε βρε παραμυθά,
όλο θα και θα και θα,
σπάσε βρε παραμυθά.
Θα σου φύγω, σ το χα πει
θα σου φύγω και γέλαγες εσύ
πριν μ αφήσεις σημάδια
και τα όνειρα άδεια
Θα σου φύγω, σ το χα πει
Τώρα κλαις γιατί κλαις
συ δεν είσαι που γέλαγες χτες
μόνη σου έχεις γκρεμίσει
όσα εγώ είχα χτίσει
τώρα τάχα γιατί κλαις
Θα σου φύγω, σ το χα πει
θα σου φύγω και γέλαγες εσύ
θα βρεθεί άλλο ταίρι
να με πάρει απ το χέρι
και θα φύγω, σ το χα πει
Τώρα κλαις γιατί κλαις
συ δεν είσαι που γέλαγες χτες
μόνη σου έχεις γκρεμίσει
όσα εγώ είχα χτίσει
τώρα τάχα γιατί κλαις
Περνάγαμε ωραία
μ’ εκείνη την παρέα
τα γέλια μας χαλούσαν τις βραδιές
και στρίβαμε τσιγάρα
σαν καραβιού φουγάρα
και μοιάζαν οι καπνοί μας προσευχές
Ουσίες, ουσίες κι οινοπνεύματα
κι άρχισαν να ξεντύνονται
μες στο μυαλό τα πνεύματα
Τα χρόνια τα μοιραία
τα φάγαμε παρέα
απάνω σε κρεβάτια κι αγκαλιές
κι αυτό που τώρα ζούμε
σαν άρωμα να πούμε
που βγάζουν δυο χιλιάδες πασχαλιές
Είμαι εδώ και περιμένω,
δεν με τρομάζουνε οι αστραπές,
Κάνενα δεν καταλαβαίνω,
δεν παίρνω από συμβουλές,
εγώ θα μείνω εδώ...
Κάτι μου λέει, πως ο δρόμος ανοίγει,
ένα φως με τυλίγει...
Κάτι μου λέει ότι θα 'μαστε μαζί ξανά
Κάτι μου λέει πως με θέλεις ακόμα,
στην ψυχή και το σώμα
Κάτι μου λέει ότι σύντομα θα 'ρθουν...
Καλύτερες μέρες, θα 'ρθούνε καλύτερες μέρες,
καλύτερες μέρες για μας τους δυο..
Καλύτερες μέρες , θα 'ρθούνε καλύτερες μέρες,
καλύτερες μέρες για μας τους δυο..
Είμαι εδώ και το παλέυω,
κάνω ότι μπορώ
Σε θαύματα δεν πιστεύω,
όμως πιστεύω σε εμάς τους δυο
Για αυτό θα μείνω εδώ...
Κάτι μου λέει, πως ο δρόμος ανοίγει,
ένα φως με τυλίγει...
Κάτι μου λέει ότι θα 'μαστε μαζί ξανά
Κάτι μου λέει πως με θέλεις ακόμα,
στην ψυχή και το σώμα
Κάτι μου λέει ότι σύντομα θα 'ρθουν...
Καλύτερες μέρες, θα 'ρθούνε καλύτερες μέρες,
καλύτερες μέρες για μας τους δυο..
Καλύτερες μέρες , θα 'ρθούνε καλύτερες μέρες,
καλύτερες μέρες για μας τους δυο..
Άρχισαν τα όργανα
σήκω απ' τη θέση σου
χόρεψε ζεϊμπέκικο
λύγισε τη μέση σου
Χτύπησε τα πόδια σου
πάνω στον ασήκικο σκοπό
έτσι μου γουστάρεις
έτσι σ' αγαπώ
Άρχισαν τα όργανα
το παλιό ντερβίσικο
να μη μου το χόρευες
θα `τανε αφύσικο
Χόρεψε κορίτσι μου
παλαμάκια εγώ θα σου χτυπώ
έτσι μου γουστάρεις
έτσι σ' αγαπώ
Άρχισαν τα όργανα το
μπουζούκι εργάζεται
να το το κορίτσι μου
σιέται κι τινάζεται
Φτου σου κοπελάρα μου
ε ρε τι μου κάνεις πω πω πω
έτσι μου γουστάρεις
έτσι σ' αγαπώ
